بروجردی، سید حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
ايشان در سال ۱۳۲۸ق به وطن خويش مراجعت و حدود 33سال در آنجا اقامت داشتند. و در تمام اين مدت به طور مستمر مشغول به تحصيل، تألیف، تدريس فقه واصول بودند. اكثر آثار مكتوب و ابتكارات علمى ايشان در فقه مانند حاشيه بر عروةالوثقى، اصول، حديث و رجال، حاصل تلاش اين دوره اقامت در بروجرد است. | ايشان در سال ۱۳۲۸ق به وطن خويش مراجعت و حدود 33سال در آنجا اقامت داشتند. و در تمام اين مدت به طور مستمر مشغول به تحصيل، تألیف، تدريس فقه واصول بودند. اكثر آثار مكتوب و ابتكارات علمى ايشان در فقه مانند حاشيه بر عروةالوثقى، اصول، حديث و رجال، حاصل تلاش اين دوره اقامت در بروجرد است. | ||
در سال ۱۳۴۵ق ايشان به عنوان اعتراض به اعمال نارواى رئيس اداره ثبت احوال بروجرد، به عتبات عاليات رفته و در نجف ساكن گرديد اما هم‌زمان با اوج‌گيرى اعتراضهاى مردم عليه رضاخان و هجرت اعتراض‌آميز روحانیان كشور به قم، ايشان به ایران آمده و ابتدا به تهران، سپس مشهد، قم و در | در سال ۱۳۴۵ق ايشان به عنوان اعتراض به اعمال نارواى رئيس اداره ثبت احوال بروجرد، به عتبات عاليات رفته و در نجف ساكن گرديد اما هم‌زمان با اوج‌گيرى اعتراضهاى مردم عليه رضاخان و هجرت اعتراض‌آميز روحانیان كشور به قم، ايشان به ایران آمده و ابتدا به تهران، سپس مشهد، قم و در نهایت به بروجرد رفت. | ||
يكى از تلخ‌ترين ايام اقامت ايشان در بروجرد، سالهاى ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۰ق (۱۳۱۰ تا ۱۳۲۰ش) و دوران فشار و اختناق رضاخان است. | يكى از تلخ‌ترين ايام اقامت ايشان در بروجرد، سالهاى ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۰ق (۱۳۱۰ تا ۱۳۲۰ش) و دوران فشار و اختناق رضاخان است. | ||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
[[الحاشیة علی کفایة الأصول]] | [[الحاشیة علی کفایة الأصول]] | ||
[[ | [[نهایة الأصول]] | ||
[[الحجة في الفقه]] | [[الحجة في الفقه]] | ||