النحو العربي (روای): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ']] ↵' به ' [[') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''النحو العربي نشأته، تطوره، مدارسه، رجاله'''، نوشته صلاح روای است که درباره پیدایش، دگرگونی، مکتب‌ها و صاحب‌نظران دانش نحو است. این کتاب، پژوهشی در این مباحث است که از کی دانش نحو پدیدار شد، این دانش صرفاً عربی است یا نه؟ چه کسانی این دانش را بنیان نهادند؟ در طی زمان در چه مکتب‌های زبانی ظهور یافت و مکتب‌های بصره، کوفه، بغداد، مصر، اندلس چه ویژگی‌هایی داشتند؟<ref>ر.ک: فهرست موضوعات، ص756-753</ref>. | '''النحو العربي نشأته، تطوره، مدارسه، رجاله'''، نوشته [[روای، صلاح|صلاح روای]] است که درباره پیدایش، دگرگونی، مکتب‌ها و صاحب‌نظران دانش نحو است. این کتاب، پژوهشی در این مباحث است که از کی دانش نحو پدیدار شد، این دانش صرفاً عربی است یا نه؟ چه کسانی این دانش را بنیان نهادند؟ در طی زمان در چه مکتب‌های زبانی ظهور یافت و مکتب‌های بصره، کوفه، بغداد، مصر، اندلس چه ویژگی‌هایی داشتند؟<ref>ر.ک: فهرست موضوعات، ص756-753</ref>. | ||
مصنف، زبان عربی را معجزه پروردگار می‌داند که ویژه قوم عرب بوده و ظرفی برای کلام الهی در قرآن گشته است. او وجه امتیاز زبان عربی را نسبت به زبان‌های دیگر در سیر تاریخی‌اش می‌داند؛ یعنی برخلاف زبان‌های دیگر که حرکتشان را از پایین به بالا و از بساطت زبانی به پیچیدگی آغاز می‌کنند، زبان عربی هرچقدر از عصر جاهلیت فاصله گرفته است، از والایی فصاحت به پستی سیر کرده است؛ به‌گونه‌ای که اکنون مدعیان این زبان نمی‌توانند جمله درستی را که تهی از هرگونه اشتباه باشد، ادا کنند! مصنف با نوشتن این کتاب در نظر داشته است تا دانشجویان را از سرگشتگی در به دست آوردن آرای نحویان و مکتب‌هایشان برهاند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 5 و 6</ref>. | مصنف، زبان عربی را معجزه پروردگار می‌داند که ویژه قوم عرب بوده و ظرفی برای کلام الهی در قرآن گشته است. او وجه امتیاز زبان عربی را نسبت به زبان‌های دیگر در سیر تاریخی‌اش می‌داند؛ یعنی برخلاف زبان‌های دیگر که حرکتشان را از پایین به بالا و از بساطت زبانی به پیچیدگی آغاز می‌کنند، زبان عربی هرچقدر از عصر جاهلیت فاصله گرفته است، از والایی فصاحت به پستی سیر کرده است؛ به‌گونه‌ای که اکنون مدعیان این زبان نمی‌توانند جمله درستی را که تهی از هرگونه اشتباه باشد، ادا کنند! مصنف با نوشتن این کتاب در نظر داشته است تا دانشجویان را از سرگشتگی در به دست آوردن آرای نحویان و مکتب‌هایشان برهاند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 5 و 6</ref>. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده آبان 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده آبان 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۱
| النحو العربي(روای، صلاح) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | روای، صلاح (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | نشأته، تطوره، مدارسه، رجاله |
| ناشر | آناهیتا |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 2003م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 977-215-700-4 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
النحو العربي نشأته، تطوره، مدارسه، رجاله، نوشته صلاح روای است که درباره پیدایش، دگرگونی، مکتب‌ها و صاحب‌نظران دانش نحو است. این کتاب، پژوهشی در این مباحث است که از کی دانش نحو پدیدار شد، این دانش صرفاً عربی است یا نه؟ چه کسانی این دانش را بنیان نهادند؟ در طی زمان در چه مکتب‌های زبانی ظهور یافت و مکتب‌های بصره، کوفه، بغداد، مصر، اندلس چه ویژگی‌هایی داشتند؟[۱].
مصنف، زبان عربی را معجزه پروردگار می‌داند که ویژه قوم عرب بوده و ظرفی برای کلام الهی در قرآن گشته است. او وجه امتیاز زبان عربی را نسبت به زبان‌های دیگر در سیر تاریخی‌اش می‌داند؛ یعنی برخلاف زبان‌های دیگر که حرکتشان را از پایین به بالا و از بساطت زبانی به پیچیدگی آغاز می‌کنند، زبان عربی هرچقدر از عصر جاهلیت فاصله گرفته است، از والایی فصاحت به پستی سیر کرده است؛ به‌گونه‌ای که اکنون مدعیان این زبان نمی‌توانند جمله درستی را که تهی از هرگونه اشتباه باشد، ادا کنند! مصنف با نوشتن این کتاب در نظر داشته است تا دانشجویان را از سرگشتگی در به دست آوردن آرای نحویان و مکتب‌هایشان برهاند[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب و فهرست موضوعات.