بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'ش های ' به 'ش‌های ')
     
    (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =
    | زبان =
    | کد کنگره =
    | کد کنگره =DSR۷۹۱/ب۹ت۲۰۸۵ ۱۳۹۶‏
    | موضوع =
    | موضوع = نقد و تفسیر بیهقی‌، محمدبن‌ حسین‌، ۳۸۵ - ۴۷۰ق‌. تا‌ریخ‌ بیهقی‌,قرن‌ ۵ق‌. -- تا‌ریخ‌ و نقد نثرفا‌رسی‌
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر =نشر هرمس  
    | ناشر =نشر هرمس  
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی''' تألیف لیلا سید قاسم؛ بلاغت ساختارهای نحوی، بخشی از دانش بلاغت است که نظریه آن را برای نخستین بار عبدالقاهر جرجانی، بلاغی شهیر قرن پنجم، طرح کرد. آن شاهکار نثر که در این کتاب کاویده می شود تاریخ بیهقی است. تاریخ بیهقی عهده دار بیان واقعیات است و بدین سبب از بسیاری از ابزارهای زیبایی آفرینی در شعر بی بهره مانده است.
    '''بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی''' تألیف [[سید قاسم، لیلا|لیلا سید قاسم]]؛ بلاغت ساختارهای نحوی، بخشی از دانش بلاغت است که نظریه آن را برای نخستین بار [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]]، بلاغی شهیر قرن پنجم، طرح کرد. آن شاهکار نثر که در این کتاب کاویده می شود [[تاریخ بیهقی]] است. تاریخ بیهقی عهده دار بیان واقعیات است و بدین سبب از بسیاری از ابزارهای زیبایی آفرینی در شعر بی بهره مانده است.
    ==ساختار==
    ==ساختار==
    کتاب از سه بخش تشکیل شده است.
    کتاب از سه بخش تشکیل شده است.


    بخش اول: پایه های نظری بلاغت ساختارهای نحوی
    بخش اول: پایه‌های نظری بلاغت ساختارهای نحوی


    بخش دوم: پژوهش در تاریخ بیهقی
    بخش دوم: پژوهش در تاریخ بیهقی
    خط ۳۶: خط ۳۶:


    ==گزارش کتاب==
    ==گزارش کتاب==
    بلاغت ساختارهای نحوی، بخشی از دانش بلاغت است که نظریه آن را برای نخستین بار عبدالقاهر جرجانی، بلاغی شهیر قرن پنجم، طرح کرد و اکنون به نظریه نظم شهرت دارد، بر اساس این نظریه، نحو، ظرفیت ناشناخته ای در خلق معنا دارد که عموما از آن غافلیم. نویسنده این کتاب می کوشد با اتکا بر نحو زبان فارسی در یکی از شاهکار های نثر فارسی، ساختارهای مبلغ معنا را در این زبان بازشناسد تا بعد ها در کنار پژوهش های همانند، بدنه استواری برای دانش «معانی» در زبان فارسی فراهم آید.
    بلاغت ساختارهای نحوی، بخشی از دانش بلاغت است که نظریه آن را برای نخستین بار [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]]، بلاغی شهیر قرن پنجم، طرح کرد و اکنون به نظریه نظم شهرت دارد، بر اساس این نظریه، نحو، ظرفیت ناشناخته‌ای در خلق معنا دارد که عموما از آن غافلیم. نویسنده این کتاب می کوشد با اتکا بر نحو زبان فارسی در یکی از شاهکار های نثر فارسی، ساختارهای مبلغ معنا را در این زبان بازشناسد تا بعد ها در کنار پژوهش‌های همانند، بدنه استواری برای دانش «معانی» در زبان فارسی فراهم آید.


    آن شاهکار نثر که در این کتاب کاویده می شود تاریخ بیهقی است. تاریخ بیهقی عهده دار بیان واقعیات است و بدین سبب از بسیاری از ابزارهای زیبایی آفرینی در شعر بی بهره مانده، نه اهرم وزن و قافیه را دارد و نه جادوی خیال و وهم را. در عوض ویژگی های ترکیب و تنوعات ساخت نحوی، یکی از ظرفیت های نثر بیقهی برای تاثیر گذاری است.
    آن شاهکار نثر که در این کتاب کاویده می شود [[تاریخ بیهقی]] است. [[تاریخ بیهقی]] عهده دار بیان واقعیات است و بدین سبب از بسیاری از ابزارهای زیبایی آفرینی در شعر بی بهره مانده، نه اهرم وزن و قافیه را دارد و نه جادوی خیال و وهم را. در عوض ویژگی های ترکیب و تنوعات ساخت نحوی، یکی از ظرفیت های نثر بیقهی برای تاثیر گذاری است.


