المآثر السلطانية (تاريخ إيران و حروبها مع روسيا) «في نهاية القرن الثامن عشر و بداية القرن التاسع عشر الميلاديين»: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت') |
جز (جایگزینی متن - 'ىر' به 'یر') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
نوشتار كتاب، | نوشتار كتاب، سبکیروان دارد و از هر تكلفى تهى و به حقيقت پاىبند است. نویسنده را در پيروى از اين سبک، متأثر از نمايندگان بزرگ مكتب «بازگشت» در شيراز و رياست ميرزا بزرگ قائم مقام بر ديوان تبريز، استادى وى در نظم و نثر و باور به اصول مكتب رواننويسى و پرهيز از اغراقهاى منشيانه بايد دانست. او در سراسر كتاب، با اشعارى نوشتههاى خود را مىآرايد. براى نمونه، هنگامى كه فتحعلى شاه همه رقيبان پادشاهى را كنار مىزند، مفتون برایش چنين مىسرايد:{{شعر}}{{ب|''خوش به جاى خويشتن بود اين نشست خسروى''|2=''تا نشيند هر كسى اكنون به جاى خويشتن''}}{{پایان شعر}} | ||