۸۱٬۶۹۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنس' به 'ابن س') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنا' به 'ابن ا') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|بغدادی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|بغدادی (ابهام زدایی)}} | ||
'''موفقالدين عبداللطيف بن يوسف بن محمد بن على بغدادى''' (557-629ق)، معروف به عبداللطیف بغدادی و ملقب به موصلی بغدادی، | '''موفقالدين عبداللطيف بن يوسف بن محمد بن على بغدادى''' (557-629ق)، معروف به عبداللطیف بغدادی و ملقب به موصلی بغدادی، ابن اللَّباد، ابننُقطَه و ابن المطجن، پزشک، زیست شناس، پژوهشگر، نویسنده، فیلسوف؛ مورخ، مصر شناس، سیاح، حکیمی ذوفنون | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
وی فقه و حدیث را نزد ابن البَطِّیّ، ابوزرعه، ابوالقاسمبنفضلان و ابن خشاب آموخت و لغت و ادب را در مجلس ابن عبیده کرخی و خطیب تبریزی تلمذ کرد. بهگفته | وی فقه و حدیث را نزد ابن البَطِّیّ، ابوزرعه، ابوالقاسمبنفضلان و ابن خشاب آموخت و لغت و ادب را در مجلس ابن عبیده کرخی و خطیب تبریزی تلمذ کرد. بهگفته ابن ابیاصیبعه، مقدمه حساب و نحو را نزد دانشمندی مغربی آموخت که به بغداد مهاجرت کرده بود و به ابنتاتلی شهرت داشت و همو شور و اشتیاق به فراگیری حکمت و فلسفه را در درون عبداللطیف شعلهور کرد. عبداللطیف در نتیجه تعلیمات شیخ خود، با کتب ابن سینا و شاگردش بهمنیار آشنایی یافت. | ||
در سال 585ق/1189م، بهمنظور کسب آگاهی بیشتر درباره علوم محبوبش زادگاه خود را ترک کرد. در موصل ریاضیات و کیمیا را نزد کمالالدین بن یونس فرا گرفت و همانجا با آرا [[سهروردی، یحیی بن حبش|شیخ شهابالدین سهروردی]] آشنا شد. آنگاه روانه شهرهای مصر و شام شد که در این زمان، مرکز تجمع عالمان و دانشمندان بود. در دمشق در مجلس مباحثه کندی بغدادی نحوی حاضر شد و مباحث فلسفی و کلامی را دنبال کرد. آنگاه روانه قدس شد و به بهاءالدینبنشداد پیوست. آشنایی وی با عمادالدین کاتب اصفهانی، ادیب و مورخ مشهور عصر ایوبی نیز در همین زمان اتفاق افتاد و از مصاحبت با وی فن کتابت و انشا را تجربه کرد. | در سال 585ق/1189م، بهمنظور کسب آگاهی بیشتر درباره علوم محبوبش زادگاه خود را ترک کرد. در موصل ریاضیات و کیمیا را نزد کمالالدین بن یونس فرا گرفت و همانجا با آرا [[سهروردی، یحیی بن حبش|شیخ شهابالدین سهروردی]] آشنا شد. آنگاه روانه شهرهای مصر و شام شد که در این زمان، مرکز تجمع عالمان و دانشمندان بود. در دمشق در مجلس مباحثه کندی بغدادی نحوی حاضر شد و مباحث فلسفی و کلامی را دنبال کرد. آنگاه روانه قدس شد و به بهاءالدینبنشداد پیوست. آشنایی وی با عمادالدین کاتب اصفهانی، ادیب و مورخ مشهور عصر ایوبی نیز در همین زمان اتفاق افتاد و از مصاحبت با وی فن کتابت و انشا را تجربه کرد. | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
کراچکوفسکی (Krachkovsky) عبداللطیف را دانشمندی پرمایه و ذوفنون توصیف میکند که در سختترین بحرانهای اجتماعی و اقتصادی و طبیعی روزگار خود نظیر قحطی، زلزله، وبا و... دست از پژوهش و مطالعه برنداشت و علاوهبر پژوهش در زمینههای مختلف علمی، نظیر طب و کیمیا و تشریح به مطالعات زیستشناسی، زمینشناسی، جغرافیایی و تاریخی نیز اهتمام ورزید. با کتب ابن سینا و غزالی نیز بهطور کامل آشنا بود و در فلسفه، خاصه فلسفه ارسطو، تخصص تمام داشت. به گرایش مشاء متمایل بود و فلسفه سهروردی را نمیپسندید و بر آرا او نقادانه نظر میکرد. | کراچکوفسکی (Krachkovsky) عبداللطیف را دانشمندی پرمایه و ذوفنون توصیف میکند که در سختترین بحرانهای اجتماعی و اقتصادی و طبیعی روزگار خود نظیر قحطی، زلزله، وبا و... دست از پژوهش و مطالعه برنداشت و علاوهبر پژوهش در زمینههای مختلف علمی، نظیر طب و کیمیا و تشریح به مطالعات زیستشناسی، زمینشناسی، جغرافیایی و تاریخی نیز اهتمام ورزید. با کتب ابن سینا و غزالی نیز بهطور کامل آشنا بود و در فلسفه، خاصه فلسفه ارسطو، تخصص تمام داشت. به گرایش مشاء متمایل بود و فلسفه سهروردی را نمیپسندید و بر آرا او نقادانه نظر میکرد. | ||
عبداللطیف در زمینههای مختلف علمی بهویژه نحو، ادب، منطق، فلسفه، طبیعیات، طب و الاهیات آثار فراوانی برجای نهاده است. | عبداللطیف در زمینههای مختلف علمی بهویژه نحو، ادب، منطق، فلسفه، طبیعیات، طب و الاهیات آثار فراوانی برجای نهاده است. ابن ابیاصیبعه در حدود یکصدوپنجاه عنوان از این تصنیفات را برشمرده است که شامل تألیف، تلخیص و شرح در موضوعات مختلف و با حجمهای متفاوت است. <ref> بادکوبه هزاوه، احمد؛ آبانگاه ازگمی، معصومه؛ ص1-30</ref> | ||
== وفات == | == وفات == |