تبصرة الغافل و تذکرة العاقل: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
     
    (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[مريني، محمد طيب بن مسعود]] (نویسنده)
    [[مرینی، محمد طیب بن مسعود]] (نویسنده)


    [[سايح، احمد عبدالرحيم]] (محقق)
    [[سایح، احمد عبدالرحیم]] (محقق)


    [[وهبه، توفيق علي]] (محقق)
    [[وهبه، توفیق علی]] (محقق)
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان = عربي 
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =‏ /م4ت2 / 289 BP ‎‏
    | کد کنگره =‏ /م4ت2 / 289 BP ‎‏
    | موضوع =
    | موضوع =  
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر =مکتبة الثقافة الدينية
    | ناشر =مکتبة الثقافة الدینیة
    | مکان نشر =مصر - قاهره  
    | مکان نشر =مصر - قاهره  
    | سال نشر =1431ق.   = 2010م.
    | سال نشر =1431ق. = 2010م.  
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21924AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21924AUTOMATIONCODE
    | چاپ = چاپ يکم 
    | چاپ = چاپ یکم
    | شابک =
    | شابک =
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =21924
    | کتابخوان همراه نور =
    | کتابخوان همراه نور =
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    خط ۲۹: خط ۲۹:
    }}
    }}


    '''تبصرة الغافل و تذکرة العاقل'''، تألیف محمدطیب بن مسعود مرینی (ت 1145ه-1732م )، کتابی در تصوف و اخلاق است.
    '''تبصرة الغافل و تذكرة العاقل'''، تألیف [[مرینی، محمد طیب بن مسعود|محمد طیب بن مسعود مرینی]] 1145ق -1732م)، کتابی در تصوف و اخلاق است.


    مجموعه‌ای از آیات و روایات و حکمت‌ها و گفتارهایی مفید از شنیده‌ها و یا نقل‌قول‌های صالحان است که مؤلف گردآوری کرده است؛ تا وسیله‌ای برای بصیرت غافلان و یادآوری خردمندان باشد و آن را در شانزده باب تقسیم نموده است:


    باب اول: در پند و اندرز فراموش‌کاران و هدایت جاهلان؛
    باب دوم: در توبه و استغفار از گناه؛
    باب سوم:در تقوا و تمسک به محکم‌ترین ریسمان خدا؛
    باب چهارم: در آداب و فضیلت نماز و ذکر حالات اهل آن؛
    باب پنجم: در شکر نعمت و فواید و حکمت آن؛
    باب ششم: در ذکر بخشی از لطف و رحمت خداوند متعال که به‌ ما ارزانی داشته و آنچه از توحید و علم خود که به‌ ما عطا نموده است؛
    باب هفتم: در ترک تدبیر با خدا و اعتماد بر غیر او؛
    باب هشتم: در بیان قدر و قضا و آنچه از صبر و تسلیم و راضی بودن به‌ رضای خداوند لازم است.
    باب نهم: در شناخت نفس و عیوب آن و علائم صاحب آن؛
    باب دهم: در تواضع و حسن خلق؛
    باب یازدهم: در تحقیر دنیا و اهل آن و ذکر آخرت و فضایل آن؛
    باب دوازدهم: در معرفی پاره‌ای از شرح حال و محاسن پیامبر(ص) و مروری بر فضایل آن حضرت؛
    باب سیزدهم: در علامت سعادت و نصایح اهل منفعت؛
    باب چهاردهم: در قناعت و نکوهش فریب و طمع؛
    باب پانزدهم: در هشدار از معاشرت با غافلان و تشویق به شناخت نیکوکاران؛
    باب شانزدهم: در ذکر و فضیلت آن و دعا و کیفیت آن.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص23-24</ref>


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references />
    <references />
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
     
    مقدمه مؤلف


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۴۴: خط ۷۶:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
     
    [[رده: تصوف و عرفان]]
    [[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]]
    [[رده:مقالات کامل تیرماه باقی زاده]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۹

    ‏تبصرة الغافل و تذکرة العاقل
    تبصرة الغافل و تذکرة العاقل
    پدیدآورانمرینی، محمد طیب بن مسعود (نویسنده)

    سایح، احمد عبدالرحیم (محقق)

    وهبه، توفیق علی (محقق)
    ناشرمکتبة الثقافة الدینیة
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1431ق. = 2010م.
    چاپچاپ یکم
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏ /م4ت2 / 289 BP ‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تبصرة الغافل و تذكرة العاقل، تألیف محمد طیب بن مسعود مرینی (ت 1145ق -1732م)، کتابی در تصوف و اخلاق است.

    مجموعه‌ای از آیات و روایات و حکمت‌ها و گفتارهایی مفید از شنیده‌ها و یا نقل‌قول‌های صالحان است که مؤلف گردآوری کرده است؛ تا وسیله‌ای برای بصیرت غافلان و یادآوری خردمندان باشد و آن را در شانزده باب تقسیم نموده است:

    باب اول: در پند و اندرز فراموش‌کاران و هدایت جاهلان؛

    باب دوم: در توبه و استغفار از گناه؛

    باب سوم:در تقوا و تمسک به محکم‌ترین ریسمان خدا؛

    باب چهارم: در آداب و فضیلت نماز و ذکر حالات اهل آن؛

    باب پنجم: در شکر نعمت و فواید و حکمت آن؛

    باب ششم: در ذکر بخشی از لطف و رحمت خداوند متعال که به‌ ما ارزانی داشته و آنچه از توحید و علم خود که به‌ ما عطا نموده است؛

    باب هفتم: در ترک تدبیر با خدا و اعتماد بر غیر او؛

    باب هشتم: در بیان قدر و قضا و آنچه از صبر و تسلیم و راضی بودن به‌ رضای خداوند لازم است.

    باب نهم: در شناخت نفس و عیوب آن و علائم صاحب آن؛

    باب دهم: در تواضع و حسن خلق؛

    باب یازدهم: در تحقیر دنیا و اهل آن و ذکر آخرت و فضایل آن؛

    باب دوازدهم: در معرفی پاره‌ای از شرح حال و محاسن پیامبر(ص) و مروری بر فضایل آن حضرت؛

    باب سیزدهم: در علامت سعادت و نصایح اهل منفعت؛

    باب چهاردهم: در قناعت و نکوهش فریب و طمع؛

    باب پانزدهم: در هشدار از معاشرت با غافلان و تشویق به شناخت نیکوکاران؛

    باب شانزدهم: در ذکر و فضیلت آن و دعا و کیفیت آن.[۱]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص23-24

    منابع مقاله

    مقدمه مؤلف

    وابسته‌ها