۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
||
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
هستی شناسی | هستی شناسی | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران - دانشگاه مک گیل | |||
| مکان نشر =تهران - ایران | | مکان نشر =تهران - ایران | ||
| سال نشر = 1363 ش | | سال نشر = 1363 ش | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01778 | ||
| کتابخوان همراه نور =01778 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۳۱: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
'''المبدأ و المعاد''' در موضوع فلسفه مىباشد كه براى تبيين مسائل واجبالوجود و حالات نفس و روح قبل و بعد از مرگ در اوائل قرن پنجم ميلادى توسط ابن على بن الحسين بن عبداللّه بن سينا براى شاگرد خود محمد بن | |||
'''المبدأ و المعاد''' در موضوع فلسفه مىباشد كه براى تبيين مسائل واجبالوجود و حالات نفس و روح قبل و بعد از مرگ در اوائل قرن پنجم ميلادى توسط ابن [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|على بن الحسين بن عبداللّه بن سينا]] براى شاگرد خود محمد بن ابراهیم شيرازى نوشته شده است. تحقیق این اثر توسط [[نورانی، عبدالله|عبدالله نورانی]] با اشراف [[محقق، مهدی|مهدی محقق]] صورت گرفته است. | |||
اين كتاب كه بر محور فلسفۀ مشاء كه مكتب [[ابنسینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] بوده است در سه قسم اصلى مىباشد كه قسمت اول آن در اثبات واجبالوجود و وحدانيت او و همچنين بررسى صفات او مىباشد. | اين كتاب كه بر محور فلسفۀ مشاء كه مكتب [[ابنسینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] بوده است در سه قسم اصلى مىباشد كه قسمت اول آن در اثبات واجبالوجود و وحدانيت او و همچنين بررسى صفات او مىباشد. | ||
خط ۴۳: | خط ۴۵: | ||
او مىگويد اگر وجود واجب باشد كه تصريح دارد و بحثى در آن نيست اما اگر ممكن باشد ما اينجا ثابت خواهيم كرد كه وجود ممكن به واجبالوجود منتهى خواهد شد. | او مىگويد اگر وجود واجب باشد كه تصريح دارد و بحثى در آن نيست اما اگر ممكن باشد ما اينجا ثابت خواهيم كرد كه وجود ممكن به واجبالوجود منتهى خواهد شد. | ||
[[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] در صفات واجبالوجود به نكتهاى كلى اشاره مىكند و مىگويد هر واجبالوجودى اول است بذاته و همينطور واحد است از چند جهت؛ اوّل اينكه ذاتش منقسم به كميّت نمىشود و همينطور منقسم به مواد و اجزاء واحد نيز نمىگردد زيرا ممكن نيست وجودش بغيره باشد | [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] در صفات واجبالوجود به نكتهاى كلى اشاره مىكند و مىگويد هر واجبالوجودى اول است بذاته و همينطور واحد است از چند جهت؛ اوّل اينكه ذاتش منقسم به كميّت نمىشود و همينطور منقسم به مواد و اجزاء واحد نيز نمىگردد زيرا ممكن نيست وجودش بغيره باشد هكذا او تام الذات است و نقصانى در او نيست تا باعث تكثر وحدانيتش گردد. | ||
بعد مىگويد او حق است و عقل محض زيرا ماهيت مجرد از ماده است و صورت نظام كل او همچنين مبداء حكيم است. | بعد مىگويد او حق است و عقل محض زيرا ماهيت مجرد از ماده است و صورت نظام كل او همچنين مبداء حكيم است. | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
ايشان در بخش پایانى مقالۀ دوم عنايت و عدل و آثار حكمت خداوند متعال بر آسمانها و زمين را با بيان نمونههایى از آنها يادآور مىگردد. | ايشان در بخش پایانى مقالۀ دوم عنايت و عدل و آثار حكمت خداوند متعال بر آسمانها و زمين را با بيان نمونههایى از آنها يادآور مىگردد. | ||
