۰
ویرایش
جز
صلوات بر پدر بزگوار قائم آل محمد (عج)
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ حسن بن علی(ع)، امام یازدهم را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به امام حسن عسکری(ع) منتقل کرد) |
جز (صلوات بر پدر بزگوار قائم آل محمد (عج)) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE2327AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
ابو محمد حسن بن على امام يازدهم از ائمۀ اثنى عشر(ع)و سيزدهمين معصوم از چهارده معصوم(ع)است. | '''ابو محمد حسن بن على''' امام يازدهم از ائمۀ اثنى عشر(ع)و سيزدهمين معصوم از چهارده معصوم(ع)است. | ||
پدر بزرگوارش امام هادى(ع)هنگام تولد فرزند،شانزده سال و چند ماه بيشتر نداشت. مادرش بانويى صالحه و عارفه به نام سوسن يا حديثه يا سليل بود. | پدر بزرگوارش امام هادى(ع)هنگام تولد فرزند،شانزده سال و چند ماه بيشتر نداشت. مادرش بانويى صالحه و عارفه به نام سوسن يا حديثه يا سليل بود. | ||
==تاريخ ولادت و شهادت == | ==تاريخ ولادت و شهادت == | ||
تولدش به اختلاف روايات در ماه ربيع الاول يا ربيع الآخر سال 231 يا 232 ه.ق. و بنا به اكثر روايات در مدينه اتفاق افتاده است. (بعضى ولادت ايشان را در سامرا دانسته‌اند ولى صحيح نيست.) | |||
22 يا 23 سال داشت كه پس از وفات پدر بزرگوارش امام هادى(ع)(254 ه.ق.)به امامت رسيد و در هشتم ربيع الاول سال 260 ه.ق. در حدود 28 يا 29 سالگى وفات يافت و در خانۀ خود و جوار قبر پدر خويش در سامرا به خاك سپرده شد.(آستانۀ سامرا) | 22 يا 23 سال داشت كه پس از وفات پدر بزرگوارش امام هادى(ع)(254 ه.ق.)به امامت رسيد و در هشتم ربيع الاول سال 260 ه.ق. در حدود 28 يا 29 سالگى وفات يافت و در خانۀ خود و جوار قبر پدر خويش در سامرا به خاك سپرده شد.(آستانۀ سامرا) | ||
==ويژگيهاى ظاهرى == | ==ويژگيهاى ظاهرى == | ||
در شمايل آن حضرت آورده‌اند كه رنگش گندمگون،چشمانش درشت و سياه،رويش زيبا،قامتش معتدل و اندامش متناسب بود و با آنكه جوان بود مشايخ قريش و رجال و علماى زمان را تحت تأثير خود قرار مى‌داد.دوست و دشمن به برترى او در علم و حلم و جود و زهد و تقوى و ساير مكارم اخلاق اذعان داشتند. | در شمايل آن حضرت آورده‌اند كه رنگش گندمگون،چشمانش درشت و سياه،رويش زيبا،قامتش معتدل و اندامش متناسب بود و با آنكه جوان بود مشايخ قريش و رجال و علماى زمان را تحت تأثير خود قرار مى‌داد.دوست و دشمن به برترى او در علم و حلم و جود و زهد و تقوى و ساير مكارم اخلاق اذعان داشتند. | ||
| خط ۵۳: | خط ۴۹: | ||
==برادران امام عسكرى == | ==برادران امام عسكرى == | ||
