المعجم في فقه لغة القرآن و سر بلاغته
المعجم في فقه لغة القرآن و سر بلاغته | |
---|---|
پدیدآوران | [[]] (نویسنده)
[[]] (محقق) [[]] (مترجم) |
کد کنگره | |
المعجم فی فقه لغة القرآن و سر بلاغته به سرپرستی محمد واعظزاده خراسانی و با همکاری گروهی از محققین و اساتید زبان عرب در 24 جلد به رشته تحریر درآمده است. این کتاب، دائرة المعارفی جامع و تـحقیقی درباره قرآن است کـه هـمه مزیتهای کتابهای متقدمان و متأخران را به همراه مطالبی نو و ابتکاری دربر دارد.
هدف از تألیف کتاب، ایجاد یک دائرةالمـعارف درباره قرآن است که دارای مطالبی درباره غریب القرآن، مفردات القرآن، مـتشابه القـرآن، مـعانی القرآن، و جنبههای دیگر مربوط به فصاحت و بلاغت واعجاز قرآن باشد؛ لذا این کتاب را از جهتی میتوان جزو کتابهای غـریب القـرآن یا مفردات قرآن شمرد، و از جهت دیگر، جزو کتابهای اعجاز قرآن.[۱]
این کتاب، مقدمهای طولانی دارد. در این مقدّمه -که هنوز انتشار نـیافته اسـت ـ جـریان «فقه اللّغة» و دگرگونیهای تاریخی آن به طور مشروح بیان شده است؛ سپس به علوم قرآنی و انـواع و اقـسام آن پرداخته میشود، که در مقدمه مختصر کتاب به فهرست مطالب آن در 20 عنوان اشاره شده است.[۲]
ترتیب کتاب و موادّ اصلی کتاب، بـه تـرتیب حـروف تهجّی سه حرف اوّل آن میباشد؛ به جز اعلام که بر حسب تـلفّظ آنـها مرتب شده است؛ لذا این معجم با کلمه «آدم» شروع شده است؛ بر خلاف سایر فرهنگهای قـرآن کـه آن را در ذیـل کلمه «اَدَم» آوردهاند.[۳]
پانویس
منابع مقاله
- تصدیر و متن کتاب.
- مومن زاده، محمد حسن؛ «گزارشی از کتاب المعجم فی فقه لغة القرآن و سر بلاغته»، پژوهش و حوزه، بهار 1381، شماره 9، ص 116 تا 125؛ به آدرس اینترنتی:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6696