۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{وابستهها}}' به '{{وابستهها}} ') |
جز (جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
'''بهاء الدوله رازى'''، | '''بهاء الدوله رازى'''، پزشک و عارف ايرانى در قرن نهم و دهم هجرى است. وى نواده سيد محمد نوربخش (795ق - 869ق) بنيانگذار طريقه نوربخشيه بود.<ref>تاريخ دامپزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 492؛ طرائق الحقائق، ج 3، ص 319</ref>برخى منابع، نام او را محمدحسين نوربخشى، فرزند قوامالدين، نوشتهاند.<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref> | ||
لقب او را نيز بهاءالدين.<ref>تاريخ نظم و نثر در ايران و در زبان فارسى تا پايان قرن دهم هجرى، ج 1، ص 274؛ تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref>و بهاء الدوله.<ref>تاريخ نظم و نثر در ايران و در زبان فارسى تا پايان قرن دهم هجرى، ج 1، ص 400</ref>ثبت كردهاند و عنوان كامل او در پايان نسخه خطى «خلاصة التجارب» بهاء الدوله پسر شاه قاسم پسر شمسالدين محمد نوربخشى آمده است. | لقب او را نيز بهاءالدين.<ref>تاريخ نظم و نثر در ايران و در زبان فارسى تا پايان قرن دهم هجرى، ج 1، ص 274؛ تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref>و بهاء الدوله.<ref>تاريخ نظم و نثر در ايران و در زبان فارسى تا پايان قرن دهم هجرى، ج 1، ص 400</ref>ثبت كردهاند و عنوان كامل او در پايان نسخه خطى «خلاصة التجارب» بهاء الدوله پسر شاه قاسم پسر شمسالدين محمد نوربخشى آمده است. | ||
شاه قاسم پدر بهاء الدوله علاوه بر مرشدى طريقت خويش، در | شاه قاسم پدر بهاء الدوله علاوه بر مرشدى طريقت خويش، در پزشکى نيز تسلط داشت؛ چنانكه بهاء الدوله در «خلاصة التجارب» از وى با عنوان حضرت ياد كرده و درمانهايش را متذكر شده است. وى در 927ق، درگذشت.<ref>تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref>شمسالدين، برادر بهاء الدوله، نيز گاهى به پزشکى مىپرداخت.<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref> | ||
از تاريخ تولد بهاء الدوله اطلاع دقيقى در دست نيست؛ اگرچه با استناد به سال تأليف مهمترين اثر او، «خلاصة التجارب» مىتوان او را متولد حوالى 860ق دانست، و همان گونه كه از نسبت او پيداست موطنش رى بوده و پدرش نيز در همان جا به دنيا آمده است.<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref> | از تاريخ تولد بهاء الدوله اطلاع دقيقى در دست نيست؛ اگرچه با استناد به سال تأليف مهمترين اثر او، «خلاصة التجارب» مىتوان او را متولد حوالى 860ق دانست، و همان گونه كه از نسبت او پيداست موطنش رى بوده و پدرش نيز در همان جا به دنيا آمده است.<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref> | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
مهمترين كتاب بهاء الدوله رازى، «خلاصة التجارب» به فارسى و در | مهمترين كتاب بهاء الدوله رازى، «خلاصة التجارب» به فارسى و در پزشکى است كه وى آن را در 907ق در قريه طرشت رى (از محلات كنونى تهران) نوشت. | ||
كتاب ديگر بهاء الدوله رازى، «هدية الخير» نام دارد كه در باب دوم «خلاصة التجارب» از آن ياد كرده است. اين كتاب، روايت و شرح چهل حديث در عرفان و به زبان فارسى است كه آن را بهصورت هدايت (هداية) الخير.<ref>فهرست نسخههاى خطى فارسى، ج 2، بخش 1، ص 1487؛ الذريعة الى تصانيف الشيعة، ج 25، ص 175</ref>نيز معرفى كردهاند. از اين كتاب نيز نسخههايى در ايران.<ref>فهرست الفبائى كتب خطى كتابخانه مركزى آستان قدس رضوى، ص 610</ref>و خارج از ايران.<ref>فهرست نسخههاى خطى فارسى، ج 2، بخش 1، ص 1487</ref>وجود دارد. | كتاب ديگر بهاء الدوله رازى، «هدية الخير» نام دارد كه در باب دوم «خلاصة التجارب» از آن ياد كرده است. اين كتاب، روايت و شرح چهل حديث در عرفان و به زبان فارسى است كه آن را بهصورت هدايت (هداية) الخير.<ref>فهرست نسخههاى خطى فارسى، ج 2، بخش 1، ص 1487؛ الذريعة الى تصانيف الشيعة، ج 25، ص 175</ref>نيز معرفى كردهاند. از اين كتاب نيز نسخههايى در ايران.<ref>فهرست الفبائى كتب خطى كتابخانه مركزى آستان قدس رضوى، ص 610</ref>و خارج از ايران.<ref>فهرست نسخههاى خطى فارسى، ج 2، بخش 1، ص 1487</ref>وجود دارد. |
ویرایش