المجالس المؤيدية: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان =المجالس المؤیدیة

[[موید فی الدین، هبةالله بن موسی]] (نویسنده)

موید فی‎ الدین، هبه ‎الله بن موسی، - 470ق. - وعظ

| کتابخانۀ دیجیتال نور =17761

'''المجالس المؤیدیة''' اثر مؤيد‌الدين هبةالله شيرازى داعى‌الدعاة است كه به زبان عربى، در مورد مجالس هشتصدگانه مؤيدالدين است كه به نام المجالس المؤيدية معروف شده و از آثار مهم علمى و كلامى اسماعيليه به شمار می‌رود.

پس از مقدمه‌اى از محقق كتاب، مجالس مويدالدين به ترتيب حروف الفبا شروع مى‌گردد.

مؤيد ادعا دارد كه منبعش رديه‌اى است بر الزمرد كه يك داعى و مبلّغ اسماعيلى آن را نگاشته است. اين رديه، شامل استدلال‌هایى بر ضد نبوت است، كه از الزمرد اخذ شده است؛ و پاسخ‌هایى به اين استدلال‌ها كه خود داعى نگاشته است، مى‌باشد. البته الزمرد نيز استدلال‌هایى بر وجود نبوت داشته است، و داعى تنها استدلال‌هاى خود را ذكر كرده است.

مؤيد در كتاب خود، برخى براهین كتاب الزمرد را با تفصيل بيان كرده و شناسانده است. مؤيد اشاره نكرده كه متن الزمرد را در اختيار داشته است يا خير، بلكه ادعا دارد، نقل قول‌ها را از يك رديه بر الزمرد، كه داعى اسماعيلى نگاشته است، بيان مى‌دارد و مى‌نويسد: به ما خبر رسيده كه ابن ريوندى رساله‌اى نگاشته و آن را الزمرد؛ ناميده است و در آن شبهه‌اى درباره رد نبوت، منسوب به براهمه، بيان كرده است. همچنين از ياد شدن براهین كسانى كه نبوت را اثبات يا نفى مى‌كنند، در الزمرد ياد مى‌كند.

گفت و گوى ثبت شده در المجالس المؤيدية بيشتر نشانه گفت و گويى به روش الزمرد است. مؤيد عبارتى از الزمرد نقل كرده است كه نشان مى‌دهد كه الزمرد به شكل گفت و گويى بين دو رقيب تأليف شده است؛ شخصى بر وجود انبيا برهان مى‌آورد و ديگرى آن براهین را رد مى‌كند.

در المجالس المؤيدية، ابن ريوندى كسى است كه براهینى بر ضد نبوت به نقل از براهمه بيان مى‌كند؛ اما در التوحيد، كسى است كه بر وجود نبوت استدلال كرده است.

==وضعيت ==

 

محقق و مقدمه نويس كتاب آقاى مصطفى غالب مى‌باشد.

متن و مقدمه كتاب