الطراز (الطراز المتضمن لأسرار البلاغة و علوم حقائق الإعجاز): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'ی‎ب' به 'ی‌ب')
جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
[[مويد، يحيي بن حمزه]] (نویسنده)
[[مويد، يحيي بن حمزه]] (نویسنده)


[[هنداوي، عبدالحميد]] (محقق)
[[هنداوی، عبدالحمید]] (محقق)


| زبان =عربي
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏82‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏9‎‏ط‎‏4‎‏  
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏82‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏9‎‏ط‎‏4‎‏  
| موضوع =
| موضوع =
خط ۲۵: خط ۲۵:
| شابک =9953-432-69-4
| شابک =9953-432-69-4
| تعداد جلد =3
| تعداد جلد =3
| کتابخانۀ دیجیتال نور =3568
| کتابخانۀ دیجیتال نور =02543
| کتابخوان همراه نور =02543
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر|الطراز (ابهام زدایی)}}


'''الطراز''' یا '''الطراز المتضمن لأسرار البلاغة و علوم حقائق الإعجاز'''، اثر [[مويد، يحيي بن حمزه|یحیی بن حمزة بن علی بن ابراهیم علوی یمنی]] (متوفی 705ق)، کتابی است در موضوع علم بلاغت.
'''الطراز''' یا'''الطراز المتضمن لأسرار البلاغة و علوم حقائق الإعجاز'''، اثر [[مويد، يحيي بن حمزه|یحیی بن حمزة بن علی بن ابراهیم علوی یمنی]] (متوفی 705ق)، کتابی است در موضوع علم بلاغت.


اثر حاضر، کتابی دربردارنده یک دوره علوم قرآنی با شواهد قرآنی است<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، ج2، ص1407</ref>.
اثر حاضر، کتابی دربردارنده یک دوره علوم قرآنی با شواهد قرآنی است<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، ج2، ص1407</ref>.


کتاب، توسط [[هنداوي، عبدالحميد|عبدالحمید هنداوی]] تحقیق شده است.
کتاب، توسط [[هنداوی، عبدالحمید|عبدالحمید هنداوی]] تحقیق شده است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۵: خط ۴۷:
در مقدمه نویسنده، خلاصه‌ای از محتوای فنون مذکور در کتاب، ارائه گردیده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/3568/1/5 ر.ک: مقدمه مؤلف، همان، ص5-‎8]</ref>.
در مقدمه نویسنده، خلاصه‌ای از محتوای فنون مذکور در کتاب، ارائه گردیده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/3568/1/5 ر.ک: مقدمه مؤلف، همان، ص5-‎8]</ref>.


این اثر، حاوی ذکر برخی از قواعد مربوط به علم بلاغت یا معانی و بیان با رویکردی قرآنی است. در این کتاب، قوانین مختلف فصاحت و بلاغت همراه با شاهد و مثال‎های قرآنی بیان گردیده است. شرح و بررسی قواعدی مانند تمثیل، تشبیه، کنایه، استعاره، ایجاز، اطناب، مغالطه، موازنه، توریه، قلب، اطراد، تجاهل، تدبیح، توشیح، تردید، مبالغه، تذییل، استیعاب، تسمیط، تلمیح، توجیه، تفریغ، حذف و اضافه، محاوره و سایر صنایع ادبی به‌کارگرفته‌شده در قرآن کریم، از اصلی‌ترین مباحث مطرح‎شده در این نوشتار است.<ref>[http://hozehbook.rozblog.com/post/3 ر.ک: حوزه‌بوک]</ref>.
این اثر، حاوی ذکر برخی از قواعد مربوط به علم بلاغت یا معانی و بیان با رویکردی قرآنی است. در این کتاب، قوانین مختلف فصاحت و بلاغت همراه با شاهد و مثال‎های قرآنی بیان گردیده است. شرح و بررسی قواعدی مانند تمثیل، تشبیه، کنایه، استعاره، ایجاز، اطناب، مغالطه، موازنه، توریه، قلب، اطراد، تجاهل، تدبیح، توشیح، تردید، مبالغه، تذییل، استیعاب، تسمیط، تلمیح، توجیه، تفریغ، حذف و اضافه، محاوره و سایر صنایع ادبی به‌کارگرفته‌شده در قرآن کریم، از اصلی‌ترین مباحث مطرح‌شده در این نوشتار است.<ref>[http://hozehbook.rozblog.com/post/3 ر.ک: حوزه‌بوک]</ref>.


نگارنده پس از معرفی اجمالی هریک از قواعد نام‎برده‌شده و شرایط آن‌ها، به ذکر مؤونه‌های متعددی از آن‌ها در قرآن کریم پرداخته و در ذیل آیات قرآن به تبیین جزئیات مربوط به آن قاعده پرداخته است.<ref>[http://hozehbook.rozblog.com/post/3 ر.ک: همان]</ref>.
نگارنده پس از معرفی اجمالی هریک از قواعد نام‌برده‌شده و شرایط آن‌ها، به ذکر مؤونه‌های متعددی از آن‌ها در قرآن کریم پرداخته و در ذیل آیات قرآن به تبیین جزئیات مربوط به آن قاعده پرداخته است.<ref>[http://hozehbook.rozblog.com/post/3 ر.ک: همان]</ref>.


