۹٬۴۵۲
ویرایش
تبصرة العوام في معرفة مقالات الأنام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۰
، ۲۰ دسامبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} ''''
جز (جایگزینی متن - 'عباس اقبال' به 'عباس اقبال ') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''') |
||
| (۳۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR10226J1.jpg | |||
| عنوان =تبصرة العوام في معرفة مقالات الأنام | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[اقبال آشتیانی، عباس]] (مصحح) | |||
| | |||
[[علم‌الهدی، مرتضی بن داعی]] ( | [[علم‌الهدی، مرتضی بن داعی]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 236 /ع8ت2 | ||
| موضوع = | |||
اسلام - فرقه‌ها | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
اهل سنت - | اهل سنت - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها | ||
شیعه - | شیعه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها | ||
شیعه امامیه - عقاید | شیعه امامیه - عقاید | ||
نثر فارسی - قرن 6ق. | نثر فارسی - قرن 6ق. | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | اساطير | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1364 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10226AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =2 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10226 | |||
| کتابخوان همراه نور =10226 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''تبصرة العوام في معرفة مقالات الأنام'''، تألیف سید مرتضی بن داعی حسنی رازی، كتابى قدیمی، به زبان فارسی دربارۀ اديان و مذاهب است. اين كتاب به توضيح گفته‌ها و نظريات براى عامۀ مردم مى‌پردازد. اين كتاب دومين كتابى است كه به زبان فارسی در موضوع ملل و نحل و شرح مقالات و آراء و ديانات از قبل از استيلاى مغول برجاى مانده است. | |||
== | ==ساختار== | ||
کتاب با مقدمه ناشر و مقدمه کتاب آغاز و مطالب در بیست و شش باب تنظیم و ارائه شده است. | |||
==گزارش محتوا== | |||
در باب‌هاى اول تا سوم، به ذكر اديان پرداخته و نظريات و گفته‌هاى فلاسفه، مجوس، جهودان، ترسايان و صابيان را نقل مى‌كند. مؤلف دربارۀ مجوس بيشتر به اساطير ایران نظر دارد. وى در بيان فرق اسلامى، بنابر حديث افتراق، تعداد فرقه‌ها را 73 فرقه مى‌داند؛ اما معتقد است كه در اصل همۀ فرقه‌ها شاخه‌هاى دو فرقۀ اهل سنت و شيعه‌اند كه دشمنان هر يك آنها را به ترتيب نواصب و روافض خوانده‌اند. | |||
== | |||
مؤلف پس از طرح مسأله جانشينى پيامبر اكرم(ص) و ردّ نظر اهل سنت در فصول بعدى به ذكر فرقه‌هاى خوارج، معتزله، مشبّهه و مجسّمه و اصحاب تناسخ مى‌پردازد.مؤلف مذاهب فقهى اهل سنت را در فصل مشبهه طرح مى‌كند و آنها را در تقسيم‌بندى نه چندان مرتبى هفت فرقه برمى‌شمارد. وى همچنين گزارشى نسبتا مفصل از عقايد اشعرى ارائه مى‌نمايد. | مؤلف پس از طرح مسأله جانشينى پيامبر اكرم(ص) و ردّ نظر اهل سنت در فصول بعدى به ذكر فرقه‌هاى خوارج، معتزله، مشبّهه و مجسّمه و اصحاب تناسخ مى‌پردازد.مؤلف مذاهب فقهى اهل سنت را در فصل مشبهه طرح مى‌كند و آنها را در تقسيم‌بندى نه چندان مرتبى هفت فرقه برمى‌شمارد. وى همچنين گزارشى نسبتا مفصل از عقايد اشعرى ارائه مى‌نمايد. | ||
| خط ۶۰: | خط ۴۴: | ||
مؤلف در باب شانزدهم به فرقه‌هاى صوفيه نظر دارد و آنها را شش فرقه مى‌داند و جالب آن كه [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]] را ساحر مى‌خواند. در باب بعد، به طعن، اقوال بزرگان تصوف را از رسالۀ قشيريه نقل مى‌كند. به نظر وى، صوفيان همه از اهل سنت‌اند و اين دليل محكمى بر محكوميت آنها است. | مؤلف در باب شانزدهم به فرقه‌هاى صوفيه نظر دارد و آنها را شش فرقه مى‌داند و جالب آن كه [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]] را ساحر مى‌خواند. در باب بعد، به طعن، اقوال بزرگان تصوف را از رسالۀ قشيريه نقل مى‌كند. به نظر وى، صوفيان همه از اهل سنت‌اند و اين دليل محكمى بر محكوميت آنها است. | ||
در باب‌هاى بعدى به قومى كه مدعى اهل سنت و جماعت بوده‌اند، تعريض دارد، از جمله به عبدالقاهر بغدادى كه در الفرق بين الفرق خود را ناجى مى‌داند. | در باب‌هاى بعدى به قومى كه مدعى اهل سنت و جماعت بوده‌اند، تعريض دارد، از جمله به [[بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر|عبدالقاهر بغدادى]] كه در [[الفرق بين الفرق و بيان فرقة الناجية منهم|الفرق بين الفرق]] خود را ناجى مى‌داند. | ||
در ادامه مؤلف به مسائل ديگرى؛ از جمله فرقه‌هاى شيعى، ناجى بودن اثناعشريه، احاديثى در شأن | در ادامه مؤلف به مسائل ديگرى؛ از جمله فرقه‌هاى شيعى، ناجى بودن اثناعشريه، احاديثى در شأن اهل‌بيت، عقايد اثناعشريه، حكايت فدك و فضايح بنى اميه پرداخته است. | ||
وى شيعه را به 4 فرقه تقسيم مى‌كند كه تا زمان وى باقى بوده‌اند: اماميان، زيديان، اسماعيليان، نصيريان و فرقۀ اخير را نيز به هفده فرقۀ كوچك‌تر تقسيم مى‌كند و مى‌نويسد كه اين قوم را در هر جا با نامى مى‌خوانند: در اصفهان خرّميه، در قزوين و رى مزدكى و سنبادى، در ماهين محمّره، در آذربايجان قوليه و در ماوراءالنهر مغان. | وى شيعه را به 4 فرقه تقسيم مى‌كند كه تا زمان وى باقى بوده‌اند: اماميان، زيديان، اسماعيليان، نصيريان و فرقۀ اخير را نيز به هفده فرقۀ كوچك‌تر تقسيم مى‌كند و مى‌نويسد كه اين قوم را در هر جا با نامى مى‌خوانند: در اصفهان خرّميه، در قزوين و رى مزدكى و سنبادى، در ماهين محمّره، در آذربايجان قوليه و در ماوراءالنهر مغان. | ||
اين اثر از آن جهت داراى اهميت است كه قديمى‌ترين كتاب شيعى | اين اثر از آن جهت داراى اهميت است كه قديمى‌ترين كتاب شيعى فارسی در موضوع اديان و مذاهب است. در ميان اهل سنت قبل از آن كتابى به نام «بيان الأديان» در همين موضوع نگارش يافته بود. البته تبصرة العوام از جهت سلاست و فصاحت در حدّ بيان الاديان نيست؛ ولى به جهت تفصيل مطالب و گستردگى و جامعيت مهم‌تر از آن است. | ||
از ويژگى‌هاى برجستۀ اين اثر، اطلاعات گسترده و باريك‌بينى و دسترسى به منابع فراوان دست اول و سعۀ مشرب مؤلف است؛ | از ويژگى‌هاى برجستۀ اين اثر، اطلاعات گسترده و باريك‌بينى و دسترسى به منابع فراوان دست اول و سعۀ مشرب مؤلف است؛ مثلاًمؤلف در وجه تسميۀ فرقه‌ها، به معناى ممدوح و نيز معناى مذموم آنها-كه بيشتر دستاويز دشمنان هر فرقه است -اشاره مى‌كند و يا در ابتداى بحث از فرقه‌هاى منسوب به اسلام، به دقت معناى متفاوت دين و ايمان و اسلام را ذكر مى‌كند و ميان اسلام و استسلام تمايز قائل مى‌شود. | ||
اين كتاب از اين جهت نيز داراى اهميت است كه نشان‌دهندۀ الگوى دينى | اين كتاب از اين جهت نيز داراى اهميت است كه نشان‌دهندۀ الگوى دينى ایران عصر سلجوقى است و اطلاعات خوبى از توزيع جغرافيايى مراكز مذهبى آن عصر به دست مى‌دهد. البته ناگفته نماند كه برخى گزارش‌هاى تاريخى وى نيز از خطابه دور نيست. | ||
==نسخه شناسى== | ==نسخه شناسى== | ||
#نسخۀ خطى كتابخانۀ شهر لاهور هند، تاريخ كتابت 1233ق در بنارس. | |||
#نسخۀ خطى كتابخانۀ مركزى دانشگاه تهران. | |||
#نسخۀ خطى دانشگاه لس‌آنجلس، تاريخ كتابت 14 ذى قعده 1010ق. | |||
#نسخۀ خطى كتابخانۀ آيت‌اللّه گلپايگانى، قم. | |||
اين كتاب دوبار در تهران به ضميمۀ كتاب قصص العلماء [[تنکابنی، محمد بن سلیمان|ميرزا محمد تنكابنى]] چاپ شده است. يك بار در سال 1309 و بار ديگر در سال 1313ق؛ ولى گويا اولين چاپى كه از اين كتاب شده، چاپى است كه در لاهور هند به سال 1296ق به عمل آمده است.اين چاپ در حاشيۀ كتاب معارف الفرقة الناجية و النّارية تأليف سيد ابوالقاسم لاهورى صورت گرفته است. | |||
اين كتاب دوبار در تهران به ضميمۀ كتاب قصص العلماء ميرزا محمد تنكابنى چاپ شده است. يك بار در سال 1309 و بار ديگر در سال 1313ق؛ ولى گويا اولين چاپى كه از اين كتاب شده، چاپى است كه در لاهور هند به سال 1296ق به عمل آمده است.اين چاپ در حاشيۀ كتاب معارف الفرقة الناجية و النّارية تأليف سيد ابوالقاسم لاهورى صورت گرفته است | |||
نسخه حاضر در برنامه به تصحيح مرحوم [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال]] در قطع وزيرى با جلد گالينگور در 295 صفحه براى بار دوم در سال 1364ش توسط «شركت انتشارات اساطير» تهران، منتشر شده است. | |||
==وضعیت کتاب== | |||
کتاب دارای پاورقی بوده که در پاره‌ای از موارد به توضیح لغات و اصطلاحات پرداخته است. فهرست مطالب در ابتدای کتاب آمده است. فهارسی که در انتهای کتاب آمده است عبارتند از: فهرست اعلام تاریخی و جغرافیائی، فهرست اصطلاحات و القاب، فهرست اسامی کتب مذکور در متن، فهرست انتشارات اساطیر. | |||
== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه مصحح، دكتر [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال]]. | |||
# دانشنامه جهان اسلام، ج، ص435 - 437، مدخل: تبصرة العوام. | |||
# [http://WWW.aghabozorg.ir بانک اطلاعات نسخ خطی] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: فرق اسلامی]] | [[رده: فرق اسلامی]] | ||
[[رده:مذاهب فقهی اهل سنت (حنفیه، شافعیه، مالکیه، حنبلیه، ظاهریه)]] | [[رده: مذاهب فقهی اهل سنت (حنفیه، شافعیه، مالکیه، حنبلیه، ظاهریه)]] | ||