امام هادى(ع)پسر ديگرى به نام ابو جعفر محمد داشت كه بنا به برخى روايات از جمله روايتى كه شيخ طوسى در كتاب الغيبة آورده مقرر بود امامت شيعه به او برسد و امام دهم به امامت او اشارت فرموده بود(و قد كان أشار إليه و دل عليه).محمد بن على مردى با ورع و پارسا، داراى جلالت قدر و نبالت شأن و مورد احترام اصحاب پدر خويش بود.اما اين پسر در زمان حيات امام از دنيا رفت و بعضى از شيعيان از اين بابت به انديشه فرو رفتند. از جمله ابو هاشم داود بن قاسم جعفرى گويد من در اين انديشه بودم كه امام هادى فرمود بلى خداوند بجاى ابو جعفر ابو محمد را امام قرار داد همچنانكه دربارۀ اسماعيل فرزند امام صادق(ع) و امام كاظم(ع)چنين شد.اين روايت يكى از روايات مهم دال بر نص امامت امام حسن عسكرى(ع)است. | امام هادى(ع)پسر ديگرى به نام ابو جعفر محمد داشت كه بنا به برخى روايات از جمله روايتى كه شيخ طوسى در كتاب الغيبة آورده مقرر بود امامت شيعه به او برسد و امام دهم به امامت او اشارت فرموده بود(و قد كان أشار إليه و دل عليه).محمد بن على مردى با ورع و پارسا، داراى جلالت قدر و نبالت شأن و مورد احترام اصحاب پدر خويش بود.اما اين پسر در زمان حيات امام از دنيا رفت و بعضى از شيعيان از اين بابت به انديشه فرو رفتند. از جمله ابو هاشم داود بن قاسم جعفرى گويد من در اين انديشه بودم كه امام هادى فرمود بلى خداوند بجاى ابو جعفر ابو محمد را امام قرار داد همچنانكه دربارۀ اسماعيل فرزند امام صادق(ع) و امام كاظم(ع)چنين شد.اين روايت يكى از روايات مهم دال بر نص امامت امام حسن عسكرى(ع)است. | ||
| خط ۶۲: | خط ۵۶: | ||
==شخصيت معنوى == | ==شخصيت معنوى == | ||
در حوادث رجب سال 255 ه.ق. گفته‌اند كه دو تن از سادات علوى حسنى به نام عيسى بن جعفر و على بن زيد در كوفه خروج كردند و عبد الله بن محمد بن داود بن عيسى را در آن شهر كشتند و عده‌اى به سبب قتل عبد الله بن محمد گرفتار و زندانى شدند.يكى از اين اشخاص ابو هاشم داود بن قاسم جعفرى است كه روايت مى‌كند شبى امام حسن عسكرى(ع)و برادرش جعفر را به زندان آوردند و جعفر زارى و بى‌قرارى مى‌كرد ولى حضرت عسكرى(ع)او را ساكت مى‌نمود.در روايت مذكور آمده است كه متصدى زندانى كردن امام،صالح بن وصيف يكى از سرداران معروف بوده است. | در حوادث رجب سال 255 ه.ق. گفته‌اند كه دو تن از سادات علوى حسنى به نام عيسى بن جعفر و على بن زيد در كوفه خروج كردند و عبد الله بن محمد بن داود بن عيسى را در آن شهر كشتند و عده‌اى به سبب قتل عبد الله بن محمد گرفتار و زندانى شدند.يكى از اين اشخاص ابو هاشم داود بن قاسم جعفرى است كه روايت مى‌كند شبى امام حسن عسكرى(ع)و برادرش جعفر را به زندان آوردند و جعفر زارى و بى‌قرارى مى‌كرد ولى حضرت عسكرى(ع)او را ساكت مى‌نمود.در روايت مذكور آمده است كه متصدى زندانى كردن امام،صالح بن وصيف يكى از سرداران معروف بوده است. | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۱: | ||
==جانشين آن حضرت == | ==جانشين آن حضرت == | ||
