۹٬۴۵۲
ویرایش
المقدمات من كتاب نص النصوص في شرح فصوص الحكم (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۲
، ۳۰ نوامبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} '
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
| (۳۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR01324J1.jpg | |||
| عنوان =المقدمات من كتاب نص النصوص في شرح فصوص الحكم | |||
| عنوان‌های دیگر =فصوص الحکم. شرح | |||
| | |||
| | |||
نص النصوص | نص النصوص | ||
| | | پدیدآوران = | ||
[[کربن، هانری]] (مصحح) | |||
[[یحیی، عثمان اسماعیل]] (مصحح) | [[یحیی، عثمان اسماعیل]] (مصحح) | ||
[[آملی، حیدر | [[آملی، سید حیدر]] (شارح) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 283 /الف2 ف6022 | ||
| موضوع = | |||
ابن عربی، محمد بن علی، 560 - 638ق. فصوص الحکم - نقد و تفسیر | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 | تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 | عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | توس | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1367 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01324AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01324 | |||
| کتابخوان همراه نور =01324 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|شرح فصوص الحکم (ابهام زدایی)}} | |||
'''المقدمات من كتاب نص النصوص'''، أثر عارف إمامى‌مذهب، [[آملی، حیدر|سيد حيدر آملى]] (720ق / 1320م) است. اين اثر، مقدماتِ وى بر شرح مفصّل خود بر «[[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]]» [[ابن عربی، محمد بن علی|إبن عربى]] به نام «نص النصوص» مى‌باشد. وجه اين نام‌گذارى را مى‌توان برجسته كردن اهميت شرح به‌سان متن دانست. | |||
شارح، اثر خود را در 781ق، آغاز نموده و به سال 782ق، در نجف أشرف به پایان برده است. | |||
گروهى از اهل الله، با توجه به اهميت كتاب «فصوص» از جهت إنتساب آن به خاتم أنبيا(ص) و إيجاز شروحى كه تا به حال بر آن نوشته شده و مطابق نبودن بعضى از مطالب آنها با تجربه‌هاى شخصى آنان، به ضرورت نوشته شدن شرحى توسط سيد حيدر، اصرار كردند، چرا كه او با نوشتن تفسير عرفانى «المحيط الأعظم» نشان داد كه اگر قرار است اثرى برتر از آنچه گذشتگان نوشته‌اند، به نگارش درآيد، از قلم وى بايد صادر شود. | |||
گروهى از اهل الله، با توجه به اهميت كتاب «فصوص» از جهت إنتساب آن به خاتم أنبيا (ص) و إيجاز شروحى كه تا به حال بر آن نوشته شده و مطابق نبودن بعضى از مطالب آنها با تجربه‌هاى شخصى آنان، به ضرورت نوشته شدن شرحى توسط | |||
==ساختار== | |||
كتاب «المقدمات»، از سه بخش و يك خاتمه تشكيل شده است به شرح زير: | كتاب «المقدمات»، از سه بخش و يك خاتمه تشكيل شده است به شرح زير: | ||
ألف) الافتتاحيات: اين بخش، شامل 4 مطلب با عناوين «فاتحة الكتاب و تخلصه»، «الظروف التاريخية الداعية الى انشاء الكتاب»، «الحكمة | ألف) الافتتاحيات: اين بخش، شامل 4 مطلب با عناوين «فاتحة الكتاب و تخلصه»، «الظروف التاريخية الداعية الى انشاء الكتاب»، «الحكمة في تبويب الكتاب و ترتيب مباحثه» و «الوصية في كتمان العلوم الالهية» است. | ||
ب) التمهيدات: اين بخش، شامل 3 «تمهيد» است با اين شرح: | ب) التمهيدات: اين بخش، شامل 3 «تمهيد» است با اين شرح: | ||
| خط ۷۲: | خط ۵۶: | ||
ج) الاركان: اين بخش، داراى 3 «ركن» است با اين شرح: | ج) الاركان: اين بخش، داراى 3 «ركن» است با اين شرح: | ||
اولین ركن، شامل 3 «بحث» و 1 «تتميم» است. | |||
دومين ركن، شامل 3 اصل است كه نخستين اصل آن، داراى 3 «نوع» و آخرين اصل آن، شامل 4 «بيان» مى‌باشد. | دومين ركن، شامل 3 اصل است كه نخستين اصل آن، داراى 3 «نوع» و آخرين اصل آن، شامل 4 «بيان» مى‌باشد. | ||
| خط ۸۰: | خط ۶۴: | ||
د) الخاتمه: داراى تقسيم‌بندى خاصى نيست. | د) الخاتمه: داراى تقسيم‌بندى خاصى نيست. | ||
== گزارش محتوا == | ==گزارش محتوا== | ||
مؤلف، در افتتاحيات پس از حمد و صلوات، كتاب خود را به سلطان احمد بهادر خان اهداء مى‌نمايد و با عباراتى بسيار غلوآميز از وى ياد مى‌كند؛ به‌گونه‌اى كه مجموع عبارات وى در حمد خدا و صلوات بر نبى و آل و اصحاب و تابعين، كمتر از نيمى از عباراتى است كه در مدح و ستايش سلطان مزبور تحرير نموده است. | مؤلف، در افتتاحيات پس از حمد و صلوات، كتاب خود را به سلطان احمد بهادر خان اهداء مى‌نمايد و با عباراتى بسيار غلوآميز از وى ياد مى‌كند؛ به‌گونه‌اى كه مجموع عبارات وى در حمد خدا و صلوات بر نبى و آل و اصحاب و تابعين، كمتر از نيمى از عباراتى است كه در مدح و ستايش سلطان مزبور تحرير نموده است. | ||
وى، سپس از علل و عواملى كه او را بر نوشتن اين كتاب برانگيخته، ياد كرده و حكمت تبويب كتاب و ترتيب مباحث آن را بيان نموده و در آخر به كتمان علوم الهى و اسرار ربانى از نااهلان، سفارش كرده است. | وى، سپس از علل و عواملى كه او را بر نوشتن اين كتاب برانگيخته، ياد كرده و حكمت تبويب كتاب و ترتيب مباحث آن را بيان نموده و در آخر به كتمان علوم الهى و اسرار ربانى از نااهلان، سفارش كرده است. | ||
تمهيدات سه‌گانه، بسيار غنى هستند، زيرا كه آنها مباحث اساسى «فلسفه نبوى» و به‌ويژه بحث «خيال مطلق» را به مثابه جايگاه ادراك خيالى جهانى طرح مى‌كنند كه بدون آن از نظر وجودى نمى‌توان مكاشفات پيامبر و مكاشفات به‌طور كلى و همين‌طور واقعه‌اى را كه در جريان آن پيامبر، كتاب «فصوص» را به [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] إعطاء كرد، به‌درستى فهميد. سپس بحث اساسى ولايت، به‌طور مبسوطى طرح خواهد شد. اين تمهيدات سه‌گانه، بر حول محور فضيلت [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و فضيلت | تمهيدات سه‌گانه، بسيار غنى هستند، زيرا كه آنها مباحث اساسى «فلسفه نبوى» و به‌ويژه بحث «خيال مطلق» را به مثابه جايگاه ادراك خيالى جهانى طرح مى‌كنند كه بدون آن از نظر وجودى نمى‌توان مكاشفات پيامبر و مكاشفات به‌طور كلى و همين‌طور واقعه‌اى را كه در جريان آن پيامبر، كتاب «فصوص» را به [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] إعطاء كرد، به‌درستى فهميد. سپس بحث اساسى ولايت، به‌طور مبسوطى طرح خواهد شد. اين تمهيدات سه‌گانه، بر حول محور فضيلت [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و فضيلت اولیاء به‌طور كلى كه سلسله مراتب معنوى باطنى را تشكيل مى‌دهند، بسط پيدا مى‌كند. | ||
در تمهيد نخست، فضيلت پيامبر از ديدگاه سه‌گانه زير مورد بحث قرار مى‌گيرد: | در تمهيد نخست، فضيلت پيامبر از ديدگاه سه‌گانه زير مورد بحث قرار مى‌گيرد: | ||
| خط ۹۷: | خط ۷۹: | ||
بر اين سه فصل، تكمله‌اى نيز درباره معراج اضافه شده است كه معراج روحانى و رمز «قاب قوسين» را توضيح مى‌دهد. | بر اين سه فصل، تكمله‌اى نيز درباره معراج اضافه شده است كه معراج روحانى و رمز «قاب قوسين» را توضيح مى‌دهد. | ||
تمهيد دوم، از فضيلت [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] بر مشايخ متقدم و متأخر، | تمهيد دوم، از فضيلت [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] بر مشايخ متقدم و متأخر، کیفیت وصول كتاب «[[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]]» و فضيلت كتابى كه به فيضان الهى از او صادر شد؛ يعنى كتاب «الفتوحات المكية» بحث مى‌كند. در واقع مسئله اصلى، توضيح فضيلت شيخ أكبر است وگرنه عمل إعطاء كتاب «فصوص» از سوى پيامبر همچون عملى لغو و باطل جلوه خواهد كرد، زيرا كه وضع الشىء في غير موضعه، مؤدى به كفر و زندقه مى‌تواند باشد و بديهى است كه صدور چنين عملى از سوى پيامبر، غير ممكن است. | ||
مؤلف با تأكيد بر فضيلت [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، توضيح مى‌دهد كه شيخ، بيش از هركس ديگر از | مؤلف با تأكيد بر فضيلت [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، توضيح مى‌دهد كه شيخ، بيش از هركس ديگر از اولیاء و كاملان زمان خود و حتى از زمان پيامبر تاكنون، استحقاق دريافت چنين كتابى را داشته است. | ||
سه وجه كه ذيل تمهيد دوم مطرح شده‌اند، عبارتند از: | سه وجه كه ذيل تمهيد دوم مطرح شده‌اند، عبارتند از: | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۸۹: | ||
# إثبات ولايت شيخ با توجه به عمل او. | # إثبات ولايت شيخ با توجه به عمل او. | ||
تمهيد سوم، از تمامى وجوه سلسله مراتب باطنى بحث كرده و بر اهميت عدد نوزده تأكيد مى‌كند كه بر حكمت وجود و حكمت نبوى؛ يعنى مظاهر وجود و حقيقت محمديه سلطه دارد. اين تمهيد، در آغاز از فضيلت انبيا، | تمهيد سوم، از تمامى وجوه سلسله مراتب باطنى بحث كرده و بر اهميت عدد نوزده تأكيد مى‌كند كه بر حكمت وجود و حكمت نبوى؛ يعنى مظاهر وجود و حقيقت محمديه سلطه دارد. اين تمهيد، در آغاز از فضيلت انبيا، اولیا، مرسلين و امامان و سپس از فضيلت اقطاب، اوتاد، ابدال و رجال الغيب بحث مى‌كند. | ||
تمهيد مزبور همچنين از تعيين نبى مطلق و مقيد، ولى مطلق و مقيد، خاتم پيامبران به‌طور مطلق و مقيد، خاتم | تمهيد مزبور همچنين از تعيين نبى مطلق و مقيد، ولى مطلق و مقيد، خاتم پيامبران به‌طور مطلق و مقيد، خاتم اولیا به‌طور مطلق و مقيد و حصر اعظم و اعلم آنان در نوزده؛ يعنى هفت پيامبر و دوازده امام يا به عبارت ديگر، هفت قطب و دوازده ولى بحث مى‌كند. | ||
در تمهيد سوم، نشان داده خواهد شد كه مجموع پيامبران و امامان، به اين نوزده‌تا بازگشت مى‌كنند و اصل آنها همين نوزده نفرند. | در تمهيد سوم، نشان داده خواهد شد كه مجموع پيامبران و امامان، به اين نوزده‌تا بازگشت مى‌كنند و اصل آنها همين نوزده نفرند. | ||
| خط ۱۱۷: | خط ۹۹: | ||
اين سه قاعده، مفهوم نبوت مطلق و مقيد و ولايت مطلق و مقيد را مورد بحث قرار داده و مشكل «خاتم ولايت» را باز مى‌كند كه حيدر آملى را على‌رغم اعتقادى كه به [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] دارد، در معارضه و مقابله با او قرار مى‌دهد. دو خاتم ولايت نمى‌توانند از سويى عيسى - كه پيامبر است - و از سوى ديگر [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] باشند. خاتم ولايت، برابر مفهوم نبوت فقط امامت محمديه مى‌تواند باشد. خاتم ولايت مطلق، امام اول و خاتم ولايت محمديه، امام دوازدهم است. | اين سه قاعده، مفهوم نبوت مطلق و مقيد و ولايت مطلق و مقيد را مورد بحث قرار داده و مشكل «خاتم ولايت» را باز مى‌كند كه حيدر آملى را على‌رغم اعتقادى كه به [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] دارد، در معارضه و مقابله با او قرار مى‌دهد. دو خاتم ولايت نمى‌توانند از سويى عيسى - كه پيامبر است - و از سوى ديگر [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] باشند. خاتم ولايت، برابر مفهوم نبوت فقط امامت محمديه مى‌تواند باشد. خاتم ولايت مطلق، امام اول و خاتم ولايت محمديه، امام دوازدهم است. | ||
حيدر آملى در «جامع الاسرار» به تفصيل، اين مسئله را مورد بحث قرار داده و دليلى را كه در آنجا ذكر كرده، در اينجا با بسط بيشتر و با نقل قول‌هاى فراوان مى‌آورد. دليل اين امر آن است كه تمامى حكمت نبوى و ولوى و | حيدر آملى در «جامع الاسرار» به تفصيل، اين مسئله را مورد بحث قرار داده و دليلى را كه در آنجا ذكر كرده، در اينجا با بسط بيشتر و با نقل قول‌هاى فراوان مى‌آورد. دليل اين امر آن است كه تمامى حكمت نبوى و ولوى و بنابراین، تمامى «حكمت تاريخ»، به اين بحث منوط و وابسته است. | ||
بدين ترتيب، قاعده چهارم به بيان مراتب سلسله مراتب باطنى (اقطاب، اوتاد، ابدال، نجبا، نقبا و غيره) مى‌پردازد. | بدين ترتيب، قاعده چهارم به بيان مراتب سلسله مراتب باطنى (اقطاب، اوتاد، ابدال، نجبا، نقبا و غيره) مى‌پردازد. | ||
| خط ۱۲۹: | خط ۱۱۱: | ||
ركن سوم، از امرى بحث مى‌كند كه امروزه «شناخت‌شناسى» ناميده مى‌شود و بهتر است كه آن را در اينجا «بحث معرفت» يا «فلسفه معرفت» بناميم. اين «ركن» بر شالوده علوم و معرفت، مقولات و انواع آن برافراشته شده است تا فرق ميان علوم الهى لدنى كشفى و علوم كسبى رسمى را توضيح دهد. | ركن سوم، از امرى بحث مى‌كند كه امروزه «شناخت‌شناسى» ناميده مى‌شود و بهتر است كه آن را در اينجا «بحث معرفت» يا «فلسفه معرفت» بناميم. اين «ركن» بر شالوده علوم و معرفت، مقولات و انواع آن برافراشته شده است تا فرق ميان علوم الهى لدنى كشفى و علوم كسبى رسمى را توضيح دهد. | ||
خاتمه‌ى كتاب، مشتمل بر مباحثى ارزشمند در رابطه با كتاب فصوص و | خاتمه‌ى كتاب، مشتمل بر مباحثى ارزشمند در رابطه با كتاب فصوص و کیفیت كشف آن بر شارح است؛ كشف و فهم آن، پيش از آنكه در نزد كسى آن را بياموزد يا به شرحى از شروح آن دست يابد. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
در آغاز كتاب، پيشگفتارى به قلم [[کربن، هانری|هانرى كربن]] و ترجمه حسن ره‌آورد قرار گرفته، سپس ديباچه‌اى مشتمل بر «شرح اثر [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] توسط حيدر آملى»، «سبب تحرير شرح»، «طرح مقدمات» و «دست‌نوشته‌ها» به قلم [[کربن، هانری|هانرى كربن]] و ترجمه جواد طباطبايى و پس از آن، مقدمه عثمان يحيى به زبان عربى در مورد نسخه‌شناسى فصوص و شروح آن گنجانده شده است. | |||
مصححين، اين تحقيق را در دو جلد در نظر گرفته بودند كه در جلد دوم به فهرست‌هاى فنّى اقدام كنند؛ ازاين‌رو، در اين جلد از كتاب كه مورد بحث ماست، تنها فهرست مطالب در پایان درج شده است. | |||
==منابع مقاله== | |||
مقدمه و متن كتاب. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[غيث المواهب العلية في شرح الحكم العطائية]] | |||
[[شرح فصوص الحكم لابن عربي (بالی‌زاده حنفی)]] | |||
[[آفاق معرفت (تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي)]] | |||
[[مجموعة رسائل ابن عربی]] | |||
[[جامع الأسرار و منبع الأنوار]] | |||
[[مجموعه رسائل و مصنفات]] | |||
[[انوار الحقيقة و اطوار الطريق و اسرار الشريعة]] | |||
[[مرموزات اسدی در مزمورات داودی]] | |||
[[المصباح في التصوف (جديد)]] | |||
[[ترجمه و متن مرآة العارفين و مظهر الكاملين في ملتمس زبدة العابدين]] | |||
[[رساله حق الیقین]] | |||
[[زبدة الحقایق]] | |||
[[مصنفات فارسی علاءالدوله سمنانی]] | |||
[[مقالات شمس تبریزی]] | |||
[[مجموعه رسائل عوارف المعارف]] | |||
[[لوائح الحق و لوامع العشق]] | |||
[[زبدة الحقایق]] | |||
[[عنقا مغرب في ختم الأولياء و شمس المغرب]] | |||
[[شرح فصوص الحكم (ابن تركه)]] | |||
[[ترجمه و شرح مصباح الانس(ناییجی)]] | |||
[[المقدمات من كتاب نص النصوص في شرح فصوص الحكم]] | |||
[[رسائل دهدار]] | |||
[[شرح فصوص الحكم (خوارزمی)]] | |||
[[منارات السائرين إلی حضرة الله جل جلاله و مقامات الطائرين]] | |||
[[معارف؛ مجموعه مواعظ و سخنان سلطان العلما بهاءالدین محمد بن حسین خطیبی بلخی مشهور به بهاءولد]] | |||
[[المصباح في التصوف (جديد)]] | |||
[[ساحت ربوبی]] | |||
[[آفاق معرفت (تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي)]] | |||
[[مجموعه رسائل عوارف المعارف]] | |||
[[شرح فصوص الحكم ابن عربي (قاساني)]] | |||
[[لوامع و لوایح در شرح قصیده خمریه ابن فارض و در بیان معارف و معانی عرفانی (سه رساله در تصوف)]] | |||
[[مرصاد العباد]] | |||
[[شرح فصوص الحكم داود القيصري (حسن‌زاده آملی)]] | |||
[[مصنفات فارسی علاءالدوله سمنانی]] | |||
[[شرح فصوص الحكم ابن عربی (پارسا)]] | |||
[[المصباح في التصوف (جديد)]] | |||
[[شرح فصوص الحكم داود القيصري (حسن‌زاده آملی)]] | |||
[[ممد الهمم در شرح فصوص الحكم]] | |||
[[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: تصوف و عرفان]] | [[رده: تصوف و عرفان]] | ||
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]] | [[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]] | ||