۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تاریخ ادبیات ایران از فردوسى تا سعدى (براون) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۰۴
، ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'بونه' به 'به‌گونه'
جز (جایگزینی متن - 'سانه' به 'سه‌گانه') |
جز (جایگزینی متن - 'بونه' به 'به‌گونه') |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
وى در فصل سوم، از عصر سلجوقى سخن رانده و سپس به شرح درباره انقراض غزنويان، تأسيس دولت سلجوقى آلب ارسلان، اصل و منشأ حشاشين شيعه و فرق آن، ناصرخسرو، بدنامى حشيش و درجات و مراتب حشاشين و اطاعت كوركورانه فدائيان حسن صباح پرداخته است.<ref>همان</ref> | وى در فصل سوم، از عصر سلجوقى سخن رانده و سپس به شرح درباره انقراض غزنويان، تأسيس دولت سلجوقى آلب ارسلان، اصل و منشأ حشاشين شيعه و فرق آن، ناصرخسرو، بدنامى حشيش و درجات و مراتب حشاشين و اطاعت كوركورانه فدائيان حسن صباح پرداخته است.<ref>همان</ref> | ||
در فصل چهارم، درباره سياست‌نامه خواجه نظام‌الملك سخن به ميان آمده و نویسنده ديدگاه خود را درباره آن، بيان داشته است، سپس به شرح درباره ناصرخسرو و سفرنامه و اقامت او در مصر و اشخاص و اماكن و مذاهبى كه در اشعار و ديوانش ذكر شده‌اند و نيز شرح حال مختصرى از زندگى و عقايد دينى وى، پرداخته و خيام را به‌عنوان شاعر و رباعى‌گوى عصر سلجوقى، معرفى نموده و از آثارى كه | در فصل چهارم، درباره سياست‌نامه خواجه نظام‌الملك سخن به ميان آمده و نویسنده ديدگاه خود را درباره آن، بيان داشته است، سپس به شرح درباره ناصرخسرو و سفرنامه و اقامت او در مصر و اشخاص و اماكن و مذاهبى كه در اشعار و ديوانش ذكر شده‌اند و نيز شرح حال مختصرى از زندگى و عقايد دينى وى، پرداخته و خيام را به‌عنوان شاعر و رباعى‌گوى عصر سلجوقى، معرفى نموده و از آثارى كه به‌گونه‌يى از خيام ياد نموده‌اند، همراه با نام مؤلفان آن‌ها، بحث نموده است.<ref>همان</ref> | ||
پس از آن به باباطاهر عريان همدانى، ابوسعيد ابوالخير، شيخ عبدالله انصارى و آثارشان پرداخته و در ادامه از شاعران صوفى اين عصر، سخن رانده و در پايان قابوس‌نامه را مورد بررسى قرار داده است.<ref>همان</ref> | پس از آن به باباطاهر عريان همدانى، ابوسعيد ابوالخير، شيخ عبدالله انصارى و آثارشان پرداخته و در ادامه از شاعران صوفى اين عصر، سخن رانده و در پايان قابوس‌نامه را مورد بررسى قرار داده است.<ref>همان</ref> | ||