۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'تفسیر ابن بادیس' به 'تفسير ابن باديس'
جز (جایگزینی متن - 'ابن باديس، عبد الحميد' به 'ابن بادیس، عبدالحمید') |
جز (جایگزینی متن - 'تفسیر ابن بادیس' به 'تفسير ابن باديس') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
بهرهگیری از لغت در حوزه واژهشناسی از شیوههای مهمی است که ابن بادیس در تفسیر خویش بهکرات از آن استفاده برده است. | بهرهگیری از لغت در حوزه واژهشناسی از شیوههای مهمی است که ابن بادیس در تفسیر خویش بهکرات از آن استفاده برده است. | ||
ابن بادیس، اهتمام فوقالعادهای به لغت داشته است. وی از مفسرانی است که تلاش فراوانی کرده است تا مفردات قرآن را شرح دهد. بهرهگیری از لغت در | ابن بادیس، اهتمام فوقالعادهای به لغت داشته است. وی از مفسرانی است که تلاش فراوانی کرده است تا مفردات قرآن را شرح دهد. بهرهگیری از لغت در تفسير ابن باديس فراوان است؛ از جمله در تفسیر '''وَ جَعَلْنَا اَللّيلَ وَ اَلنَّهٰارَ آيتَينِ فَمَحَوْنٰا آيةَ اَللَّيلِ''' (اسراء: 12)، به توضیح مفردات این آیه پرداخته و با مراجعه به دانش لغت در ترجمان واژگان این آیه چنین گفته است: «جعلنا الليل... جعل الشيء»؛ یعنی چیزی را در حالتی خاص و تعریفشده نهادن. آیتین از «الآية» گرفته شده که به معنای نماد و نشانه و دلالتکننده و هدایتگر است. فمحونا نیز از «المحو» گرفته شده که به معنای زایل شدن و از بین رفتن است...<ref>ر.ک: همان، ص167</ref>. | ||
یکی دیگر از ویژگیهای این تفسیر، استناد ابن بادیس به شعر در حوزه واژهشناسی است. برخی از مفسران همچون ابن بادیس در استناد به اشعار عربی برای فهم آیات الهی نیز همانند لغت بسیار شرح صدر به خرج دادهاند. اسناد به شعر در تفسیر گرچه موضوعی اختلافی است و پارهای از مفسران آن را برنمیتابند، ولی در تفسیر غرب اسلامی جایگاه بلند و تثبیتشدهای دارد. ابن بادیس در توضیح «الأوّابون» در آیه '''فَإِنَّهُ كٰانَ لِلْأَوّٰابِينَ غَفُوراً''' (اسراء: 25)، بر این است که «اوّابین» کسانی هستند که بهسوی خداوند برمیگردند. به اعتقاد او «الأوبة» در ادبیات عرب به معنای بازگشت است. وی برای اثبات این معنا به شعری از عبید استناد میکند: | یکی دیگر از ویژگیهای این تفسیر، استناد ابن بادیس به شعر در حوزه واژهشناسی است. برخی از مفسران همچون ابن بادیس در استناد به اشعار عربی برای فهم آیات الهی نیز همانند لغت بسیار شرح صدر به خرج دادهاند. اسناد به شعر در تفسیر گرچه موضوعی اختلافی است و پارهای از مفسران آن را برنمیتابند، ولی در تفسیر غرب اسلامی جایگاه بلند و تثبیتشدهای دارد. ابن بادیس در توضیح «الأوّابون» در آیه '''فَإِنَّهُ كٰانَ لِلْأَوّٰابِينَ غَفُوراً''' (اسراء: 25)، بر این است که «اوّابین» کسانی هستند که بهسوی خداوند برمیگردند. به اعتقاد او «الأوبة» در ادبیات عرب به معنای بازگشت است. وی برای اثبات این معنا به شعری از عبید استناد میکند: | ||