الفوائد الصمدية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} ''''
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های')
جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''')
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
[[شیخ بهایی، محمد بن حسین]] (نویسنده)
[[شیخ بهایی، محمد بن حسین]] (نویسنده)


[[مدنی، علیخان بن احمد]] (حاشيه نويس)
[[مدنی، سید علی‌خان]] (حاشيه نويس)


[[افراسیابینهاوندی، علی]] (مقدمه و تصحیح)
[[افراسیابی نهاوندی، علی]] (مقدمه و تصحیح)


[[مدرس افغانی، محمد علی]] (حاشيه نويس)
[[مدرس افغانی، محمدعلی]] (حاشيه نويس)
| زبان =عربی
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏PJ‎‏ ‎‏6151‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏9‎‏ص‎‏8
| کد کنگره =‏PJ‎‏ ‎‏6151‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏9‎‏ص‎‏8
خط ۲۸: خط ۲۸:
| شابک =964-6388-32-9
| شابک =964-6388-32-9
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =  
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15042
| کتابخوان همراه نور =15042
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
 
'''الفوائد الصمديه''' معروف به صمديه، اثر عربى [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] از علماى عصر صفوى است كه به حواشى سيد‌ ‎عليخان كبير و مدرس افغانى زينت يافته است.
'''الفوائد الصمديه''' معروف به صمديه، اثر عربى [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] از علماى عصر صفوى است كه به حواشى سيد‌‎عليخان كبير و مدرس افغانى زينت يافته است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۳: خط ۴۳:
اين اثر، جزو كتب درسى در مرحله متوسط علم نحو در حوزه‌هاى علميه است. [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهایى]] با نگارش اين كتاب، نزدیک به پنج قرن است كه نام خود را در قالب اصلى‌ترين كتاب‌هاى دينى، در راستاى آشنايى با علوم اسلامى، يعنى جامع المقدمات حفظ كرده است. اين در حالى است كه تاريخ او را به عنوان عالمى نحوى نمى‌شناسد و به اثر او، تنها به ديد بررسى آثار بزرگان علم نحو مى‌نگرد.  
اين اثر، جزو كتب درسى در مرحله متوسط علم نحو در حوزه‌هاى علميه است. [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهایى]] با نگارش اين كتاب، نزدیک به پنج قرن است كه نام خود را در قالب اصلى‌ترين كتاب‌هاى دينى، در راستاى آشنايى با علوم اسلامى، يعنى جامع المقدمات حفظ كرده است. اين در حالى است كه تاريخ او را به عنوان عالمى نحوى نمى‌شناسد و به اثر او، تنها به ديد بررسى آثار بزرگان علم نحو مى‌نگرد.  


اين اثر با وجود داشتن عباراتى موجز و مختصر، از جامعيت خاصى برخوردار است. در اين اثر، متنِ تصحيح شده‌اى از كتاب ارائه شده، سپس مشكلات متن به كمك دو شرح «شرح الفوائد الصمديه سيد‌‎عليخان كبير» و «الكلام المفيد»، توسط مصحح، در پاورقى توضيح داده شده كه طلاب را از مراجعه به هر شرح ديگرى بى‌نياز مى‌كند، زيرا در آن تلاش شده است تا چكيده مطالب مهم اين دو شرح در پاورقى ذكر شود.
اين اثر با وجود داشتن عباراتى موجز و مختصر، از جامعيت خاصى برخوردار است. در اين اثر، متنِ تصحيح شده‌اى از كتاب ارائه شده، سپس مشكلات متن به كمك دو شرح «شرح الفوائد الصمديه سيد‌ ‎عليخان كبير» و «الكلام المفيد»، توسط مصحح، در پاورقى توضيح داده شده كه طلاب را از مراجعه به هر شرح ديگرى بى‌نياز مى‌كند، زيرا در آن تلاش شده است تا چكيده مطالب مهم اين دو شرح در پاورقى ذكر شود.


تلاش مصحح بر اين بوده تا از ذكر مباحث غير مفيد خوددارى شود، به علاوه هر گاه شيخ براى قاعده‌اى مثال نياورده، در پاصفحه مثالى مناسب ذكر گرديده است.
تلاش مصحح بر اين بوده تا از ذكر مباحث غير مفيد خوددارى شود، به علاوه هر گاه شيخ براى قاعده‌اى مثال نياورده، در پاصفحه مثالى مناسب ذكر گرديده است.
خط ۶۰: خط ۶۰:
نوع چهارم از معربات، منصوب و غير منصوبند، كه چهار نوعند: مستثنى، مشتغل عنه العامل، منادا، اسماء عدد.
نوع چهارم از معربات، منصوب و غير منصوبند، كه چهار نوعند: مستثنى، مشتغل عنه العامل، منادا، اسماء عدد.


اين اسلوب در تقسيم مرفوعات و منصوبات به اسلوب نحويين مخصوصا متاخرين، مختلف مى‌شود.
اين اسلوب در تقسيم مرفوعات و منصوبات به اسلوب نحويين مخصوصاً متاخرين، مختلف مى‌شود.


نویسنده سپس مبنيات را شرح كرده است كه از جمله آنها عبارتند از: ضمير، اسماء اشاره، موصول و مركب. وى در ادامه، داخل بحث توابع و اقسام پنجگانه آن شده است: نعت، معطوف به حروف، تاكيد، بدل و عطف بيان. وى نعت را بر بقيه مقدم داشته؛ همانطور كه عادت اكثر نحويون است، سپس داخل مبحث اسماء عامله و مشبهه الافعال مى‌شود كه 5 قسم هستند: مصدر، اسم فاعل و مفعول، صفت مشبهه، اسم تفضيل. در خاتمه اين حديقه، اسامى ممنوع از صرف ذكر شده است.
نویسنده سپس مبنيات را شرح كرده است كه از جمله آنها عبارتند از: ضمير، اسماء اشاره، موصول و مركب. وى در ادامه، داخل بحث توابع و اقسام پنجگانه آن شده است: نعت، معطوف به حروف، تاكيد، بدل و عطف بيان. وى نعت را بر بقيه مقدم داشته؛ همانطور كه عادت اكثر نحويون است، سپس داخل مبحث اسماء عامله و مشبهه الافعال مى‌شود كه 5 قسم هستند: مصدر، اسم فاعل و مفعول، صفت مشبهه، اسم تفضيل. در خاتمه اين حديقه، اسامى ممنوع از صرف ذكر شده است.
خط ۷۷: خط ۷۷:
شروحى بر اين كتاب نوشته شده است از جمله:
شروحى بر اين كتاب نوشته شده است از جمله:


1. شرح سيد‌‎على خان بن احمد مدنى به نام «الحدائق النديه في شرح فوائد الصمديه [[[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] ]».
1. شرح سيد‌ ‎على خان بن احمد مدنى به نام «الحدائق النديه في شرح فوائد الصمديه [[[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] ]».


2. «الدره الثمينه في شرح الصمديه» نوشته محمدجواد ذهنى تهرانى.
2. «الدره الثمينه في شرح الصمديه» نوشته محمدجواد ذهنى تهرانى.
خط ۹۵: خط ۹۵:
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
متن و مقدمه كتاب.
متن و مقدمه كتاب.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]