مقالۀ سوم كتاب در بقاء نفس انسانى و سعادت و شقاوت حقيقى است.[[ابنسینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] ابتداء به تكوين حيوانات قواى نفس حيوانى مىپردازد و سپس به تكوين انسان و قواى نفس انسانى. او مىگويد وقتى عناصر بصورت متعادل ممزوج گرديدند انسان محدث مىگردد و قواى نباتى و حيوانى در وى جمع گرديده نهایتا نفس ناطقهاى نيز بدانها اضافه مىشود تا انسان موجودى داراى دو قوۀ | مقالۀ سوم كتاب در بقاء نفس انسانى و سعادت و شقاوت حقيقى است.[[ابنسینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] ابتداء به تكوين حيوانات قواى نفس حيوانى مىپردازد و سپس به تكوين انسان و قواى نفس انسانى. او مىگويد وقتى عناصر بصورت متعادل ممزوج گرديدند انسان محدث مىگردد و قواى نباتى و حيوانى در وى جمع گرديده نهایتا نفس ناطقهاى نيز بدانها اضافه مىشود تا انسان موجودى داراى دو قوۀ مدرک ۀ عالمه و قوۀ محركّة عامله شود كه قوۀ مدرکه عالمه اختصاص به كليات حرفه داشته و قوۀ محركۀ عامله به اعمالى كه انسان شأنيت آنرا دارد. | ||
مدرک ات عقل هيولائى از قبيل معقولات محضه و محسوساتى كه معقول بالقوه مىباشند و فعليت آنها به وسيلۀ عقل فعّال كه به ترتيب اول عقل بالملكه بوده سپس عقل فعّال گرديده و نهایتا به عقل مستفاد بدل مىگردند.از ديگر مسائلى هستند كه در مقالۀ سوم مورد بحث قرار گرفتهاند. | |||
بوعلى از آنجهت كه محسوسات از جهت محسوس بودنشان بدون آلت جرمانى تعقل و تخيل نمىگردند قوۀ عقليّه را وسيلهاى براى نقل و انتقال محسوسات به معقولات معرفى مىنمايد. | بوعلى از آنجهت كه محسوسات از جهت محسوس بودنشان بدون آلت جرمانى تعقل و تخيل نمىگردند قوۀ عقليّه را وسيلهاى براى نقل و انتقال محسوسات به معقولات معرفى مىنمايد. | ||
نفس ناطقه و كمال غير مفارق بودن آن و مباحث ديگر پيرامون نفس ناطقه از مسائل و موضوعات | نفس ناطقه و كمال غير مفارق بودن آن و مباحث ديگر پيرامون نفس ناطقه از مسائل و موضوعات | ||
مهمى كه است كه شايد براى | مهمى كه است كه شايد براى اولین بار در آثار بوعلى مطرح گرديده است البته اين مسائل را بعدها در كتب ديگر خود مانند الهيات شفا و ديگر آثار فلسفى خود آورده است او در مورد نفس ناطقه مىگويد اين نفس سبب نفس حساسّه و ناميّه و محرّكه در انسان است.وى اضافه مىنمايد سبب | ||
اين نفوس در غير انسان نيز عقل فعال است. | اين نفوس در غير انسان نيز عقل فعال است. | ||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
اين كتاب در يك جلد و در قطع وزيرى در سال 1363 و در تهران براى | اين كتاب در يك جلد و در قطع وزيرى در سال 1363 و در تهران براى اولین بار توسط مؤسسۀ مطالعات اسلامى دانشگاه مكلين شعبۀ تهران و با همكارى دانشگاه تهران چاپ گرديده است. | ||
جناب آقاى [[نورانی، عبدالله|عبدالله نورانى]] زير نظر آقاى [[محقق، مهدی|مهدى محقق]] به اين امر اهتمام ورزيدهاند كه يك فهرست موضوعات و يك فهرست عام را در ابتداء كتاب آوردهاند.اسامى كتبى كه اين مؤسسه تحت اشراف آقاى [[محقق، مهدی|مهدى محقق]] به چاپ رسانده به زبان انگليسى در آخر كتاب آمده است. | جناب آقاى [[نورانی، عبدالله|عبدالله نورانى]] زير نظر آقاى [[محقق، مهدی|مهدى محقق]] به اين امر اهتمام ورزيدهاند كه يك فهرست موضوعات و يك فهرست عام را در ابتداء كتاب آوردهاند.اسامى كتبى كه اين مؤسسه تحت اشراف آقاى [[محقق، مهدی|مهدى محقق]] به چاپ رسانده به زبان انگليسى در آخر كتاب آمده است. | ||
ویرایش