۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
(لینک های درون متنی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR10226J1.jpg|بندانگشتی|تبصرة العوام في معرفة مقالات الأنام]] | [[پرونده:NUR10226J1.jpg|بندانگشتی|تبصرة العوام في معرفة مقالات الأنام]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |تبصرة العوام في معرفة مقالات الأنام | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" | | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[اقبال آشتیانی، عباس]] (مصحح) | ||
[[علمالهدی، مرتضی بن داعی]] (نويسنده) | [[علمالهدی، مرتضی بن داعی]] (نويسنده) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" |فارسی | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |BP 236 /ع8ت2 | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" |اسلام - فرقهها | ||
اهل سنت - دفاعیهها و ردیهها | اهل سنت - دفاعیهها و ردیهها | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |اساطير | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" |تهران - ایران | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishYear" | 1364 هـ.ش | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE10226AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
مؤلف در باب شانزدهم به فرقههاى صوفيه نظر دارد و آنها را شش فرقه مىداند و جالب آن كه [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]] را ساحر مىخواند. در باب بعد، به طعن، اقوال بزرگان تصوف را از رسالۀ قشيريه نقل مىكند. به نظر وى، صوفيان همه از اهل سنتاند و اين دليل محكمى بر محكوميت آنها است. | مؤلف در باب شانزدهم به فرقههاى صوفيه نظر دارد و آنها را شش فرقه مىداند و جالب آن كه [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]] را ساحر مىخواند. در باب بعد، به طعن، اقوال بزرگان تصوف را از رسالۀ قشيريه نقل مىكند. به نظر وى، صوفيان همه از اهل سنتاند و اين دليل محكمى بر محكوميت آنها است. | ||
در بابهاى بعدى به قومى كه مدعى اهل سنت و جماعت بودهاند، تعريض دارد، از جمله به عبدالقاهر بغدادى كه در [[الفرق بين الفرق و بيان فرقة الناجية منهم|الفرق بين الفرق]] خود را ناجى مىداند. | در بابهاى بعدى به قومى كه مدعى اهل سنت و جماعت بودهاند، تعريض دارد، از جمله به [[بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر|عبدالقاهر بغدادى]] كه در [[الفرق بين الفرق و بيان فرقة الناجية منهم|الفرق بين الفرق]] خود را ناجى مىداند. | ||
در ادامه مؤلف به مسائل ديگرى؛ از جمله فرقههاى شيعى، ناجى بودن اثناعشريه، احاديثى در شأن اهل بيت، عقايد اثناعشريه، حكايت فدك و فضايح بنى اميه پرداخته است. | در ادامه مؤلف به مسائل ديگرى؛ از جمله فرقههاى شيعى، ناجى بودن اثناعشريه، احاديثى در شأن اهل بيت، عقايد اثناعشريه، حكايت فدك و فضايح بنى اميه پرداخته است. |
ویرایش