ترجمه لطائف العرفان: تفاوت میان نسخه‌ها
Amokarrami (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| لطائف (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر| لطائف (ابهام زدایی)}} | ||
'''ترجمه لطائف | '''ترجمه لطائف العرفان'''، ترجمه‌ای است تقریبا سلیس و روان از کتاب «لطائف العرفان» حاج [[حکیم، محمدعلی|محمدعلی حکیم نمازی شیرازی]] توسط [[صادقی، حمیدرضا|حمیدرضا صادقی]]. | ||
مترجم در مقدمه، به بیان این نکته پرداخته است که ترجمه کاملا تحت‌اللفظی متن، با توجه به مشکلاتی همچون مغلق و سنگین بودن متن کتاب و سرشار بودن آن از اصطلاحات فنی و تخصصی فلسفی و عرفانی که از نظر نگارش عربی، گاه قواعد و انسجام آن به نیکی رعایت نشده، نه‌تنها مقدور نبوده، بلکه به نظر وی، فایده‌ای نیز بر آن مترتب نمیگشت؛ لذا وی سعی کرده است ضمن رعایت کامل امانت و بدون تغییر و دستبرد در محتوای متن اصلی و با استفاده از منابع و مراجع گوناگون، ترجمه را به‌گونه‌ای به انجام رساند که گویایی و زیبایی آن، حفظ شود<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص17-18</ref>. | |||
به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع ترجمه، به قسمتی از آن، اشاره می‌شود: | |||
< | متن: | ||
«لطيفة في الوجود - اعلم أن الوجود ظاهر بالذات و مظهر لما عداه بنوره حيث إن نوره و ظهوره محيط بكل معقول و محسوس بالإحاطة الحقيقية التي ليست للمحاط جهة تحقيق و إدراك إلا و هی شأن المحيط و ظهوره و مع كل شيء لا بالمقارنة كالمطلق الحقيقي الذي لا يكون له قيد حتی الإطلاق حيث إنه مع المقيد و عينه في مقام التقييد و المقيد عين ذلك المطلق في ذلك المقام و ليس معه مطلقا»<ref>ر.ک: حکیم، محمدعلی، ص47</ref>. | |||
ترجمه: | |||
«لطیفه اول در وجود: بدان که وجود ظاهر بالذات و با نور خود مظهر غیر است؛ به‌گونه‌ای که نور و ظهورش بر هر معقول و محسوسی به‌نحو احاطه حقیقی، محیط است؛ آن‌طور که محاط، جهت تحقق و ادراکی جز شأن محیط و ظهور آن ندارد. این نور به‌همراه هر چیزی هست؛ آن‌هم نه به‌نحو مقارنت، مانند مطلق حقیقی که هیچ قیدی حتی قید اطلاق ندارد؛ چون مطلق حقیقی در مقام تقیید به‌همراه مقید و عین آن است و مقید نیز عین آن مطلق در آن مقام می‌باشد، ولی به‌نحو مطلق به‌همراه آن نیست»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص129</ref>. | |||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | |||
# حکیم، محمدعلی، «لطائف العرفان»، تهران، دانشگاه تهران، 1340. | |||
| خط ۷۴: | خط ۶۶: | ||
[[رده:مقالات تیر 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات تیر 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | ||
[[رده: مقالات | [[رده:مقالات بازبینی شده آذر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۳
| ترجمه لطائف العرفان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حکیم، محمدعلی (نویسنده)
صادقی، حمید رضا (مترجم) خواجوی، محمد (مقدمه‌نویس) |
| عنوان‌های دیگر | لطائف العرفان. فارسی |
| ناشر | آیت اشراق |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1387ش. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 978-600-90508-3-3 |
| موضوع | عرفان فلسفه اسلامی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ح8 ل6041 / 286 BP |
ترجمه لطائف العرفان، ترجمه‌ای است تقریبا سلیس و روان از کتاب «لطائف العرفان» حاج محمدعلی حکیم نمازی شیرازی توسط حمیدرضا صادقی.
مترجم در مقدمه، به بیان این نکته پرداخته است که ترجمه کاملا تحت‌اللفظی متن، با توجه به مشکلاتی همچون مغلق و سنگین بودن متن کتاب و سرشار بودن آن از اصطلاحات فنی و تخصصی فلسفی و عرفانی که از نظر نگارش عربی، گاه قواعد و انسجام آن به نیکی رعایت نشده، نه‌تنها مقدور نبوده، بلکه به نظر وی، فایده‌ای نیز بر آن مترتب نمیگشت؛ لذا وی سعی کرده است ضمن رعایت کامل امانت و بدون تغییر و دستبرد در محتوای متن اصلی و با استفاده از منابع و مراجع گوناگون، ترجمه را به‌گونه‌ای به انجام رساند که گویایی و زیبایی آن، حفظ شود[۱].
به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع ترجمه، به قسمتی از آن، اشاره می‌شود: متن: «لطيفة في الوجود - اعلم أن الوجود ظاهر بالذات و مظهر لما عداه بنوره حيث إن نوره و ظهوره محيط بكل معقول و محسوس بالإحاطة الحقيقية التي ليست للمحاط جهة تحقيق و إدراك إلا و هی شأن المحيط و ظهوره و مع كل شيء لا بالمقارنة كالمطلق الحقيقي الذي لا يكون له قيد حتی الإطلاق حيث إنه مع المقيد و عينه في مقام التقييد و المقيد عين ذلك المطلق في ذلك المقام و ليس معه مطلقا»[۲].
ترجمه: «لطیفه اول در وجود: بدان که وجود ظاهر بالذات و با نور خود مظهر غیر است؛ به‌گونه‌ای که نور و ظهورش بر هر معقول و محسوسی به‌نحو احاطه حقیقی، محیط است؛ آن‌طور که محاط، جهت تحقق و ادراکی جز شأن محیط و ظهور آن ندارد. این نور به‌همراه هر چیزی هست؛ آن‌هم نه به‌نحو مقارنت، مانند مطلق حقیقی که هیچ قیدی حتی قید اطلاق ندارد؛ چون مطلق حقیقی در مقام تقیید به‌همراه مقید و عین آن است و مقید نیز عین آن مطلق در آن مقام می‌باشد، ولی به‌نحو مطلق به‌همراه آن نیست»[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- حکیم، محمدعلی، «لطائف العرفان»، تهران، دانشگاه تهران، 1340.