۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی'
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''احمد بيرشك'''، رياضيدان و پژوهشگر تاريخ علوم ايرانى، در چهارم اسفند 1285، در تهران، ديده به جهان گشود. | '''احمد بيرشك'''، رياضيدان و پژوهشگر تاريخ علوم ايرانى، در چهارم اسفند 1285، در تهران، ديده به جهان گشود. | ||
وى در دوران كودكى، زبان و ادب | وى در دوران كودكى، زبان و ادب فارسی را با كتاب گلستان و همچنين زبان فرانسوى را فراگرفت. پس از آن، به همراه پدر به مشهد رفت و در مدرسه احمديه مشهد، پس از آزمونى كه مدير مدرسه از وى به عمل آورد، وارد كلاس چهارم شد، ولى پس از سه ماه به تشخيص معلم، به كلاس پنجم انتقال يافت. پس از مدتى، تحصيلات خود را در مدرسه آليانس فرانسوى، با حضور در كلاس هفتم، ادامه داد. | ||
پس از پايان دوره دبيرستان، در مهرماه 1308ش به دارالمعلمين عالى، در رشته رياضيات وارد شد و پس از آن، به خدمت وزارت معارف و اوقاف و صنايع مستظرفه درآمد. پس از آن نيز مدتى در سارى به تدريس رياضى، فيزيك، علوم طبيعى و زبان از كلاس اول تا ششم متوسطه، مشغول بود. مدتى نيز رئيس اداره استخدام شهرستان‌ها در كارگزينى وزارت فرهنگ و مدتى رئيس كارگزينى دانشگاه تهران شد. وى در فروردين 1318 نشان دولتى درجه يك دانش را از دفتر رياست جمهورى دريافت نموده بود. در سال 1321ش، پس از آنكه دانشگاه تهران از وزارت معارف جدا شد، وى به عنوان رئيس دانشگاه تهران برگزيده شد و در سال 1322ش مقاله معروف «نقد قانون دانشگاه» را به نگارش درآورد. | پس از پايان دوره دبيرستان، در مهرماه 1308ش به دارالمعلمين عالى، در رشته رياضيات وارد شد و پس از آن، به خدمت وزارت معارف و اوقاف و صنايع مستظرفه درآمد. پس از آن نيز مدتى در سارى به تدريس رياضى، فيزيك، علوم طبيعى و زبان از كلاس اول تا ششم متوسطه، مشغول بود. مدتى نيز رئيس اداره استخدام شهرستان‌ها در كارگزينى وزارت فرهنگ و مدتى رئيس كارگزينى دانشگاه تهران شد. وى در فروردين 1318 نشان دولتى درجه يك دانش را از دفتر رياست جمهورى دريافت نموده بود. در سال 1321ش، پس از آنكه دانشگاه تهران از وزارت معارف جدا شد، وى به عنوان رئيس دانشگاه تهران برگزيده شد و در سال 1322ش مقاله معروف «نقد قانون دانشگاه» را به نگارش درآورد. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
در سال 1341ش در زمان وزارت دكتر [[خانلری، پرویز|پرويز ناتل خانلرى]]، به معاونت وزارت فرهنگ رسيد. وى همچنين با دانشگاه صنعتى شريف در ويرايش متون رياضى و فيزيك همكارى داشت. | در سال 1341ش در زمان وزارت دكتر [[خانلری، پرویز|پرويز ناتل خانلرى]]، به معاونت وزارت فرهنگ رسيد. وى همچنين با دانشگاه صنعتى شريف در ويرايش متون رياضى و فيزيك همكارى داشت. | ||
يكى از بزرگترين خدمات ايشان به جامعه فرهنگى ايران، بنيان‌گذارى مدارس هدف بود. او به همراه تنى چند از يارانش همچون احمد ديانى، احمد رضا قلى‌زاده، سيد محمد قاضى نورى، على متمدن، دكتر تقى هورفر و احمد انوارى، در تاريخ دوم خرداد 1327 با سرمايه‌اى اندك، اولين مدرسه هدف (مخفف هنر، دانش و فرهنگ) را بنيان نهادند. گروه فرهنگى هدف، متشكل از چهار دبستان دخترانه و پسرانه و چهار دبيرستان تا سال انحلال يعنى 1358ش، بيش از شانزده هزار دانش آموز ديپلمه تربيت كردند. وى در سال 1370ش بنياد دانشنامه بزرگ | يكى از بزرگترين خدمات ايشان به جامعه فرهنگى ايران، بنيان‌گذارى مدارس هدف بود. او به همراه تنى چند از يارانش همچون احمد ديانى، احمد رضا قلى‌زاده، سيد محمد قاضى نورى، على متمدن، دكتر تقى هورفر و احمد انوارى، در تاريخ دوم خرداد 1327 با سرمايه‌اى اندك، اولين مدرسه هدف (مخفف هنر، دانش و فرهنگ) را بنيان نهادند. گروه فرهنگى هدف، متشكل از چهار دبستان دخترانه و پسرانه و چهار دبيرستان تا سال انحلال يعنى 1358ش، بيش از شانزده هزار دانش آموز ديپلمه تربيت كردند. وى در سال 1370ش بنياد دانشنامه بزرگ فارسی را بنيان گذارد و تا سال 1377ش رياست آن را برعهده داشت. در اين سال وى با دريافت لوح تقدير رياست جمهورى به عنوان استاد نمونه شناخته شد و از دانشگاه شهيد بهشتى دكترى افتخارى رياضيات دريافت كرد. | ||
وى علاوه بر دانشنامه بزرگ | وى علاوه بر دانشنامه بزرگ فارسی، در تألیف دانشنامه ايرانيكا، فرهنگ كامل انگليسى- فارسی تأليف عباس آريان‌پور و منوچهر آريان‌پور، فرهنگنامه كودكان و نوجوانان و دانشنامه ايران و اسلام، همكارى داشته است. | ||
سرانجام اين استاد بزرگ، در عصر روز چهارشنبه 14 فروردين سال 1381، در سن 95سالگى، چشم از جهان فروبست. | سرانجام اين استاد بزرگ، در عصر روز چهارشنبه 14 فروردين سال 1381، در سن 95سالگى، چشم از جهان فروبست. | ||