با سالکان وادی نور

با سالکان وادی نور، از آثار قدرت‌الله نجفی قمشه‌ای (متولد 1319ش)، شرح اسرار و حکمت‌های مناسک حجّ در قالب نظم و نثر برای عموم مردم است. این مباحث با زبان ساده و گاه با لهجه عامیانه آمده و به گفته نویسنده، مناسک به زبان بچه‌ها است[۱].

با سالکان وادی نور
با سالکان وادی نور
پدیدآوراننجفی قمشه‌ای، قدرت‌الله (نويسنده) میرمسیب، سید مهدی (مصحح)
ناشرسلمان آزاده
مکان نشرایران - قم
سال نشر1384ش
چاپ1
شابک-
موضوعحج - خاطرات - حج - شعر - شعر مذهبی - قرن 14 - عربستان سعودی - سیر و سیاحت - قرن 20م.
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
/ن3ب2 188/8 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

البته نویسنده می‌گوید: منظور از بچه‌ها همه انسان‌ها هستند[۲].

نویسنده متواضعانه و صمیمانه تأکید کرده که مناسک حجّ را دست‌وپاشکسته برای بچه‌ها با گویش محلّی سروده است[۳].

این کتاب با اشعاری از نویسنده آغاز شده که در رثای 3 نفر سروده است:

  1. دختر 7 ساله‌اش که بر اثر سرطان از دنیا رفت؛
  2. برادرزاده‌اش حجت‌الاسلام حسن نجفی که در سال 1374ش با مرگ ناگهانی رحلت کرد؛
  3. شهید مرتضی باقی [۴].

این منظومه 296 بیتی با این بیت شروع شده است:

بچّه‌ها سفر خوشِ سفر خوشِ خاطرش تلخ و شیرین و تُرُشِ[۵]

قدرت‌الله نجفی قمشه‌ای در توضیح این بیت:

بچه‌ها گفته ما شیرین بود شیوه بچگى ما این بود

نوشته است: چون داستان این رساله در بیان بعضى از ظاهر و باطن حجّ و حقایق و معارفِ فهرست‌گونه سیر و سلوک بود، إن‌شاءالله براى همه شیرین افتاده باشد و این کلمات سبک و سنگین و چاق و لاغر را شیوه بچگى ما بدانید. بالاخره براى اینکه براى همگان دل‌نشین باشد، مثل بچه‌اى که مى‌خواهد تازه راه بیفتد و راهرو شود، ما افتان‌وخیزان و دست‌وپاشکسته شعر را گفتیم [۶].

نویسنده در توضیح این مصراع که «اگه غافل بشینیم دل مى‌سوزه»، نوشته است: امان از غفلت و خواب آن، که چه بلاى بزرگى است و چگونه هستی دل در این آتش بزرگ مى‌سوزد. خواجه عبدالله انصارى در «منازل السائرين»، اولین منزل و نخستین مرحله سیر و سلوک و عرفان عملى را بیدارى از خواب غفلت مى‌داند؛ زیرا با غفلت، هیچ سفرى نمى‌توان انجام داد و اصلاً انسان غافل، مانند کسى است که در خواب سنگینى فرو رفته و هرچه به سر او بیاید، متوجه نمى‌شود، تا آنجا که دل بر اثر غفلت به آتش خدا سوزانده شود [۷].

نویسنده بعد ازگذشت 12 سال از سرودن مناسک حجّ، شرح بر این منظومه را در کنار کعبه، عید غدیر 1413ق، به پایان رسانده است [۸].

پانویس

  1. ر.ک: متن کتاب، ص19 و 24
  2. ر.ک: همان، ص38
  3. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص19
  4. ر.ک: متن کتاب، ص21-23
  5. ر.ک: همان، ص24
  6. ر.ک: همان، ص404
  7. ر.ک: همان، ص59
  8. ر.ک: همان، ص408

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها