۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله ==' به '==منابع مقاله==') |
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE00712AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
در سال 1937 از دانشگاه كيو Keio كه يكى از بهترين دانشگاههاى غير دولتى ژاپن است، فارغالتحصيل شد. وى در دانشكده ادبيات، در رشته زبانشناسى تحصيل كرد و بعد از گرفتن دكترى در همين دانشكده به تدريس زبانشناسى و فلسفه زبان پرداخت. از همان ابتدا به فلسفه علاقهمند بود؛ بهويژه به فلسفه زبان. علاوه بر فلسفه زبان به يونانى قديم نيز تدريس مىكرد. در بيست سالگى به فراگيرى زبان عربى پرداخت و سپس با آمدن عالمى تاتارى به نام موسى جارالله (متولد 1878م1295/ق) در روستوف دون روسيه، زبان عربى را بهخوبى فراگرفت. ايزوتسو به بيشتر زبانهاى زنده دنيا تسلط داشت؛ از جمله انگليسى، فرانسه، آلمانى، لاتينى، ايتاليايى، اسپانيايى و روسى كه بعضى از آنها را در دبيرستان و پارهاى ديگر را در دوران دانشگاه ياد گرفت. او علاوه بر اين زبانها، عبرى، چينى قديم، چينى جديد، سانسكريت، فارسی، تركى و ادبيات روسى را نيز مىدانست. | در سال 1937 از دانشگاه كيو Keio كه يكى از بهترين دانشگاههاى غير دولتى ژاپن است، فارغالتحصيل شد. وى در دانشكده ادبيات، در رشته زبانشناسى تحصيل كرد و بعد از گرفتن دكترى در همين دانشكده به تدريس زبانشناسى و فلسفه زبان پرداخت. از همان ابتدا به فلسفه علاقهمند بود؛ بهويژه به فلسفه زبان. علاوه بر فلسفه زبان به يونانى قديم نيز تدريس مىكرد. در بيست سالگى به فراگيرى زبان عربى پرداخت و سپس با آمدن عالمى تاتارى به نام موسى جارالله (متولد 1878م1295/ق) در روستوف دون روسيه، زبان عربى را بهخوبى فراگرفت. ايزوتسو به بيشتر زبانهاى زنده دنيا تسلط داشت؛ از جمله انگليسى، فرانسه، آلمانى، لاتينى، ايتاليايى، اسپانيايى و روسى كه بعضى از آنها را در دبيرستان و پارهاى ديگر را در دوران دانشگاه ياد گرفت. او علاوه بر اين زبانها، عبرى، چينى قديم، چينى جديد، سانسكريت، فارسی، تركى و ادبيات روسى را نيز مىدانست. | ||
در سال 1959 او براى نخستين بار از ژاپن خارج شد. شش ماه در لبنان و يك سال در قاهره به سر برد. در مصر با محمدابراهيم مدكور، مؤلف كتاب «في الفلسفة الإسلامية منهج و تطبيق» آشنا گرديد و در اين سالها عضو فرهنگستان زبان عربى (مجمع اللغة العربية) قاهره شد. در سال 1961 به مونترال كانادا رفت و سير جديدى از مطالعات اسلامى خود را آغاز كرد. پروفسور ايزوتسو تا سال 1969 شش ماه در ژاپن و شش ماه در مونترال به سر مىبرد، ولى بعد تصميم گرفت به | در سال 1959 او براى نخستين بار از ژاپن خارج شد. شش ماه در لبنان و يك سال در قاهره به سر برد. در مصر با محمدابراهيم مدكور، مؤلف كتاب «في الفلسفة الإسلامية منهج و تطبيق» آشنا گرديد و در اين سالها عضو فرهنگستان زبان عربى (مجمع اللغة العربية) قاهره شد. در سال 1961 به مونترال كانادا رفت و سير جديدى از مطالعات اسلامى خود را آغاز كرد. پروفسور ايزوتسو تا سال 1969 شش ماه در ژاپن و شش ماه در مونترال به سر مىبرد، ولى بعد تصميم گرفت به ایران بيايد و رابطهاش را با ژاپن قطع كند. او در سال 1351ش، با حضور جمعى پنج نفره كتاب «فصوص الحكم» محيىالدين عربى را شرح مىكرد. | ||
ايزوتسو در مجامع بينالمللى زير عضويت داشت: | ايزوتسو در مجامع بينالمللى زير عضويت داشت: | ||
خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
29. تصوف و مسئله تشكيك در زبان، در انديشههاى [[عینالقضات همدانی، عبدالله بن محمد|عينالقضاة همدانى]]؛ | 29. تصوف و مسئله تشكيك در زبان، در انديشههاى [[عینالقضات همدانی، عبدالله بن محمد|عينالقضاة همدانى]]؛ | ||
30. ماهيت و كلى طبيعى در فلسفه اسلامى | 30. ماهيت و كلى طبيعى در فلسفه اسلامى ایران؛ | ||
31. ماهيت لابشرط در فلسفه اسلامى | 31. ماهيت لابشرط در فلسفه اسلامى ایران؛ | ||
32. اساس انديشههاى مابعدالطبيعى در فلسفه اسلامى | 32. اساس انديشههاى مابعدالطبيعى در فلسفه اسلامى ایران؛ | ||
33. رساله خلق مدام؛ | 33. رساله خلق مدام؛ |
ویرایش