۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ن«' به 'ن «') |
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
||
خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
آیتالله سيّد ابوالحسن رفيعى قزوينى(1359- 1310 ه.ق.) | آیتالله سيّد ابوالحسن رفيعى قزوينى(1359- 1310 ه.ق.) | ||
اين عالم بزرگوار نيز تصميم مىگيرد كه از قزوين به قم بيايد تا هم دانش فقهى و اصولى خود را در مكتب آیتالله حائرى به كمال رساند و هم علوم عقلى را در اين حوزه رواج دهد.آن جناب در قم مورد عنايت مؤسس حوزه قرار گرفته و به امر ايشان در رمضان(1344 ه.ق.)در مسجد بالاسر حرم بر كرسى تدريس مىنشيند. | اين عالم بزرگوار نيز تصميم مىگيرد كه از قزوين به قم بيايد تا هم دانش فقهى و اصولى خود را در مكتب آیتالله حائرى به كمال رساند و هم علوم عقلى را در اين حوزه رواج دهد.آن جناب در قم مورد عنايت مؤسس حوزه قرار گرفته و به امر ايشان در رمضان (1344 ه.ق.)در مسجد بالاسر حرم بر كرسى تدريس مىنشيند. | ||
حاج ميرزا محمّد ثقفى نزد آیتاللهرفيعى بخشهايى از اسفار اربعۀ [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و شرح منظومه [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] را آموخت.مرحوم ثقفى مباحث حكيم رفيعى قزوينى را در شرح منظومه تقرير نمود و حواشى ارزندهاى بر آن نگاشت. آن فرزانه عالى قدر نيز اجازۀ جامعى براى شاگردش در علوم عقلى و نقلى نوشت كه در آن، وى را در زمرۀ علماى اعلام و محقّقين فضلا و فقيهان بزرگ،كه بندگان خدا به وجود آنان هدايت مىشوند و طريق استوار را طى مىكنند،قلمداد نمود و افزود: | حاج ميرزا محمّد ثقفى نزد آیتاللهرفيعى بخشهايى از اسفار اربعۀ [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و شرح منظومه [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] را آموخت.مرحوم ثقفى مباحث حكيم رفيعى قزوينى را در شرح منظومه تقرير نمود و حواشى ارزندهاى بر آن نگاشت. آن فرزانه عالى قدر نيز اجازۀ جامعى براى شاگردش در علوم عقلى و نقلى نوشت كه در آن، وى را در زمرۀ علماى اعلام و محقّقين فضلا و فقيهان بزرگ،كه بندگان خدا به وجود آنان هدايت مىشوند و طريق استوار را طى مىكنند،قلمداد نمود و افزود: |
ویرایش