روايت زير را از ابو الاديان نقل كرده‌اند كه گفت:من خادم امام عسكرى(ع) بودم و رسائل او را به شهرهاى ديگر مى‌بردم و جواب مى‌آوردم.در بيمارى منتهى به رحلت وى هم نزد او رفتم نامه‌هايى را كه نوشته بود به من داد و فرمود به مداين ببرم.من رفتم و بعد از پانزده روز برگشتم اما ديدم بانگ زارى و شيون از خانۀ امام بلند است و جعفر بن على بر در خانه ايستاده به تعزيت شيعيان پاسخ مى‌دهد.با خود گفتم اگر اين مرد امام شده باشد كار امامت دگرگون خواهد شد.در اين اثنا خادمى بيامد و به جعفر گفت كار تكفين تمام شد.بيا بر جنازۀ برادرت نماز بگزار.جعفر و همۀ حاضران به داخل خانه رفتند.من هم رفتم و امام را كفن شده ديدم.جعفر پيش رفت تا در نماز امامت كند.وقتى خواست تكبير بگويد ناگهان كودكى با چهره‌اى گندمگون و مويى كوتاه و مجعد و دندانهايى كه بينشان گشادگى بود پيش آمد و رداى جعفر را كشيده گفت:اى عم عقب برو.من براى نماز بر پدرم از تو شايسته‌ترم.جعفر در حاليكه رنگش از خشم تيره شد عقب رفت و آن كودك بر جنازۀ امام نماز گزارد.او مهدى موعود امام دوازدهم(عج)بود. | روايت زير را از ابو الاديان نقل كرده‌اند كه گفت:من خادم امام عسكرى(ع) بودم و رسائل او را به شهرهاى ديگر مى‌بردم و جواب مى‌آوردم.در بيمارى منتهى به رحلت وى هم نزد او رفتم نامه‌هايى را كه نوشته بود به من داد و فرمود به مداين ببرم.من رفتم و بعد از پانزده روز برگشتم اما ديدم بانگ زارى و شيون از خانۀ امام بلند است و جعفر بن على بر در خانه ايستاده به تعزيت شيعيان پاسخ مى‌دهد.با خود گفتم اگر اين مرد امام شده باشد كار امامت دگرگون خواهد شد.در اين اثنا خادمى بيامد و به جعفر گفت كار تكفين تمام شد.بيا بر جنازۀ برادرت نماز بگزار.جعفر و همۀ حاضران به داخل خانه رفتند.من هم رفتم و امام را كفن شده ديدم.جعفر پيش رفت تا در نماز امامت كند.وقتى خواست تكبير بگويد ناگهان كودكى با چهره‌اى گندمگون و مويى كوتاه و مجعد و دندانهايى كه بينشان گشادگى بود پيش آمد و رداى جعفر را كشيده گفت:اى عم عقب برو.من براى نماز بر پدرم از تو شايسته‌ترم.جعفر در حاليكه رنگش از خشم تيره شد عقب رفت و آن كودك بر جنازۀ امام نماز گزارد.او مهدى موعود امام دوازدهم(عج)بود. | ||
==تأليفات == | ==تأليفات == | ||
از تأليفات امام عسكرى(ع)تفسير قرآن(تهران 1268 و 1315 ه.ق.)كه منسوب به امام است از همه معروفتر است.عده‌اى از اجلۀ علماى شيعه اين تفسير را تأييد نموده و آن را از تفسيرهاى منسوب به امام صادق(ع) و امام هادى(ع) مستندتر دانسته‌اند. | از تأليفات امام عسكرى(ع)تفسير قرآن(تهران 1268 و 1315 ه.ق.)كه منسوب به امام است از همه معروفتر است.عده‌اى از اجلۀ علماى شيعه اين تفسير را تأييد نموده و آن را از تفسيرهاى منسوب به امام صادق(ع) و امام هادى(ع) مستندتر دانسته‌اند. | ||
| خط ۹۱: | خط ۷۹: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
# بحار الانوار،ج 50 | |||
# اعيان الشيعة،ج 2 | |||
بحار الانوار،ج 50 | # تاريخ طبرى | ||
# تاريخ كامل،ابن اثير | |||
اعيان الشيعة،ج 2 | # الذريعة،285/4،293 | ||
# وفيات الاعيان،372/1 | |||
تاريخ طبرى | # نور الابصار،مؤمن شبلنجى | ||
# نزهة الجليس و منية الانيس،120/2 | |||
تاريخ كامل،ابن اثير | |||
الذريعة،285/4،293 | |||
وفيات الاعيان،372/1 | |||
نور الابصار،مؤمن شبلنجى | |||
نزهة الجليس و منية الانيس،120/2 | |||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||