۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
←وابسته‌ها
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
|||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04985.jpg|بندانگشتی|بورینی، حسن بن محمد]] | [[پرونده:NUR04985.jpg|بندانگشتی|بورینی، حسن بن محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |بورینی، حسن بن محمد | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | حسن البورینی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |963 | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |صفوريه در منطقه الجليل (شمال شهر ناصره در فلسطين) | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1024 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |شيخ‌الاسلام محمدبن ابى اللطف | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |شرح دیوان ابن الفارض من شرحی الشیخ بدرالدین الحسن بن محمد البورینی و الشیخ عبدالغنی بن اسماعیل النابلسی | ||
|-class= | |||
[[تراجم الأعيان من أبناء الزمان]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04985AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''حسن بن محمد دمشقى صفورى''' (963 - 1024ق/1556 - 1615م) شاعر مورخ و فقيه شافعى | |||
== ولادت == | |||
در 963 در صفوريه در منطقه الجليل (شمال شهر ناصره در فلسطين) به دنيا آمد. چون پدرش اهل بورين در جنوب نابلس بود، به بورينى شهرت يافت. | |||
== تحصیلات == | |||
در ده سالگى همراه پدر رهسپار دمشق شد و در جامع منجك قرائت قرآن آموخت. سپس در مدرسه عمريه واقع در صالحيه دمشق به تحصيل پرداخت. وى در همين مدرسه، نحو، فرائض (ميراث) و حساب را نزد تنى چند از بزرگان دمشق فراگرفت و در سال 975 به سبب قحطى ناچار شد كه به مدت چهار سال ترك تحصيل كند و در بيت‌المقدس اقامت گزيند. | در ده سالگى همراه پدر رهسپار دمشق شد و در جامع منجك قرائت قرآن آموخت. سپس در مدرسه عمريه واقع در صالحيه دمشق به تحصيل پرداخت. وى در همين مدرسه، نحو، فرائض (ميراث) و حساب را نزد تنى چند از بزرگان دمشق فراگرفت و در سال 975 به سبب قحطى ناچار شد كه به مدت چهار سال ترك تحصيل كند و در بيت‌المقدس اقامت گزيند. | ||
در بيت‌المقدس از محضر شيخ‌الاسلام محمدبن ابى اللطف بهره برد، سپس به دمشق بازگشت و در خانقاه سميساطيه ساكن شد و نزد شيوخ آن ديار به تحصيل علوم از جمله ادبيات، فقه، قرائات و حديث مشغول شد. | در بيت‌المقدس از محضر شيخ‌الاسلام محمدبن ابى اللطف بهره برد، سپس به دمشق بازگشت و در خانقاه سميساطيه ساكن شد و نزد شيوخ آن ديار به تحصيل علوم از جمله ادبيات، فقه، قرائات و حديث مشغول شد. | ||
در سال 988 تدريس فقه شافعى را در جامع اموى عهده‌دار شد. همچنين منصب موعظه را در جامع سلطان به عهده داشت و در بسيارى از مدارس دمشق تدريس مى‌كرد. تسلط وى بر ادبيات و تأثير و حسن بيان او باعث شد كه شاگردان بسيارى در محضر درس او گردآيند. وى را به حافظه قوى، فصاحت و بلاغت در گفتار و علاقۀ وافر به ادب، لغت و تاريخ ستوده‌اند. وى مفتى شافعى مبرزى در دمشق به شمار مى‌آمد و از اعتماد و تأييد حاكمان و قاضيان آن‌جا برخوردار و در ادبيات نيز چيره دست بود. از وى اشعار بسيارى در استقبال و | در سال 988 تدريس فقه شافعى را در جامع اموى عهده‌دار شد. همچنين منصب موعظه را در جامع سلطان به عهده داشت و در بسيارى از مدارس دمشق تدريس مى‌كرد. تسلط وى بر ادبيات و تأثير و حسن بيان او باعث شد كه شاگردان بسيارى در محضر درس او گردآيند. وى را به حافظه قوى، فصاحت و بلاغت در گفتار و علاقۀ وافر به ادب، لغت و تاريخ ستوده‌اند. وى مفتى شافعى مبرزى در دمشق به شمار مى‌آمد و از اعتماد و تأييد حاكمان و قاضيان آن‌جا برخوردار و در ادبيات نيز چيره دست بود. از وى اشعار بسيارى در استقبال و نظيرويى شمارى از قصائد و قطعات عرب نقل كرده‌اند. | ||
وى به سياحت و سير و سفر علاقه فراوانى داشت و در خلال سفرهاى خود با دانشمندان معاشرت و گفتگو مى‌كرد. در دمشق با [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهاءالدين عاملى]] (متوفى1030) معروف به [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] كه براى سياحت به دمشق آمده بود، ملاقات و مناظره كرد. همچنين از دو سفرنامه‌اش «الرحلة الطرابلسية» و «الرحلة الحلبية» چنين استفاده مى‌شود كه به اين دو شهر نيز رفته بوده است. | وى به سياحت و سير و سفر علاقه فراوانى داشت و در خلال سفرهاى خود با دانشمندان معاشرت و گفتگو مى‌كرد. در دمشق با [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهاءالدين عاملى]] (متوفى1030) معروف به [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] كه براى سياحت به دمشق آمده بود، ملاقات و مناظره كرد. همچنين از دو سفرنامه‌اش «الرحلة الطرابلسية» و «الرحلة الحلبية» چنين استفاده مى‌شود كه به اين دو شهر نيز رفته بوده است. | ||
== آثار== | == آثار== | ||
#تراجم الاعيان من أبناء الزمان | #تراجم الاعيان من أبناء الزمان | ||
#شرح ديوان عمربن فارض با عنوان البحر الفائض في شرح ديوان ابن الفارض | #شرح ديوان عمربن فارض با عنوان البحر الفائض في شرح ديوان ابن الفارض | ||
| خط ۵۸: | خط ۶۱: | ||
#سايت تبيان | #سايت تبيان | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[شرح دیوان ابن الفارض | |||
[[شرح دیوان ابن الفارض]] | |||
[[تراجم الأعيان من أبناء الزمان]] | [[تراجم الأعيان من أبناء الزمان]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||