المختصر في مرسوم المصحف الكريم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
خط ۳۳: خط ۳۳:
از جمله مباحث مطرح‎شده در اولین فصل از باب اول کتاب، موضوع حذف در اجتماع دو الف یا دو یاء یا دو واو اشاره است. یکی از دو حرف به جهت زشتی اجتماع صورت دو حرف در رسم‎الخط، حذف می‎شود؛ مانند ماء، داود و ربّنیّن<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/32340/1/28 ر.ک: متن کتاب، ص28]</ref>.
از جمله مباحث مطرح‎شده در اولین فصل از باب اول کتاب، موضوع حذف در اجتماع دو الف یا دو یاء یا دو واو اشاره است. یکی از دو حرف به جهت زشتی اجتماع صورت دو حرف در رسم‎الخط، حذف می‎شود؛ مانند ماء، داود و ربّنیّن<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/32340/1/28 ر.ک: متن کتاب، ص28]</ref>.


همچنین کلماتی که در ابتدای آنها دو یا سه الف وجود دارد، در رسم‎الخط قرآن یکی از الف‎ها مانده و باقی به جهت زشتی در رسم حذف می‎شود؛ دوحرفی مانند: ء أنذرتهم و سه‎حرفی مانند: ء أمنتم <ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/32340/1/29 ر.ک: همان، ص29]</ref>.
همچنین کلماتی که در ابتدای آنها دو یا سه الف وجود دارد، در رسم‎الخط قرآن یکی از الف‎ها مانده و باقی به جهت زشتی در رسم حذف می‎شود؛ دوحرفی مانند: ء أنذرتهم و سه‎حرفی مانند: ء أمنتم<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/32340/1/29 ر.ک: همان، ص29]</ref>.


مؤلفین در رسم‎الخط مصحف در توصیف هجای کلمات‎ در رسم‎الخط‎ عثمانی‎ دو شیوه داشته‎اند: شیوه‎ اول‎، جمع‎آوری مثال‎های مشابه در یک موضوع واحد در قالب‎ فصلی مشخص. با این ‎روش، یک کتاب شامل تعدادی از فصولی که حاوی تمامی وجوه رسم‎الخط است، تألیف‎ می‎شود. از جمله کتاب‎هایی‎ که‎ به این ‎روش تألیف یافته‎اند، کتاب «هجاء مصاحف الأمصار» از ابوعباس احمد بن عمار مهدوی (ت بعد از 34ق)، کتاب «البديع في معرفة ما رسم في مصحف عثمان» از ابوعبدالله محمد‎ بن یوسف بن معاذ جهنی (ت در حدود 244ق) و کتاب «[[المقنع في رسم مصاحف الأمصار|المقنع في معرفة مرسوم مصاحف أهل الأمصار]]‎»، اثر [[دانی، عثمان بن سعید|ابوعمرو عثمان بن سعید دانی]] (ت 444ق) را می‎توان‎ نام‎ برد‎.
مؤلفین در رسم‎الخط مصحف در توصیف هجای کلمات‎ در رسم‎الخط‎ عثمانی‎ دو شیوه داشته‎اند: شیوه‎ اول‎، جمع‎آوری مثال‎های مشابه در یک موضوع واحد در قالب‎ فصلی مشخص. با این ‎روش، یک کتاب شامل تعدادی از فصولی که حاوی تمامی وجوه رسم‎الخط است، تألیف‎ می‎شود. از جمله کتاب‎هایی‎ که‎ به این ‎روش تألیف یافته‎اند، کتاب «هجاء مصاحف الأمصار» از ابوعباس احمد بن عمار مهدوی (ت بعد از 34ق)، کتاب «البديع في معرفة ما رسم في مصحف عثمان» از ابوعبدالله محمد‎ بن یوسف بن معاذ جهنی (ت در حدود 244ق) و کتاب «[[المقنع في رسم مصاحف الأمصار|المقنع في معرفة مرسوم مصاحف أهل الأمصار]]‎»، اثر [[دانی، عثمان بن سعید|ابوعمرو عثمان بن سعید دانی]] (ت 444ق) را می‎توان‎ نام‎ برد‎.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش