ترجمه فرحة الغری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' »' به '»'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»')
خط ۳۹: خط ۳۹:
از مقدّمه‌هائى كه در كتاب‌هاى فارسى [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مرحوم مجلسى]] (ره) ديده مى‌شود، پيداست كه بر نگارش فارسى اديبانه عصر صفوى، با آرايه‌هاى مرسوم و صنايع لفظى و معنوى آن، توانا بوده؛ ولى چون هدفش ترويج معارف دينى در ميان عموم مردم بوده، بتعمّد متن كتاب‌ها را ساده نوشته و- به تعبير خود- «مقيّد به حسن عبارات و تنوّع استعارات» نشده و تجمّلات اديبانه را آن هم باز در حدّ اعتدال به خطبه و مقدّمه اثر وانهاده است. از اين رو، نثر مجلسى در مقايسه با نوشته‌هاى اثر عموم عالمان عصر صفوى، ساده‌تر و به فهم نزدیک ‌تر است.
از مقدّمه‌هائى كه در كتاب‌هاى فارسى [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مرحوم مجلسى]] (ره) ديده مى‌شود، پيداست كه بر نگارش فارسى اديبانه عصر صفوى، با آرايه‌هاى مرسوم و صنايع لفظى و معنوى آن، توانا بوده؛ ولى چون هدفش ترويج معارف دينى در ميان عموم مردم بوده، بتعمّد متن كتاب‌ها را ساده نوشته و- به تعبير خود- «مقيّد به حسن عبارات و تنوّع استعارات» نشده و تجمّلات اديبانه را آن هم باز در حدّ اعتدال به خطبه و مقدّمه اثر وانهاده است. از اين رو، نثر مجلسى در مقايسه با نوشته‌هاى اثر عموم عالمان عصر صفوى، ساده‌تر و به فهم نزدیک ‌تر است.


[[مجلسی، محمدباقر|مجلسى]] در كار فارسى‌نگارى، معمولا، «مخاطبان خود را... مردم شيعه نا آشنا يا كم اطّلاع از مطالب دينى مى‌داند و به هيچ روى با عالمان دين سخن نمى‌گويد. زبان اهل علم، زبانى ديگر است و اصطلاحات و تعابير خاصّ خود را دارد. بنا بر اين او ساده‌نويسى را هرگز از ياد نمى‌برد و به مباحث استدلالى و برهانى [كه مطلب را رو به غموض مى‌برند] فقط در حدّ ضرورت اشاره مى‌كند... او در اين كتاب‌ها در مقام ابراز توانايى علمى خود و تفصيل استدلالى همه مباحث نبود، بلكه مى‌خواسته است «كافّه مؤمنان و عامّه شیعیان » را كه «به اعتبار عدم انس به لغت عرب» از فهم احاديث و مطالب علمى محرومند، «بهره فاضل و نصيب كامل» برساند.  
[[مجلسی، محمدباقر|مجلسى]] در كار فارسى‌نگارى، معمولا، «مخاطبان خود را... مردم شيعه نا آشنا يا كم اطّلاع از مطالب دينى مى‌داند و به هيچ روى با عالمان دين سخن نمى‌گويد. زبان اهل علم، زبانى ديگر است و اصطلاحات و تعابير خاصّ خود را دارد. بنا بر اين او ساده‌نويسى را هرگز از ياد نمى‌برد و به مباحث استدلالى و برهانى [كه مطلب را رو به غموض مى‌برند] فقط در حدّ ضرورت اشاره مى‌كند... او در اين كتاب‌ها در مقام ابراز توانايى علمى خود و تفصيل استدلالى همه مباحث نبود، بلكه مى‌خواسته است «كافّه مؤمنان و عامّه شیعیان» را كه «به اعتبار عدم انس به لغت عرب» از فهم احاديث و مطالب علمى محرومند، «بهره فاضل و نصيب كامل» برساند.  


[[مجلسی، محمدباقر|مجلسى]] «به فارسى با زبانى ساده و قابل فهم چيز مى‌نوشته» و انشاى كتاب‌هاى او «به طور كلّى خيلى ساده و درست و عارى از صنايع بديعيّه است».
[[مجلسی، محمدباقر|مجلسى]] «به فارسى با زبانى ساده و قابل فهم چيز مى‌نوشته» و انشاى كتاب‌هاى او «به طور كلّى خيلى ساده و درست و عارى از صنايع بديعيّه است».
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش