۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص'
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
كتاب شامل مباحث مكاسب محرمه به صورت مختصر و قسمتى از كتاب البيع تا مبحث «اشتراط العلم بقدر الثمن و المثمن» مى‌باشد. در آخر آن نيز رسالۀ مختصر و كوچكى در حكم لباس مشكوك در نماز كه تقرير درس محمود شيرازى «قده» (م 1312 ق) توسط يكى از شاگردانش است به آن ضميمه شده است. | كتاب شامل مباحث مكاسب محرمه به صورت مختصر و قسمتى از كتاب البيع تا مبحث «اشتراط العلم بقدر الثمن و المثمن» مى‌باشد. در آخر آن نيز رسالۀ مختصر و كوچكى در حكم لباس مشكوك در نماز كه تقرير درس محمود شيرازى «قده» (م 1312 ق) توسط يكى از شاگردانش است به آن ضميمه شده است. | ||
اگر چه تقريبا تمام كتاب توسط مؤلف جمع‌آورى گرديده است اما از صفحۀ 487 به بعد مطالب كتاب توسط فرزند مؤلف، آقا ضياء‌الدين آملى تكميل شده است..<ref>حاشيه، ج 2، | اگر چه تقريبا تمام كتاب توسط مؤلف جمع‌آورى گرديده است اما از صفحۀ 487 به بعد مطالب كتاب توسط فرزند مؤلف، آقا ضياء‌الدين آملى تكميل شده است..<ref>حاشيه، ج 2، ص487</ref> | ||
==شيوۀ تأليف== | ==شيوۀ تأليف== | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
قد بسطنا الكلام في ذلك في غير موضع من تحريرات الأصول حسب ما أفاده شيخنا العلامة أدام الله أيامه.<ref>جلد /1 142</ref> | قد بسطنا الكلام في ذلك في غير موضع من تحريرات الأصول حسب ما أفاده شيخنا العلامة أدام الله أيامه.<ref>جلد /1 142</ref> | ||
شيخ [[آملی، محمدتقی|محمدتقى آملى]] دربارۀ تلاش در جمع‌آورى مطالب و متن روان كتاب در پايان آن مى‌نويسد: و بذلت جهدي في تأدية المطالب بأسهل العبارات الخالية عن الإعضال و الغلق على حسب ما تفضّل علي الله العظيم..<ref>جلد 2، | شيخ [[آملی، محمدتقی|محمدتقى آملى]] دربارۀ تلاش در جمع‌آورى مطالب و متن روان كتاب در پايان آن مى‌نويسد: و بذلت جهدي في تأدية المطالب بأسهل العبارات الخالية عن الإعضال و الغلق على حسب ما تفضّل علي الله العظيم..<ref>جلد 2، ص500</ref> | ||
قابل ذكر است كه يكى ديگر از تقريرات خوب درس [[نائینی، محمدحسین|محقق نائينى]] توسط [[خوانساری نجفی، موسی|شيخ موسى خوانسارى]] نجفى (م 1363 ق) بنام «منية الطالب» نوشته و چاپ شده است. | قابل ذكر است كه يكى ديگر از تقريرات خوب درس [[نائینی، محمدحسین|محقق نائينى]] توسط [[خوانساری نجفی، موسی|شيخ موسى خوانسارى]] نجفى (م 1363 ق) بنام «منية الطالب» نوشته و چاپ شده است. | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
با توجه به تعريف و ستايش [[نائینی، محمدحسین|محقق نائينى]] (م 1356 ق) از كتاب و عبارت «دام ظلّه» كه پس از نام ايشان ديده مى‌شود بنظر مى‌رسد كه تاريخ صحيح تأليف جلد اول ربيع الثانى 1353ق و جلد دوم صفر الخير سال 1353ق باشد..<ref>ج 1، | با توجه به تعريف و ستايش [[نائینی، محمدحسین|محقق نائينى]] (م 1356 ق) از كتاب و عبارت «دام ظلّه» كه پس از نام ايشان ديده مى‌شود بنظر مى‌رسد كه تاريخ صحيح تأليف جلد اول ربيع الثانى 1353ق و جلد دوم صفر الخير سال 1353ق باشد..<ref>ج 1، ص491 و ج 2، صفحۀ 500</ref> | ||
بنابراين عبارت (ثلاث ماة و ثلاثة و سبعين بعد ألف) صحيح نمى‌باشد و بايد لفظ سبعين تبديل به خمسين شود تا سال تأليف جلد اول به 1353ق تصحيح گردد..<ref>ج 1، | بنابراين عبارت (ثلاث ماة و ثلاثة و سبعين بعد ألف) صحيح نمى‌باشد و بايد لفظ سبعين تبديل به خمسين شود تا سال تأليف جلد اول به 1353ق تصحيح گردد..<ref>ج 1، ص491</ref> | ||
از زمان تقرير درس [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى بزرگ شيرازى]] توسط بعضى از شاگردانش در رسالۀ كوچك حكم لباس مشكوك اطلاع دقيقى در دست نيست اما با توجه به عبارت «دام ظلّه» پس از نام [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]]، در زمان حيات وى تأليف شده است. | از زمان تقرير درس [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى بزرگ شيرازى]] توسط بعضى از شاگردانش در رسالۀ كوچك حكم لباس مشكوك اطلاع دقيقى در دست نيست اما با توجه به عبارت «دام ظلّه» پس از نام [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]]، در زمان حيات وى تأليف شده است. | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
كتاب المكاسب و البيع مجموعه‌اى از ابتكارات [[نائینی، محمدحسین|محقق نائينى]] «قده» است كه حاصل فكر عميق و دقت نظر فوق العادۀ اين فقيه بزرگوار است كه در اين جا به مختصرى از آن اشاره مى‌شود. | كتاب المكاسب و البيع مجموعه‌اى از ابتكارات [[نائینی، محمدحسین|محقق نائينى]] «قده» است كه حاصل فكر عميق و دقت نظر فوق العادۀ اين فقيه بزرگوار است كه در اين جا به مختصرى از آن اشاره مى‌شود. | ||
اگر چه بر حسب اعتبار و قرارداد، كسب و تجارت را به اقسام چهارگانۀ حرام، مكروه، مندوب و مباح تقسيم مى‌كنند اما [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] كسب و تجارت را به عنوان اولى و بدون سبب و عارضه‌اى واجب نمى‌دانند..<ref>ج 1، | اگر چه بر حسب اعتبار و قرارداد، كسب و تجارت را به اقسام چهارگانۀ حرام، مكروه، مندوب و مباح تقسيم مى‌كنند اما [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] كسب و تجارت را به عنوان اولى و بدون سبب و عارضه‌اى واجب نمى‌دانند..<ref>ج 1، ص5</ref> | ||
وى تعريف بيع را ممكن نمى‌دانند و تعاريف را تقريبى و غير دقيق مى‌دانند و مى‌نويسند: | وى تعريف بيع را ممكن نمى‌دانند و تعاريف را تقريبى و غير دقيق مى‌دانند و مى‌نويسند: | ||