۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً '
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =13835 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =13835 | ||
| کتابخوان همراه نور =02219 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۴: | ||
آخرين فصل كتاب، خاتمه‌اى است كه در آن، مذمت دنيا با نقل حكاياتى مورد تأكيد قرار گرفته و در آخر، معايب دنيا در ده وجه با نقل اشعار عربى بيان شده است. | آخرين فصل كتاب، خاتمه‌اى است كه در آن، مذمت دنيا با نقل حكاياتى مورد تأكيد قرار گرفته و در آخر، معايب دنيا در ده وجه با نقل اشعار عربى بيان شده است. | ||
راجع به ويژگى‌هاى نثر كتاب تاريخ بيهق، [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] عقيده دارد كه: «تاريخ بيهق، به نثر ساده نوشته شده و انشاء آن با وجود متوسط بودن، از مزايا و محسنات لفظى و معنوى كه خاص مؤلفات قرن چهارم تا هفتم است، بهره و نصيب كافى دارد و از خصايص انشايى كه در آن ديده مى‌شود، يكى اين است كه مؤلف سال‌هاى وقايع را به عربى نوشته و در انساب طوايف و اشخاص نيز غالباً براى اختصار يا احتراز از تكرار، به عبارات عربى متوسل شده و از به هم آميختن جمله‌هاى فارسی و تازى، نثرى ملمع به وجود آورده است، ليكن ساير مطالب را به فارسی يك‌دست نوشته و سبک تحرير او در اين قسمت، پسنديده و در تاريخ‌نويسى قابل پيروى و تقليد است.» | راجع به ويژگى‌هاى نثر كتاب تاريخ بيهق، [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] عقيده دارد كه: «تاريخ بيهق، به نثر ساده نوشته شده و انشاء آن با وجود متوسط بودن، از مزايا و محسنات لفظى و معنوى كه خاص مؤلفات قرن چهارم تا هفتم است، بهره و نصيب كافى دارد و از خصايص انشايى كه در آن ديده مى‌شود، يكى اين است كه مؤلف سال‌هاى وقايع را به عربى نوشته و در انساب طوايف و اشخاص نيز غالباً ً براى اختصار يا احتراز از تكرار، به عبارات عربى متوسل شده و از به هم آميختن جمله‌هاى فارسی و تازى، نثرى ملمع به وجود آورده است، ليكن ساير مطالب را به فارسی يك‌دست نوشته و سبک تحرير او در اين قسمت، پسنديده و در تاريخ‌نويسى قابل پيروى و تقليد است.» | ||
در هر صورت اين نكته را نمى‌توان انكار كرد كه نثر تاريخ بيهق سرشار از لغات و اصطلاحات و اشعار عربى است. [[صفا، ذبیح الله|ذبيح‌الله صفا]]، در اين مورد مى‌گويد: «اين كتاب، اگرچه از حيث لغات و تركيبات عربى وافرى كه در آن به كار رفته از ديگر كتب هم عصر خود تمايز دارد، ليكن به‌هرحال نثرى روان و پخته و بسيار متين و استوار دارد.» | در هر صورت اين نكته را نمى‌توان انكار كرد كه نثر تاريخ بيهق سرشار از لغات و اصطلاحات و اشعار عربى است. [[صفا، ذبیح الله|ذبيح‌الله صفا]]، در اين مورد مى‌گويد: «اين كتاب، اگرچه از حيث لغات و تركيبات عربى وافرى كه در آن به كار رفته از ديگر كتب هم عصر خود تمايز دارد، ليكن به‌هرحال نثرى روان و پخته و بسيار متين و استوار دارد.» | ||