جهان‌بینی زرتشتی و عرفان مغان

جهان‌بینی زرتشتی و عرفان مغان، تألیف حسین وحیدی، کتابچه‌ای مختصر است که در مقام پاسخ به این پرسش برآمده که از دیدگاه زرتشت و مغان عارف، زندگی چیست و از چه پدید آمده و چه آرمان‌هایی دارد؟ همچنین دیدگاه فرهنگ زرتشتی و عرفان مغان درباره نیکی و بدی چیست؟

جهان‌بینی زرتشتی و عرفان مغان
پرونده:NURجهان‌بینی زرتشتی و عرفان مغانJ1.jpg
پدیدآورانوحیدی، حسین (مؤلف)
ناشراشا
مکان نشرایران - تهران
سال نشربی‌تا
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
BL 1571 ‭/و۳ج‌۹

نویسنده همچنین بحث دیالکتیک روان و اندیشه را مطرح ساخته است؛ وی ابتدا از منظر افلاطون به این بحث نگریسته و پس از بیان معنای دیالکتیک از منظر افلاطون، دیالکتیک هگل و دیالکتیک ایرانی را برابر هم نهاده و به سنجش آن‌ها پرداخته است.

نویسنده در بخشی دیگر از کتاب، به زندگی زمانی (اجتماعی) اشاره کرده و اینکه این نوع زندگی در فرهنگ اوستایی بر پنج پایه ویس (ده)، زنتو (شهر)، دخیو (کشور)، نمان (خانه و خانواده) و کیش و سازمان کیشی استوار است.

از دیدگاه نویسنده، «نیکی» در فرهنگ زرتشتی در یک واژه خلاصه می‌شود و آن «راستی» است، و بدی نیز در یک واژه فشرده می‌شود و آن «دروغ» می‌باشد که راستی، سامان روان و اندیشه و دروغ، بی‌سامانی و کژاندیشی است[۱].

پانویس

  1. شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص319

منابع مقاله

شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.

وابسته‌ها