۸۱٬۶۷۸
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '.↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| عنوان =اللطف و اللطائف | | عنوان =اللطف و اللطائف | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ثعالبی، عبدالملک بن محمد]] ( | [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد]] (نویسنده) | ||
[[جادر، محمود عبدالله]] (محقق) | [[جادر، محمود عبدالله]] (محقق) | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =11775 | ||
| کتابخوان همراه نور =11775 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''اللطف و اللطائف'''، اثر [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ابومنصور، عبدالملك بن محمد بن اسماعيل ثعالبى]]، با تحقيق و تصحيح دكتر [[جادر، محمود عبدالله|محمود عبدالله جادر]]، در موضوعات مختلفى، از جمله ادبيات، لغت، تاريخ و... مى‌باشد كه به زبان عربى نوشته شده است. | '''اللطف و اللطائف'''، اثر [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ابومنصور، عبدالملك بن محمد بن اسماعيل ثعالبى]]، با تحقيق و تصحيح دكتر [[جادر، محمود عبدالله|محمود عبدالله جادر]]، در موضوعات مختلفى، از جمله ادبيات، لغت، تاريخ و... مى‌باشد كه به زبان عربى نوشته شده است. | ||
از شواهدى برمى‌آيد كه احتمالا كتاب، بعد از سال 422ق، نوشته شده و | از شواهدى برمى‌آيد كه احتمالا كتاب، بعد از سال 422ق، نوشته شده و نویسنده، آن را به والى خراسان، ابوسهل حمدونى، هديه كرده است. | ||
اين اثر كه از جمله كتاب‌هاى ممتاز ادبى مؤلف مى‌باشد، براى قرائت در هنگام فراغت، تنظيم شده و در آن، اطلاعات مفيدى، به‌ويژه در زمينه حكايات شيرين تاريخى، گرد آمده است. | اين اثر كه از جمله كتاب‌هاى ممتاز ادبى مؤلف مى‌باشد، براى قرائت در هنگام فراغت، تنظيم شده و در آن، اطلاعات مفيدى، به‌ويژه در زمينه حكايات شيرين تاريخى، گرد آمده است. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
كتاب، با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و مطالب، در شانزده باب، ارائه گرديده است. | كتاب، با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و مطالب، در شانزده باب، ارائه گرديده است. | ||
نویسنده، هر باب را كه نسبتا مختصر و موجز نوشته شده، به طبقه‌اى از مردم، با توجه به صناعت و حرفه آنها، اختصاص داده و اشاره نموده است كه تا زمان وى، كسى از اين روش استفاده ننموده است، اما برخى معتقدند كه در حقيقت، در حدود يك قرن و نيم قبل از وى، [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] در كتاب «صناعات القواعد»، اين روش را به كار برده است، اما وجه تمايز كتاب [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ثعالبى]] با اثر [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، شمول و فراگيرى مطالب آن، معرفى طبقات بيشتر و استفاده از امثال، حكم و اقوال آن طبقات مى‌باشد. | |||
روش | روش نویسنده در تنظيم مباحث، مبتنى بر جمع نصوص، ضمن تبويب آنها بر طبق ربط و علاقه بين قائل يا جنس صناعت يا تخصص وى و بين طبيعت قول صادر شده از وى مى‌باشد. | ||
از نكات شايان ذكر در اين اثر، كاربرد واژگان فارسی و نقل امثال فارسی به عربى و يادكرد شهرها و پادشاهان ایران است. | از نكات شايان ذكر در اين اثر، كاربرد واژگان فارسی و نقل امثال فارسی به عربى و يادكرد شهرها و پادشاهان ایران است. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
به‌عنوان مثال، در مورد اسكندر، چنين آمده است: هنگامى كه وى قصد محاربه با دارا، پادشاه ایران را نمود، جاسوسان به او گفتند كه دارا، در جنگ‌هاى زيادى شركت كرده است و سربازان فراوانى در اختيار دارد. اسكندر گفت: زيادى گوسفندان، قصاب را به ترس نمى‌اندازد. | به‌عنوان مثال، در مورد اسكندر، چنين آمده است: هنگامى كه وى قصد محاربه با دارا، پادشاه ایران را نمود، جاسوسان به او گفتند كه دارا، در جنگ‌هاى زيادى شركت كرده است و سربازان فراوانى در اختيار دارد. اسكندر گفت: زيادى گوسفندان، قصاب را به ترس نمى‌اندازد. | ||
در باب دوم، | در باب دوم، پاسخ‌هایى كه برخى از صاحبان حرف و صناعات، به فراخور كار و حرفه خويش، به پرسش از واژه سُرور و خوش‌بختى داده‌اند، مطرح شده است. | ||
در باب سوم، مطالبى پيرامون برخى از ادبا و نحوى‌ها، از جمله ابوالحسن سعيد بن مسعده اخفش نحوى بصرى، ابوالفتح، ابى الحسن لحام، ابواحمد شيرازى و... آمده است. | در باب سوم، مطالبى پيرامون برخى از ادبا و نحوى‌ها، از جمله ابوالحسن سعيد بن مسعده اخفش نحوى بصرى، ابوالفتح، ابى الحسن لحام، ابواحمد شيرازى و... آمده است. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
در باب‌هاى چهارم تا شانزدهم، به ترتيب، اقوالى از كاتبان، فقها، محدثين، متصوفه، معلمين و قراء، اطباء، صحافين و كاغذفروشان، شعراء، منجمين، تجار و بازاريان، دهقانان، شراب‌گيران و مطربان و صاحبان ديگر حرف، نقل شده است. | در باب‌هاى چهارم تا شانزدهم، به ترتيب، اقوالى از كاتبان، فقها، محدثين، متصوفه، معلمين و قراء، اطباء، صحافين و كاغذفروشان، شعراء، منجمين، تجار و بازاريان، دهقانان، شراب‌گيران و مطربان و صاحبان ديگر حرف، نقل شده است. | ||
نكته قابل توجه در مورد كتاب، اين است كه در اين اثر، اندرزها، امثال و كلمات قصار، حكم ماده | نكته قابل توجه در مورد كتاب، اين است كه در اين اثر، اندرزها، امثال و كلمات قصار، حكم ماده اولیه را دارد و انديشه‌اى منظم، در استفاده از آنها به كار رفته است. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
فهرست مطالب به همراه فهرست مصادر و مراجع مورد استفاده | فهرست مطالب به همراه فهرست مصادر و مراجع مورد استفاده نویسنده، اعلام، اشعار، اماكن، الفاظ عجمیه معربه (الفاظ غير عربى كه وارد زبان عربى شده است) و آيات، در انتهاى كتاب آمده است. | ||
پاورقى‌ها كه مربوط به مصحح مى‌باشد، در پایان هر باب آمده و بيشتر به ذكر منابع و توضيح و تشريح برخى كلمات و عبارات پيچيده و مشكل متن، اختصاص يافته است. | پاورقى‌ها كه مربوط به مصحح مى‌باشد، در پایان هر باب آمده و بيشتر به ذكر منابع و توضيح و تشريح برخى كلمات و عبارات پيچيده و مشكل متن، اختصاص يافته است. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
#مقدمه و متن كتاب؛ | #مقدمه و متن كتاب؛ | ||
#دانش‌نامه جهان اسلام، ج 9، ص67، نوشته عارف ابوخلف الزغلول. | #دانش‌نامه جهان اسلام، ج 9، ص67، نوشته عارف ابوخلف الزغلول. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
| خط ۷۳: | خط ۷۶: | ||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | [[رده:زبان و ادبیات عربی]] | ||