۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
#[[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]] كه بنا بر نقل [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]] «وسيلة النجاة» را اثرى مهم مى‌دانست، در دوران اقامت در قم بر آن حاشيه نگاشت. نويسنده براى رعايت احترام به مرجع وقت، [[بروجردی، حسین|آيت‌الله سيد حسين بروجردى]] (متوفى 1340ش)، مانع از چاپ و انتشار اين اثر شد، اما بعدها به‌طور جداگانه و چند بار نيز همراه با «وسيلة النجاة» به چاپ رسيد. تبعيد [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]] به شهر بورساى تركيه در 1343ش، فرصتى فراهم آورد تا نويسنده آن طور كه خود مى‌گويد از فراغتش در حدود يازده ماه اقامت اجبارى در آن شهر براى وارد كردن حاشيه مذكور در متن «وسيلة النجاة» استفاده كند و آن را «تحرير الوسيلة» بنامد. به نظر مى‌رسد در آن زمان «تحرير الوسيلة» مانند «وسيلة النجاة» به كتاب الميراث ختم مى‌شده است. [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]] پس از تبعيد از تركيه به عراق و اقامت در نجف، مسائل مربوط به حج، نماز جمعه، دفاع، امر به معروف و نهى از منكر، قضا، شهادات، قصاص و ديات و نيز بسيارى از مسائل مبتلابه را كه در دوران اقامت در قم تدريس كرده بود، به «تحرير الوسيلة» افزود.<ref>ر.ک: مدخل «تحرير الوسيلة» نوشته على‌محمد حكيميان، دانشنامه جهان اسلام، ج6، ص628</ref> | #[[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]] كه بنا بر نقل [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]] «وسيلة النجاة» را اثرى مهم مى‌دانست، در دوران اقامت در قم بر آن حاشيه نگاشت. نويسنده براى رعايت احترام به مرجع وقت، [[بروجردی، حسین|آيت‌الله سيد حسين بروجردى]] (متوفى 1340ش)، مانع از چاپ و انتشار اين اثر شد، اما بعدها به‌طور جداگانه و چند بار نيز همراه با «وسيلة النجاة» به چاپ رسيد. تبعيد [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]] به شهر بورساى تركيه در 1343ش، فرصتى فراهم آورد تا نويسنده آن طور كه خود مى‌گويد از فراغتش در حدود يازده ماه اقامت اجبارى در آن شهر براى وارد كردن حاشيه مذكور در متن «وسيلة النجاة» استفاده كند و آن را «تحرير الوسيلة» بنامد. به نظر مى‌رسد در آن زمان «تحرير الوسيلة» مانند «وسيلة النجاة» به كتاب الميراث ختم مى‌شده است. [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]] پس از تبعيد از تركيه به عراق و اقامت در نجف، مسائل مربوط به حج، نماز جمعه، دفاع، امر به معروف و نهى از منكر، قضا، شهادات، قصاص و ديات و نيز بسيارى از مسائل مبتلابه را كه در دوران اقامت در قم تدريس كرده بود، به «تحرير الوسيلة» افزود.<ref>ر.ک: مدخل «تحرير الوسيلة» نوشته على‌محمد حكيميان، دانشنامه جهان اسلام، ج6، ص628</ref> | ||
#اين اثر، گذشته از مشتمل بودن بر نظريات [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]]، دو تفاوت كلى با «وسيلة النجاة» دارد؛ از يك سو برخى مسائل غير مبتلابه آن، حذف شده و از سوى ديگر مسائل مبتلابه زيادى بر آن افزوده شده است. [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] نيز مسائل مورد ابتلا را مطرح كرده بود، اما [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]] آنها را بسط داد. در مجموع، اضافات «تحرير الوسيلة» | #اين اثر، گذشته از مشتمل بودن بر نظريات [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]]، دو تفاوت كلى با «وسيلة النجاة» دارد؛ از يك سو برخى مسائل غير مبتلابه آن، حذف شده و از سوى ديگر مسائل مبتلابه زيادى بر آن افزوده شده است. [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] نيز مسائل مورد ابتلا را مطرح كرده بود، اما [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]] آنها را بسط داد. در مجموع، اضافات «تحرير الوسيلة» نزدیک به يك‌سوم كل كتاب را در بر مى‌گيرد. مسائل مستحدثه «تحرير الوسيلة» شامل مباحث بيمه، سفته، سرقفلى، عمليات بانكى، بليت بخت‌آزمايى، تلقيح مصنوعى، تشريح، پيوند اعضا، تغيير جنسيّت، راديو و تلويزيون و برخى مسائل متفرقه است كه در آخر كتاب جاى دارد. نويسنده كوشيده است كه با كمترين تغيير، حاشيه‌اش را در متن «وسيلة النجاة» وارد كند، اما علاوه بر تغييرات محتوايى مذكور، در مواردى نحوه بيان مسائل و عناوين و ترتيب آنها را نيز تغيير داده است؛ مثلاً نماز ليلة الدّفن را كه در «وسيلة النجاة» در كتاب الصلوة مطرح شده، در «تحرير الوسيلة» در باب دفن از كتاب الطهارة آورده و نيز سه مبحث ظِهار، ايلاء و لِعان را كه در «وسيلة النجاة» ذيل يك عنوان «القول في الظهار و الإيلاء و اللعان» آمده، در «تحرير الوسيلة» به‌صورت سه كتاب آورده است. اين تغييرات صورى و محتوايى كه در سراسر «تحرير الوسيلة» مشهود است، سبب برترى آن بر «وسيلة النجاة» شده است.<ref>ر.ک: همان، ص628-629</ref> | ||
#عواملى چون شهرت فقهى و ظلم‌ستيزى نويسنده، جامعيت كتاب و روانى متن آن و پاسخ‌گويى به مسائل مورد نياز موجب شد كه مقلدان عرب‌زبان چاپ و تكثير «تحرير الوسيلة» را درخواست كنند. در پاسخ به اين تقاضا، به دستور نويسنده، كتاب تلخيص شد و با عنوان «زبدة الأحكام» در دسترس عموم قرار گرفت. پس از چندى نيز همه «تحرير الوسيلة» براى اولين بار در نجف چاپ شد، ولى به كار بردن لقب «زعيم حوزه‌هاى علميه» در پشت جلد آن، موجب شد كه نويسنده با انتشار آن مخالفت كند؛ تااينكه اين لقب را برداشتند و او با توزيع كتاب موافقت كرد. ممانعت حكومت پهلوى از انتشار آثار [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]] موجب شد كه «تحرير الوسيلة» بارها در ايران با عناوينى چون كتاب الفقه و «وسيلة النجاة» چاپ و توزيع شود. پس از پيروزى انقلاب اسلامى، قضات دادگسترى براى رفع خلأ قانونى از «تحرير الوسيلة» به‌عنوان متمم قانون استفاده مى‌كردند كه با قانونى شدن استفاده از آراى مشهور فقها (اصل 167 قانون اساسى جمهورى اسلامى ايران) و توسعه نِطاق مرجعيت [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]] و انطباق اكثر آراى او با آراى مشهور فقها، اين كتاب در دادگاه‌ها و محافل علمى مورد توجه و مراجعه بيشتر قرار گرفت.<ref>ر.ک: همان، ص629</ref> | #عواملى چون شهرت فقهى و ظلم‌ستيزى نويسنده، جامعيت كتاب و روانى متن آن و پاسخ‌گويى به مسائل مورد نياز موجب شد كه مقلدان عرب‌زبان چاپ و تكثير «تحرير الوسيلة» را درخواست كنند. در پاسخ به اين تقاضا، به دستور نويسنده، كتاب تلخيص شد و با عنوان «زبدة الأحكام» در دسترس عموم قرار گرفت. پس از چندى نيز همه «تحرير الوسيلة» براى اولين بار در نجف چاپ شد، ولى به كار بردن لقب «زعيم حوزه‌هاى علميه» در پشت جلد آن، موجب شد كه نويسنده با انتشار آن مخالفت كند؛ تااينكه اين لقب را برداشتند و او با توزيع كتاب موافقت كرد. ممانعت حكومت پهلوى از انتشار آثار [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]] موجب شد كه «تحرير الوسيلة» بارها در ايران با عناوينى چون كتاب الفقه و «وسيلة النجاة» چاپ و توزيع شود. پس از پيروزى انقلاب اسلامى، قضات دادگسترى براى رفع خلأ قانونى از «تحرير الوسيلة» به‌عنوان متمم قانون استفاده مى‌كردند كه با قانونى شدن استفاده از آراى مشهور فقها (اصل 167 قانون اساسى جمهورى اسلامى ايران) و توسعه نِطاق مرجعيت [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]] و انطباق اكثر آراى او با آراى مشهور فقها، اين كتاب در دادگاه‌ها و محافل علمى مورد توجه و مراجعه بيشتر قرار گرفت.<ref>ر.ک: همان، ص629</ref> | ||