ایران در زمان ساسانیان: تاریخ ایران ساسانی تا حمله عرب و وضع دولت و ملت در زمان ساسانیان: تفاوت میان نسخه‌ها

او در فصل ششم با اشاره به قدرت فراوان روحانیان و اشراف و اوج‌گيرى زردشتى‌گرايى، به وضع يهوديت و مسيحيت در آن دوران مى‌پردازد و از آزار ديدن عيسويان در زمان شاه‌پور دوم و دوران روى كار آمدن يزدگرد اول و وهرام پنجم گزارش مى‌دهد. سپس به اوضاع ارمنستان در آن هنگام و شهيدان عيسوى سريانى و ايرانى و كشمكش يعقوبيان و نسطوريان و كارهاى «پيروز» و «ولاش» و حمله هفتاليان و چيرگى و فراگير شدن مذهب نسطورى مى‌پردازد و سرانجام درباره سازمان قضايى دولت در آن هنگام سخن مى‌گويد و در بررسى كتاب «اعمال شهداى ايران»، از وضع حقوق جزايى و «تشكيلات عدليه» آن دوران گزارش مى‌دهد.

وى فصل هشتم را با اشاره به ظهور نخستين خسرو با لقب انوشروان (انوشگ‌روان؛ يعنى جاويدان روان) و ويژگى‌هاى او و از ميان رفتن فرقه مزدكى آغاز مى‌كند. شاه در اين دوران دوباره بر جاى‌گاه اقتدارش مى‌نشيند، به اصلاحات نظامى دست مى‌زند، با دولت بيزانس مى‌جنگد، هفتاليان و تركان را بر مى‌اندازد و يمن را مى‌گيرد. شورش انوشك‌زاد، توصيف پاى‌تخت و قصرهاى شاه، تأسيسات كشورى، تشريفات دربار، امتيازها و لقب‌ها، دوره بزرگ تمدن ادبى و فلسفى، علوم و طب و ديانت و فلسفه و ظهور برزويه طبيب و اديب و نفوذ ادبى هند (كليگ و دمنگ) و توصيف وضع مادى و معنوى ايران در عهد كسرا و انحطاط زردشتى‌گرايى از ديگر موضوع‌هاى اين فصل به شمار مى‌رود.