تنسوخ‌نامه ایلخانی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۵۶: خط ۵۶:
كتاب مشتمل بر چهار مقاله است كه نويسنده آن را به ترتيب چنين شرح مى‌كند:
كتاب مشتمل بر چهار مقاله است كه نويسنده آن را به ترتيب چنين شرح مى‌كند:


1. در كيفيت مفرداتى كه جمله معدنيات و غير آن از مركبات عالم سفلى از آن مركب مى‌شود و علل معادن به طريق كلى و آن چهار فصل است.
#در كيفيت مفرداتى كه جمله معدنيات و غير آن از مركبات عالم سفلى از آن مركب مى‌شود و علل معادن به طريق كلى و آن چهار فصل است.
#در جواهرى كه از جمله حجر باشد و غير آن و علل حدوث هر يك و كيفيت وجود آن و شرح معادن و خواص منفعت و مضرت و شبه و نظير آن به طريق صناعت و قيمت هر يك و جلا دادن و آنچه مناسب آن باشد.
#در انواع فلزات سبعه و علت حدوث هر يك و خاصيت و منفعت و مضرت آن و شرح معادن و هر چه مناسب آن باشد.
#در انواع عطر و معاجين و داروهاى نفيس.<ref>تنسوخ نامه ايلخانى، ص5</ref>


2. در جواهرى كه از جمله حجر باشد و غير آن و علل حدوث هر يك و كيفيت وجود آن و شرح معادن و خواص منفعت و مضرت و شبه و نظير آن به طريق صناعت و قيمت هر يك و جلا دادن و آنچه مناسب آن باشد.
خواجه نصير در اين كتاب ذكرى از مآخذ و منابعى كه از آن‌ها بهره برده نكرده و در مقدمه به همين بسنده كرده است: «از گفتار حكماى متقدم و آنچه اين بنده را به تجربه معلوم شده بود، به حكم ممارست و آنچه از معتمدان و اصحاب تجارب بطرق تسامع معلوم شده است، بدان الحاق كردم»<ref>تسوخ‌نامه، ص4</ref>
 
3. در انواع فلزات سبعه و علت حدوث هر يك و خاصيت و منفعت و مضرت آن و شرح معادن و هر چه مناسب آن باشد.
 
4. در انواع عطر و معاجين و داروهاى نفيس. (تنسوخ نامه ايلخانى، ص5).
 
خواجه نصير در اين كتاب ذكرى از مآخذ و منابعى كه از آن‌ها بهره برده نكرده و در مقدمه به همين بسنده كرده است: «از گفتار حكماى متقدم و آنچه اين بنده را به تجربه معلوم شده بود، به حكم ممارست و آنچه از معتمدان و اصحاب تجارب بطرق تسامع معلوم شده است، بدان الحاق كردم.» (تسوخ‌نامه، ص4).


با اين حال از مطالعه كتاب به خوبى پيداست كه مهم‌ترين منبع در ترتيب اين اثر كتاب الجماهر فى الجواهر [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوريحان بيرونى]] بوده است و هنگام تحرير تنسوخ‌نامه به كتاب الجواهر نظر داشته و از آن بهره برده است و آنچه را كه از حكماء و دانشمندان ديگر؛ مانند يعقوب كندى و نصر دينورى و محمد [[رازی، محمد بن زکریا‏|زكرياى رازى]] نقل نموده، عيناً همان منقولات [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوريحان بيرونى]] است كه در كتاب الجماهر ديده مى‌شود.
با اين حال از مطالعه كتاب به خوبى پيداست كه مهم‌ترين منبع در ترتيب اين اثر كتاب الجماهر فى الجواهر [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوريحان بيرونى]] بوده است و هنگام تحرير تنسوخ‌نامه به كتاب الجواهر نظر داشته و از آن بهره برده است و آنچه را كه از حكماء و دانشمندان ديگر؛ مانند يعقوب كندى و نصر دينورى و محمد [[رازی، محمد بن زکریا‏|زكرياى رازى]] نقل نموده، عيناً همان منقولات [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوريحان بيرونى]] است كه در كتاب الجماهر ديده مى‌شود.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش