المستشرقون و الدراسات القرآنية: تفاوت میان نسخه‌ها

[[صغير، محمدحسین علي]] (نويسنده)

| زبان =عربي

خاور شناسان - کتاب‎شناسی

قرآن - تحقيق - کتاب‎شناسی

| کتابخانۀ دیجیتال نور =4715

 

'''المستشرقون و الدراسات القرآنية'''، از آثار سودمند و مختصر استاد پژوهش‌های قرآنی دانشگاه کوفه؛ محمد حسین علی الصغیر است که نویسنده در آن، برخی از آراء شرق‌شناسان را در زمینه مباحث قرآنی شناسانده و سنجیده است. نویسنده در اثر حاضر، انگیزه‌های تبشیری، استعماری و همچنین علمی شرق‌شناسان را توضیح داده و تحقیقات آنان در زمینه تاریخ قرآن، تحلیل پدیده وحی، ترجمه قرآن و پژوهش در باب معارف قرآنی را معرفی کرده است. کتاب حاضر به زبان عربی قدیم نیست بلکه به زبان عربی جدید نوشته شده و در آن واژگان و اصطلاحاتی یافت می‌شود که در گذشته نبوده است. به نظر می‌رسد که نویسنده با مقداری تعجیل این کتاب را نوشته و به همین جهت در بسیاری از موارد به گزارش اجمالی اکتفا کرده و نتوانسته به توضیح کامل و یا نقد و بررسی علمی بپردازد.

منابع کتاب حاضر عبارت از آثاری است که شرق‌شناسان نوشته‌اند و همچنین کتاب‌هایی که درباره شرق‌شناسان نوشته شده است.... <ref>مقدمه کتاب، ص5- 7</ref> شایان ذکر است که کتاب حاضر به زبان عربی جدید نوشته شده و در آن واژگان و اصطلاحاتی یافت می‌شود که در گذشته نبوده است مانند "جولدتسهیر"<ref>متن کتاب، ص25</ref> به معنای گلدزیهر، "المستشرق الفرنسی الدكتور غوستاف لوبون‏"<ref>همان، ص47</ref> به معنای شرق‌شناس فرانسوی دکتر گوستاو لوبون، "الانكليزية"<ref>همان، ص148</ref> به معنای انگلیسی و "عملاً ببلغرافيا"<ref>همان، ص77</ref> به معنای فعالیت کتاب‌شناسانه و...

# نویسنده استشراق را چنین تعریف کرده است: استشراق به عبارت کوتاه عبارت است از پژوهشی است که غربیان نسبت به میراث فرهنگی شرق انجام می‌دهند و به‌ویژه هر چه که به تاریخ، زبان، آداب‌ورسوم، علوم و فنون و تقلیدها و عادات آن‌ها مربوط می‌شود؛ و اگر استشراق به این معنا است و چنین محوری دارد پس شرق‌شناس با توجه به آن عبارت است از انسان غربی که میراث فرهنگی شرق را مورد پژوهش قرار می‌دهد و هر چه را که ارتباطی با تاریخ و زبان و ادبیات و آداب‌ورسوم و علوم و فنون و عادات آنان است؛ و این شرق‌شناسی نیازمند ابزاری است و آن ابزار عبارت است از درست فهمیدن زبان شرق و تخصص در زمینه روشن‌ترین زبانی که در تاریخ و ادبیات و علوم و فنون اثر دارد یعنی زبان عربی. البته اصطلاح شرق گسترده‌تر شده و شامل کشورهای گوناگونی شده است و از حدود شبه‌جزیره عربستان به مصر و مغرب و شمال افریقا و... فراتر رفته است و همچنین شرق‌شناسی شامل کسانی می‌شود که شرقی هستند ولی غربی می‌اندیشند و اسلام را نپذیرفته و به زبان عربی تکلم نمی‌کنند و... و به همین ترتیب است کاربرد شرق‌شناسی روسی در مورد کسانی که به مباحث مذکور اهتمام می‌ورزند و همچنین است استشراق ژاپنی و چینی همان‌طور که استشراق آمریکایی یا انگلیسی گفته می‌شود.... اسلام و مباحث مربوط به آن از مهم‌ترین مباحث شرق‌شناسی است و به‌ویژه بحث در مورد قرآن که مباحث جزئی و کلی قرآن را به‌صورت مفصل بررسی کرده‌اند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص11- 12</ref>

# نویسنده در مطلبی تحت عنوان "دوافع الاستشراق" انگیزه‌های شرق‌شناسان را به سه گروه تبشیری، استعماری و علمی تقسیم کرده و چنین آورده است: با توجه به آنچه گذشت مفروض ما این است که در برابر همه تلاش‌های مستشرقان در باب پژوهش‌های قرآنی احتیاط کنیم زیرا آنان عادتشان چنین است که قرآن را تابع روش‌ها و استنتاجاتی قرار می‌دهند که دور از فهم اصیل قرآنی است به‌ویژه در زمینه تفسیر و ترجمه... معنای این مطلب آن نیست که ما ارزش و اصالت کوشش‌های شرق‌شناسانه را کم می‌کنیم بلکه به این معنا است که پژوهشگران را به سنجش و دقت دعوت می‌کنیم تا به حقیقت علمی خالص دست یابیم.<ref>ر.ک: همان، ص13- 18</ref>

# نویسنده تأکید کرده است که زاویه دیدی که شرق‌شناسان با آن موضوعات قرآنی را بررسی می‌کنند بسیار متفاوت است باآنکه ما بر اساس آن به پژوهش می‌پردازیم: پژوهش‌های کتابشناسانه در نزد شرق‌شناسان هدف اصلی است، ثبت و ضبط رخدادهای تاریخی مهم است و قابل بحث، اختلاف قرائات پدیده‌ای شایسته توجه است، چگونگی وحی قضیه‌ای مشکوک است و نگارش و تدوین قرآن مسئله علمی دقیقی است. امّا بحث از ابعاد اعجاز قرآن، مخصوص مسلمین است و..<ref>ر.ک: همان، ص95</ref>

# یکی از نکات جالب آن است که نویسنده یادآور شده است: دانشمند فرانسوی گوستاو لوبون در سال 1884م کتاب تمدن عرب را پدید آورد و فصل دوم از باب دوم آن را به پژوهش در باب قرآن کریم اختصاص داد و بعد از بیان خلاصه‌ای در مورد جمع قرآن و نزدیکی مطالب آن با تورات و انجیل و همچنین مقایسه آن با کتب دینی هند و خلق دنیا و صفت بهشت و جهنم و مسامحه یهود و نصاری و حکمت وجود قرآن و اثر آن در انتشارش در سراسر جهان و توحید مطلق در قرآن و روشنی مکاتب و مذاهب در قرآن و روحیه عدل و احسان در قرآن و... و اشتباه مورخان در بیان عوامل گسترش قرآن و اینکه آن را به‌وسیله زور پنداشته‌اند؛ تصریح کرده است: اسلام از راه شمشیر گسترش نیافته است بلکه به‌وسیله تبلیغ و دعوت به‌تنهایی گسترش یافته است...<ref>ر.ک: همان، ص96</ref>

# این کتاب به جهت اختصارش در بسیاری از مباحث به‌صورت گزارش اجمالی و کلی عرضه شده و نویسنده موفق به نقد و سنجش علمی نشده است مانند بحث ترجمه قرآن که بسیار فراخ‌دامن است.<ref>مثلاً ر.ک: همان، ص63- 70</ref>

برای کتاب حاضر، فقط فهرست منابع و فهرست مطالب در پایان کتاب فراهم شده ولی متأسفانه فهرست‌های فنی (مانند آیات و روایات و اعلام و...) تنظیم نشده است. کتاب حاضر مستند است و نویسنده ارجاعاتش را به‌صورت پاورقی آورده: نویسنده در این پاورقی‌ها، گاه نام و نشان آیات و سوره‌ها را ذکر کرده<ref>مثلاً همان، ص39 پاورقی 1- 3 و ص40 پاورقی 1 و...</ref>منابع مطلبش را با ذکر نام کتاب و شماره جلد و صفحه و سایر مشخصات ذکر کرده<ref>مثلاً همان، ص21 پاورقی 2 و...</ref> و... ولی با بررسی اجمالی، هیچ پاورقی انتقادی مشاهده نشد. نویسنده نگارش کتاب حاضر را در نجف اشرف در دانشکده فقه دانشگاه مستنصریه به پایان رسانده است.<ref>متن کتاب، ص167</ref> ولی متأسفانه تاریخ اتمام نگارش را مشخص نکرده است.