    با مبنا قرار دادن نظریه ی عبدالقاهر جرجانی درباره ی نحو و زیبایی شناسی و سپس با بهره گیری از ابزارهای تکمیلی آن در زبان شناسی مدرن و نیز در نظر گرفتن قابلیت های خاص زبان بیهقی می توان چارچوب مناسبی برای بررسی بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی به دست آورد. در تحلیل ساختارهای نحوی تاریخ بیهقی، رویکرد زیبایی شناسی و بلاغی ناگزیر با رویکرد اجتماعی و گفتمانی می آمیزد. این در آمیختگی برخاسته، از نثر بیهقی است که در آن مقاصد زیبایی شناسی با مقاصد ارتباطی و اجتماعی گره خورد است. به بیان دیگر، بلاغت بیهقی بلاغتی طبیعی است که تا حد زیادی از ساختارهای نحوی آن نشئت می گیرد.<ref> [https://www.historylib.com/books/2211 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
    با مبنا قرار دادن نظریه‌ی [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]] درباره‌ی نحو و زیبایی شناسی و سپس با بهره گیری از ابزارهای تکمیلی آن در زبان شناسی مدرن و نیز در نظر گرفتن قابلیت های خاص زبان بیهقی می توان چارچوب مناسبی برای بررسی بلاغت ساختارهای نحوی در [[تاریخ بیهقی]] به دست آورد. در تحلیل ساختارهای نحوی [[تاریخ بیهقی]]، رویکرد زیبایی شناسی و بلاغی ناگزیر با رویکرد اجتماعی و گفتمانی می آمیزد. این در آمیختگی برخاسته، از نثر [[بیهقی، محمد بن حسین|بیهقی]] است که در آن مقاصد زیبایی شناسی با مقاصد ارتباطی و اجتماعی گره خورد است. به بیان دیگر، بلاغت [[بیهقی، محمد بن حسین|بیهقی]] بلاغتی طبیعی است که تا حد زیادی از ساختارهای نحوی آن نشئت می گیرد.<ref> [https://www.historylib.com/books/2211 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==
    خط ۵۰: خط ۵۰:
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[تاریخ بیهقی (فیاض)]]


    [[تاریخ بیهقی]]


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:تاریخ]]
    [[رده:تاریخ ایران]]
    [[رده:سلسله‌ها، تقسیم‌بندی دوره‌ای]]
    [[رده:سلسله‌های پس از اسلام]]
    [[رده:مقالات(اردیبهشت) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات(اردیبهشت) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1403]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۰

    بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی
    بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی
    پدیدآورانسید قاسم، لیلا (نویسنده)
    ناشرنشر هرمس
    مکان نشرتهران
    سال نشر۱۳۹۶ش
    موضوعنقد و تفسیر بیهقی‌، محمدبن‌ حسین‌، ۳۸۵ - ۴۷۰ق‌. تا‌ریخ‌ بیهقی‌,قرن‌ ۵ق‌. -- تا‌ریخ‌ و نقد نثرفا‌رسی‌
    کد کنگره
    DSR۷۹۱/ب۹ت۲۰۸۵ ۱۳۹۶‏

    بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی تألیف لیلا سید قاسم؛ بلاغت ساختارهای نحوی، بخشی از دانش بلاغت است که نظریه آن را برای نخستین بار عبدالقاهر جرجانی، بلاغی شهیر قرن پنجم، طرح کرد. آن شاهکار نثر که در این کتاب کاویده می شود تاریخ بیهقی است. تاریخ بیهقی عهده دار بیان واقعیات است و بدین سبب از بسیاری از ابزارهای زیبایی آفرینی در شعر بی بهره مانده است.

    ساختار

    کتاب از سه بخش تشکیل شده است.

    بخش اول: پایه‌های نظری بلاغت ساختارهای نحوی

    بخش دوم: پژوهش در تاریخ بیهقی

    بخش سوم: بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی

    گزارش کتاب

    بلاغت ساختارهای نحوی، بخشی از دانش بلاغت است که نظریه آن را برای نخستین بار عبدالقاهر جرجانی، بلاغی شهیر قرن پنجم، طرح کرد و اکنون به نظریه نظم شهرت دارد، بر اساس این نظریه، نحو، ظرفیت ناشناخته‌ای در خلق معنا دارد که عموما از آن غافلیم. نویسنده این کتاب می کوشد با اتکا بر نحو زبان فارسی در یکی از شاهکار های نثر فارسی، ساختارهای مبلغ معنا را در این زبان بازشناسد تا بعد ها در کنار پژوهش‌های همانند، بدنه استواری برای دانش «معانی» در زبان فارسی فراهم آید.

    آن شاهکار نثر که در این کتاب کاویده می شود تاریخ بیهقی است. تاریخ بیهقی عهده دار بیان واقعیات است و بدین سبب از بسیاری از ابزارهای زیبایی آفرینی در شعر بی بهره مانده، نه اهرم وزن و قافیه را دارد و نه جادوی خیال و وهم را. در عوض ویژگی های ترکیب و تنوعات ساخت نحوی، یکی از ظرفیت های نثر بیقهی برای تاثیر گذاری است.

    با مبنا قرار دادن نظریه‌ی عبدالقاهر جرجانی درباره‌ی نحو و زیبایی شناسی و سپس با بهره گیری از ابزارهای تکمیلی آن در زبان شناسی مدرن و نیز در نظر گرفتن قابلیت های خاص زبان بیهقی می توان چارچوب مناسبی برای بررسی بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی به دست آورد. در تحلیل ساختارهای نحوی تاریخ بیهقی، رویکرد زیبایی شناسی و بلاغی ناگزیر با رویکرد اجتماعی و گفتمانی می آمیزد. این در آمیختگی برخاسته، از نثر بیهقی است که در آن مقاصد زیبایی شناسی با مقاصد ارتباطی و اجتماعی گره خورد است. به بیان دیگر، بلاغت بیهقی بلاغتی طبیعی است که تا حد زیادی از ساختارهای نحوی آن نشئت می گیرد.[۱]

    پانويس


    منابع مقاله

    کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

    وابسته‌ها