الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(۳۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:NUR12281.jpg|بی‌قاب|چپ| موحد ابطحی اصفهانی، سید علی|175px]]
[[پرونده:NUR02216.jpg|بی‌قاب|چپ|کلینی، محمد بن یعقوب|175px]]


'''سید علی موحد ابطحی اصفهانی''' (1319-1402ش فقیه، محقق و مفسر قرآن،  برادر [[موحد ابطحی اصفهانی، سید محمدباقر|سیّد محمّدباقر موحد ابطحی]] و [[موحد ابطحی، سید محمدعلی|سید محمدعلی موحد ابطحی]] و مؤلف آثار ارزنده‌ای مانند [[آية التطهير في أحاديث الفريقين]] و [[الشیعة في احادیث الفريقين]] می‌باشد.
'''محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینى رازى''' (متوفای 329 قثقة الإسلام، شیخ المشایخ، از بزرگان شیعه در زمان غیبت صغرا است که در نیمۀ دوم قرن سوم و نیمه اول قرن چهارم هجرى از بزرگترین محدثین شیعه به شمار مى‌رفت، نویسنده کتاب شریف [[الكافي (ط. دارالحديث)|الکافی]] از کتب اربعه شیعه


وی در سال ۱۳۷۹ق (۱۳۳۹ش) جهت تحصیل به قم مشرف شده و جلد اوّل کفایه را نزد [[محمّد مجاهدی]] و جلد دوم آن را نزد حاج [[سیّد محمّدباقر سلطانی]] و منظومه را نزد [[جوادی آملی، عبدالله|عبداللّه جوادی آملی]]، [[خمینی، سید مصطفی|حاج آقا سید مصطفی خمینی]] و [[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]] را از [[طباطبایی، سید محمدحسین|علاّمه سیّد محمّدحسین طباطبائی]] آموخت. مکاسب را نزد [[موحد ابطحی اصفهانی، سید محمدباقر|سیّد محمّدباقر موحد ابطحی]] (برادرش) فراگرفت.
او در عهد امامت امام یازدهم متولد شد، و در عصر غیبت صغری می‌زیست. کلینی اصالتا ایرانى و از روستاى «کلین» واقع در ۳۸ کیلومترى شهررى و ناحیه جنوب غربى جاده قم ـ تهران، نزدیک حسن‌ آباد کنونى است. به همین جهت، او را به لقب «رازى»، منسوب به «رى» هم مى‌خوانند.


پس از آن در درس خارج اصول [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و [[اراکی، محمدعلی|آیت‌اللّه محمّدعلی اراکی]] و خارج فقه را نزد حضرات آیات: [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپایگانی]] (حدود ۱۵ سال) و [[شریعتمداری، سید محمدکاظم|شریعتمداری]] (حدود ۸ سال) [[محقق داماد، سید محمد|سیّد محمّد داماد]] (حدود ۸ سال) و برادرش [[موحد ابطحی اصفهانی، سید محمدباقر|حاج سیّد محمّدباقر موحّد ابطحی]] آموخت. سپس برای تکمیل تحصیلات خود، در حدود ۱۳۸۲ق (۱۳۴۲ش) به نجف اشرف مشرف شده و نزد آیات عظام: [[حسینی شاهرودی، سید محمود|سید محمود شاهرودی]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خوئی]]، [[حلی، حسین|حسین حلّی]] و [[میرزا باقر زنجانی]] کسب فیض نمود.  
عظمت و بزرگى کلینى در میان اهل تسنن به قدرى است که [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]] روایتى از پیامبر نقل مى‌کند که فرمود: «خداوند در آغاز هر قرن شخصى را برمى‌انگیزد که دین او را زنده و نامدار نگه‌دارد.» آنگاه به گفتگو پیرامون این حدیث پرداخته و مى‌گوید: احیا کننده مذهب شیعه در آغاز قرن اول هجرى محمد بن على امام باقر علیه‌السلام، در ابتداى قرن دوم على بن موسى امام رضا علیه‌السلام و در ابتداى قرن سوم ابوجعفر [[کلینی، محمد بن یعقوب|محمد بن یعقوب کلینى]] رازى بوده است.


سرانجام در روز دوشنبه 20 آذر 1402ش برابر با 27 جمادی‌الاولی 1445ق درگذشت. مراسم تشییع ایشان در روز سه شنبه 21 آذر از مسجد امام حسن عسکری(ع) قم به سمت حرم مطهر حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها برگزار گردید.<span id="mp-more">[[ موحد ابطحی اصفهانی، سید علی|'''ادامه ...''']]</span>
به جرأت مى‌توان گفت کلینى نام آورترین و بلند آوازه‌ترین اندیشمند عصر خود بود. عصرى که اوج تلاش محدّثین و علماى بزرگ و حتى نواب خاص امام عصر عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌الشریف مى‌باشد.
 
ثقةالاسلام شیخ محمد کلینى با چهار سفیر و نمایندۀ خاص حضرت امام زمان عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌الشریف که در طول غیبت صغرى 69 سال رابط بین آن حضرت و شیعیان بودند، هم عصر بود.
 
با اینکه آن چهار تن از فقها و محدثین بزرگ شیعه بودند و شیعیان آنها را به جلالت قدر مى‌شناختند، اما کلینى مشهورترین شخصیت عالى مقامى بود که در آن زمان میان شیعه و سنى با احترام مى‌زیست و به طور آشکار به ترویج مذهب حق و نشر فضایل اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام همت مى‌گماشت.
 
عموم طبقات او را به راستى و درستى گفتار و کردار و احاطه کامل بر احادیث و اخبار مى‌ستودند طورى که نوشته‌اند شیعه و سنى در اخذ فتوا به او مراجعه می‌کردند و در این باره مورد وثوق و اعتماد هر دو فرقه بود.
 
وى در امانت، عدالت، تقوا و فضیلت و حفظ و ضبط احادیث، که همه از شرایط یک فرد محدث موثق جامع الشرایط است، سر آمد روزگار بود.<span id="mp-more">[[کلینی، محمد بن یعقوب|'''ادامه ...''']]</span>