جنید شیرازی، جنید بن محمود: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'نمی شود' به 'نمی‌شود'
(غنی سازی متن)
جز (جایگزینی متن - 'نمی شود' به 'نمی‌شود')
خط ۴۶: خط ۴۶:
وى از خاندان‌هاى مشهور شيراز بود كه بسيارى از علما و وعاظ از آن برخاستند. ریشه این خانواده، به قبیله بنی عدی از شعب قریش و نیز ربیعه، از اخلاف عمربن خطاب، باز می گردد. به همین علت در شجره‌نامه‌های آنان نسبتهای «قرشی» «عدوی»« عمری» ثبت شده است. پدرش ''نجم‌الدین ابوالفتخ محمود'' نیز از علمای دانشمند و عرفای صاحب مسند عهد خویش بود. او مانند اجداد خويش، در جامع عتيق، به وعظ و تذكير اشتغال داشت.
وى از خاندان‌هاى مشهور شيراز بود كه بسيارى از علما و وعاظ از آن برخاستند. ریشه این خانواده، به قبیله بنی عدی از شعب قریش و نیز ربیعه، از اخلاف عمربن خطاب، باز می گردد. به همین علت در شجره‌نامه‌های آنان نسبتهای «قرشی» «عدوی»« عمری» ثبت شده است. پدرش ''نجم‌الدین ابوالفتخ محمود'' نیز از علمای دانشمند و عرفای صاحب مسند عهد خویش بود. او مانند اجداد خويش، در جامع عتيق، به وعظ و تذكير اشتغال داشت.


درباره محل تولد جنید و چگونگی تحصیلات او، اشاره مستقیمی در منابع دیده نمی شود و خود وی هم در آثارش از جمله شدالازار اشاره ای بدانها نکرده است، ولی از مجموع شرح احوال افراد خاندان جنید می توان گفت که او نیز در شیراز به دنیا آمده است و پدرش هم که از عالمان و وعاظ دوره خود به شمار می رفت، از استادان وی بوده است. از اشارات پراکنده جنید در سروده هایش می توان به اطلاعات اندکی درباره او دست یافت؛ از جمله آنکه او نیز اهل درس و بحث بوده است و با کتاب انس داشته است.
درباره محل تولد جنید و چگونگی تحصیلات او، اشاره مستقیمی در منابع دیده نمی‌شود و خود وی هم در آثارش از جمله شدالازار اشاره ای بدانها نکرده است، ولی از مجموع شرح احوال افراد خاندان جنید می توان گفت که او نیز در شیراز به دنیا آمده است و پدرش هم که از عالمان و وعاظ دوره خود به شمار می رفت، از استادان وی بوده است. از اشارات پراکنده جنید در سروده هایش می توان به اطلاعات اندکی درباره او دست یافت؛ از جمله آنکه او نیز اهل درس و بحث بوده است و با کتاب انس داشته است.


جنید مانند اجدادش لقب «واعظ» داشت و همچون پدرش در جامع عتیق شیراز به وعظ و اندر مردم می پرداخت و آرزو داشت که سخنش «میان خلق» جاودانه بماند،  
جنید مانند اجدادش لقب «واعظ» داشت و همچون پدرش در جامع عتیق شیراز به وعظ و اندر مردم می پرداخت و آرزو داشت که سخنش «میان خلق» جاودانه بماند،  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش