تبصير المنتبه بتحرير المشتبه

تبصير المنتبه بتحرير المشتبه، اثر احمد بن ابن حجر عسقلانی (773- 852ق)، ذیل و شرحی است بر کتاب «المشتبه في الأسماء و الأنساب» محمد بن احمد ذهبی (متوفی 748ق) که با تحقیق محمد علی نجار و مراجعه علی محمد بجاوی به چاپ رسیده است.

تبصير المنتبه بتحرير المشتبه ‏
تبصير المنتبه بتحرير المشتبه
پدیدآورانابن حجر عسقلانی، احمد بن علی (نويسنده)

بجاوی، علی محمد (محقق)

نجار، محمد علی (مراجعه)
ناشرالمکتبة العلمية
مکان نشرلبنان - بیروت
موضوعحدیث، علم رجال، محدثان اهل سنت، نام‌های عربی، تلفظ
زبانعربی
تعداد جلد4
کد کنگره
‏‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ت‎‏2 114/8 BP

ساختار

کتاب با مقدمه محقق آغاز گردیده و اسامی، به ترتیب حروف الفبا، در چهار جلد، تنظیم شده است.

گزارش محتوا

در مقدمه محقق، ابتدا به حمله مغول به کشورهای اسلامی و غارت و ویرانی‌هایی برجای‌مانده از آن و خسارات وارده به کتاب‌خانه‌ها و آثار علمی پس‌ازآن و سپس، اقدامات و خدماتی که دولت ممالیک مصر و شام در راه حفظ و ارتقای فرهنگ و آثار علمی علما انجام داده‌اند، اشاره گردیده است. و با ذکر این نکته که اثر حاضر نیز از جمله آثار آن دوران می‌باشد[۱]، شرح‌حال نویسنده آن ارائه شده [۲] و به تعریف کتاب و ذکر اقدامات نویسنده در آن، پرداخته شده است[۳].

پیش از ابن حجر، ذهبی کتابی در همین موضوع، در شناخت اسماء، انساب، کنیه و القاب مشتبه نوشته بود؛ یعنی کلمات و نام‌هایی که در وضع و نوشتار، یکسان بوده ولی در نطق، خواندن و معنا و مصداق، با یکدیگر متفاوت هستند. وی کتاب خود را پس از آثار حافظ عبدالغنی بن سعید، امیر حافظ ابونصر بن ماکولا (متوفی حدود475ق)، حافظ ابوبکر بن نقطه (متوفی 629ق) و ابوالعلاء فرضی (متوفی 700ق) به نگارش درآورده و اسامی که خود بدان دست یافته را نیز، به آنها افزوده است. اما ابن حجر، سه انتقاد بر این کتاب وارد نموده و بر اساس آن، دست به نگارش اثر حاضر زده است. این سه انتقاد، عبارتند از:

  1. عدم تحقیق در ضبط صحیح اسامی؛
  2. اجحاف در اختصار؛
  3. عدم درج تراجم برخی از افراد مستقلی که در آثاری مانند «الإكمال في رفع الإرتياب عن المؤتلف و المتلف من الأسماء و الكنی و الأنساب» ابن ماکولا و «ذيل مشتبه الأسماء و النسب» ابن نقطه آمده است[۴].

مؤلف در مقدمه خود، پس از اشاره به اشکالات موجود در کتاب ذهبی، به بیان این نکته پرداخته است که قصد دارد در این کتاب، اشتباهات وی را جبران نموده و با اختصار آنچه بیش‌ازحد بسط داده شده و بسط آنچه در اختصار آن، اجحاف شده، کتابی بهتر عرضه نماید[۵].

روش کار نویسنده، بدین‌صورت است که هریک از اسم، لقب، یا کنیه که مشهورتر بوده، با همان آغاز نموده است. وی ابتدا متن کتاب ذهبی را آورده و سپس، توضیحات خود را با عبارت «قلت» آغاز نموده و با «انتهی» به پایان برده است[۶].

سخاوی در «الجواهر و الدرر» پیرامون این کتاب، چنین نوشته است: «تبصیر المنتبه، به قصد تحریر مطالب المشتبه ذهبی و به‌منظور ضبط اسامی آن به حروف و استدراک مطالبی که از آنجا افتاده، نوشته شده است»[۷].

وضعیت کتاب

فهرست مطالب هر جلد، در انتهای همان جلد آمده و فهارس فنی، شامل فهرست اسامی، القاب و کنیه‌های مشتبه کتاب؛ شهرها، اماکن و مانند آن؛ ایام و وقایع؛ کتاب‌های مذکور در متن؛ اشعار؛ انصاف ابیات؛ ضرب‌المثل‌ها؛ مراجع و منابع مورداستفاده محقق.

در پاورقی‌ها، علاوه بر ذکر منابع[۸] و اشاره به اختلاف نسخ[۹]، به توضیح برخی از مطالب متن، پرداخته شده است[۱۰].

پانویس

  1. مقدمه محقق، ج1، ص3- 4
  2. همان، ص5
  3. همان، ص13
  4. همان، ص13-14؛ مقدمه مؤلف، ج1، ص1
  5. همان، ص2
  6. مقدمه محقق، ج1، ص14
  7. همان
  8. ر.ک: پاورقی، ج1، ص162
  9. همان، ص165
  10. همان، ص173

منابع مقاله

مقدمات و متن کتاب.


وابسته‌ها