تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)'
جز (جایگزینی متن - '« ' به '«')
جز (جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)')
خط ۶۸: خط ۶۸:
شركت امام در فتوحات اين دوره به‌طور مبسوط مورد بحث قرار گرفته است. عقيده نويسنده مبتنى بر رد گزارشات مربوط به حضور ائمه در اين فتوحات است. عدم اجراى قوانين الهى در سرزمين‌هاى مفتوحه، رفتار ظالمانه با ساكنين اين مناطق، غلبه داشتن انگيزه كسب غنايم بر انگيزه‌هاى الهى از جمله دلايل عدم حضور حسنين در اين جنگ‌ها بيان شده است. مؤلف لزوم اجازه امام عادل را شرط جهاد ابتدايى دانسته و عدم شركت امامان را در اين جنگ‌ها دليلى بر عدم مشروعيت آن‌ها دانسته است.
شركت امام در فتوحات اين دوره به‌طور مبسوط مورد بحث قرار گرفته است. عقيده نويسنده مبتنى بر رد گزارشات مربوط به حضور ائمه در اين فتوحات است. عدم اجراى قوانين الهى در سرزمين‌هاى مفتوحه، رفتار ظالمانه با ساكنين اين مناطق، غلبه داشتن انگيزه كسب غنايم بر انگيزه‌هاى الهى از جمله دلايل عدم حضور حسنين در اين جنگ‌ها بيان شده است. مؤلف لزوم اجازه امام عادل را شرط جهاد ابتدايى دانسته و عدم شركت امامان را در اين جنگ‌ها دليلى بر عدم مشروعيت آن‌ها دانسته است.


بخشى از اين فصل، به نقش امام در دفاع از عثمان هنگام محاصره خانه او پرداخته است. نويسنده ضمن قبول صحت گزارش دفاع حسنين(ع) از عثمان، معتقد است گرچه امام على(ع) با اعمال عثمان موافق نبود، اما قتل او را شرعى و قانونى و به مصلحت اسلام نمى‌دانست. وى معاويه را مسبب قتل عثمان معرفى كرده است.
بخشى از اين فصل، به نقش امام در دفاع از عثمان هنگام محاصره خانه او پرداخته است. نويسنده ضمن قبول صحت گزارش دفاع حسنين(ع) از عثمان، معتقد است گرچه [[امام على (ع)]] با اعمال عثمان موافق نبود، اما قتل او را شرعى و قانونى و به مصلحت اسلام نمى‌دانست. وى معاويه را مسبب قتل عثمان معرفى كرده است.


نظريه عثمانى بودن امام حسن(ع) در اين كتاب رد شده است. نويسنده بر سخنان امام مبنى بر حقانيت پدرش بر خلفاى پيشين و دفاع از مواضع امام على(ع) و نيز سرزنش مخالفان پدر استناد كرده است.
نظريه عثمانى بودن امام حسن(ع) در اين كتاب رد شده است. نويسنده بر سخنان امام مبنى بر حقانيت پدرش بر خلفاى پيشين و دفاع از مواضع [[امام على (ع)]] و نيز سرزنش مخالفان پدر استناد كرده است.


در ادامه، مؤلف، مواضع اهل‌بيت را در قبال سياست خلفا شرح داده است. او مى‌گويد: على(ع) با نپذيرفتن شرط عمل به سيره دو خليفه در شوراى شش نفرى و نيز تأكيد و تشويق بر كتابت، حديث موضع منفى نسبت به سياست خلفا اتخاذ كرد. مؤلف همچنين انحرافاتى را كه از سيره رسول خدا(ص) به‌تدريج ايجاد شد، ياد كرده و مواضع امام حسن(ع) را پيرامون آن به بحث نشسته است (سايت گروه تاريخ اسلام مجتمع آموزش عالى امام خمينى(ره)).
در ادامه، مؤلف، مواضع اهل‌بيت را در قبال سياست خلفا شرح داده است. او مى‌گويد: على(ع) با نپذيرفتن شرط عمل به سيره دو خليفه در شوراى شش نفرى و نيز تأكيد و تشويق بر كتابت، حديث موضع منفى نسبت به سياست خلفا اتخاذ كرد. مؤلف همچنين انحرافاتى را كه از سيره رسول خدا(ص) به‌تدريج ايجاد شد، ياد كرده و مواضع امام حسن(ع) را پيرامون آن به بحث نشسته است (سايت گروه تاريخ اسلام مجتمع آموزش عالى امام خمينى(ره)).
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش