تفسير الثمرات اليانعة و الأحكام الواضحة القاطعة: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

[[پرونده:NUR10623J1.jpg|بندانگشتی|تفسیر الثمرات الیانعة و الأحکام الواضحة القاطعة]]

{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"

! نام کتاب!! data-type='bookName'|تفسیر الثمرات الیانعة و الأحکام الواضحة القاطعة

|-

|نام های دیگر کتاب

|data-type='otherBookNames'|الثمرات الیانعه و الاحکام الواضحه لما تضمنه الایات من الانوار الساطعه و الادله القاطعه

|-

|data-type='authors'|[[ثلایی، یوسف بن احمد]] (نويسنده)

|زبان  

|data-type='language'|عربی

|کد کنگره  

|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏‎‏BP‎‏ ‎‏99‎‏/‎‏7‎‏ ‎‏/‎‏ث‎‏8‎‏ت‎‏7

|موضوع  

|data-type='subject'|تفاسیر زیدی - قرن 9ق.

|ناشر  

|data-type='publisher'|مکتبة التراث الإسلامي

|مکان نشر  

|data-type='publishPlace'|صعده - یمن

|سال نشر  

|data-type='publishYear'| 1423 هـ.ق یا 2002 م

'''تفسير الثمرات اليانعة و الأحكام الواضحة القاطعة''' اثر يوسف بن احمد ثلايى، تفسير آيات الاحكام مى‌باشد كه به زبان عربى و در سال 1111ق نوشته شده است.

نويسنده در تدوين و تأليف اثر حاضر، از منابع و كتب فراوانى استفاده كرده كه مهم‌ترين آنها، عبارتند از: «التهذيب» حاكم جشمى، «الكشاف» [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]]، «الانتصار» امام يحيى بن حمزه، «شرح القاضى» زيد بن محمد الكلارى، «الشرح» قاضى زيد، «الروضه و الغدير»، «السفينه» حاكم جشمى، «الوافى فى فقه الحنفيه»، «البيان» ابن مظفر، «التذكره» حسن نحوى، «الحفيظ و شرحه»، «الياقوته»، «عيون المعانى»، «مسالك الابرار»، «منتخب الإحياء»، «اللمع»، «الشفاء» امير الحسين، «الجوهره»، «ال[[الکافی|كافى]]»، «المهذب» امام عبدالله بن حمزه، «المهذب» شافعى، «سنن» أبى داود، «البخارى»، «معالم السنن»، «سنن» ترمذى، «شمس الشريعه» سحامى و «المناهج» امام محمد بن مطهر<ref>مقدمه، ص21</ref>

 

 

مقدمه نويسنده، داراى دو فصل مى‌باشد. در فصل اول، به توضيح و تشريح نوزده واژه پرداخته شده است كه عبارتند از: حقيقت و مجاز، مجمل و مبين، ظاهر و مؤول، نص، عام و خاص، مطلق و مقيد، مفرد و مشترك، محكم و متشابه، امر و نهى و ناسخ و منسوخ<ref>مقدمه نويسنده، ج1، ص34</ref>

نويسنده در اين اثر، به تفسير و بحث پيرامون آياتى پرداخته است كه دربردارنده احكام فقهى مى‌باشند<ref>مقدمه محقق، ج1، ص20</ref>

از جمله ويژگى‌هاى اين كتاب، آن است نويسنده در تدوين آن، روش متحد و يكنواختى را بكار برده است، به گونه‌اى كه در ابتدا، مقدمه اصولى مهمى ذكر كرده كه در آن، به تبيين قواعد اصول فقه و آنچه كه مجتهد در استنباط احكام فقهى از ادله تفصيلى آنها نياز دارد، پرداخته است. پس از اين امر، آيه مورد نظر ذكر شده و به بررسى اسباب نزول بر اساس مصادر متعدد پرداخته شده است كه مهمترين اين مصادر، «التهذيب» حاكم جشمى و «الكشاف» مى‌باشد<ref>همان، ص20- 21</ref>

نويسنده بعد از ذكر مجموعه‌اى از آيات، شأن نزول آن‌را متذكر مى‌شود سپس نتيجه گيرى فقهى مى كند. در مواردى نيز اقوال مختلف را يادآورى مى كند<ref>همان، ج3 ص253</ref>

اقدامات بعدى نويسنده عبارت است از: ذكر قراءات و وجوه اختلاف در آن‌ها، اشاره به احكام استنباط شده به اعتبار اختلاف قرائت، ذكر قرائت شاذ و توضيح آن، اشاره به ثمرات به دست آمده از هر آيه<ref>همان، ص21</ref>

استشهاد به شعر، لغت عربى و قواعد اساسى كه تفسير قرآن كريم مبتنى بر آن مى‌باشد، توضيح آراء مذاهب اسلامى مانند ائمه اهل بيت(ع)، شافعيه، حنفيه و... و نسبت اقوال به صاحبان آن در اكثر كتاب به صورت واضح، مدلل و موجه، از ديگر امتيازات و ويژگى‌هاى ارزنده كتاب مى‌باشد<ref>همان</ref>.

==پانویس ==

== منابع ==