وی در این کتاب از روش [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سکاکی]] که مشتمل بر مبالغه در تقسیم و تقعید و تعقید و نیز ایجاز و اختصار شدید است تا حدودی فاصله گرفته و از روش [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]] در تحلیل ادبی بهره جسته است. هرچند به دلیل آنکه مؤلف، «[[مفتاح العلوم]]» [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سکاکی]] را فراگرفته و تحت تأثیر آن قرار دارد، در بسیاری موارد قادر نیست خود را از قید تبعیت [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سکاکی]] رها سازد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/3568/1/3 ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص3]</ref>.
وی در این کتاب از روش [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سکاکی]] که مشتمل بر مبالغه در تقسیم و تقعید و تعقید و نیز ایجاز و اختصار شدید است تا حدودی فاصله گرفته و از روش [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]] در تحلیل ادبی بهره جسته است. هرچند به دلیل آنکه مؤلف، «[[مفتاح العلوم]]» [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سکاکی]] را فراگرفته و تحت تأثیر آن قرار دارد، در بسیاری موارد قادر نیست خود را از قید تبعیت [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سکاکی]] رها سازد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/3568/1/3 ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص3]</ref>.
خط ۶۰: خط ۶۲:
جلد دوم، تتمه فن دوم را در خود جای داده است که برخی از مهم‎ترین مباحث آن، عبارتند از: مجاز در استعمال از حقیقت بلیغ‎تر است؛ احوال فصل و وصل؛ مباحث مربوط به حروف عاطفه؛ تقدیم و تأخیر؛ ایهام و تفسیر؛ ایجاز با حذف و بدون حذف؛ التفات؛ مراعات احوال تألیف و بیان ظهور معانی مرکب؛ اطناب و بیان معنای آن؛ اقسام اطناب؛ لف و نشر و..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3569/1/3 ر.ک: همان، ج2، ص3-212]</ref>.
جلد دوم، تتمه فن دوم را در خود جای داده است که برخی از مهم‎ترین مباحث آن، عبارتند از: مجاز در استعمال از حقیقت بلیغ‎تر است؛ احوال فصل و وصل؛ مباحث مربوط به حروف عاطفه؛ تقدیم و تأخیر؛ ایهام و تفسیر؛ ایجاز با حذف و بدون حذف؛ التفات؛ مراعات احوال تألیف و بیان ظهور معانی مرکب؛ اطناب و بیان معنای آن؛ اقسام اطناب؛ لف و نشر و..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3569/1/3 ر.ک: همان، ج2، ص3-212]</ref>.


جلد سوم، دربردارنده قسمتی از فن دوم (شامل مباحثی همچون: بیان معنای تخییل و امثله آن؛ استطراد؛ تسجیع و شروط و اقسام و امثله آن؛ تصریع و درجات آن؛ موازنه؛ مغالطه؛ منافرت بین الفاظ؛ توریه؛ توشیح؛ تجرید محض و غیر محض؛ تدبیج؛ تجاهل؛ تردید؛ تفویف؛ توشیع؛ تطریز؛ اطراد؛ قلب؛ تسمیط؛ کمال بیان و مراعات حسن آن؛ ایضاح؛ تتمیم؛ استیعاب؛ اکمال؛ تذییل؛ تفسیر؛ مبالغه؛ ایغال؛ تفریع؛ توجیه؛ تعلیل؛ تفریق و جمع و تقسیم؛ ائتلاف؛ ترجیع در محاوره؛ اقتسام؛ ادماج؛ تعلیق؛ تهکم؛ الهاب و تهییج؛ تسجیل؛ تلمیح؛ حذف و حسن تخلص)<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3570/1/3 ر.ک: همان، ج3، ص3-‎115]</ref> و تمام فن سوم می‌باشد. این فن، به‌منزله تتمه و تکمله علوم سه‌گانه است و از جمله مهم‎ترین موضوعات مطرح‎شده در آن، عبارت است از: بیان فصاحت قرآن و حسن تألیف آن<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3569/1/119 ر.ک: همان، ص119-‎233]</ref>.
جلد سوم، دربردارنده قسمتی از فن دوم (شامل مباحثی همچون: بیان معنای تخییل و امثله آن؛ استطراد؛ تسجیع و شروط و اقسام و امثله آن؛ تصریع و درجات آن؛ موازنه؛ مغالطه؛ منافرت بین الفاظ؛ توریه؛ توشیح؛ تجرید محض و غیر محض؛ تدبیج؛ تجاهل؛ تردید؛ تفویف؛ توشیع؛ تطریز؛ اطراد؛ قلب؛ تسمیط؛ کمال بیان و مراعات حسن آن؛ ایضاح؛ تتمیم؛ استیعاب؛ اکمال؛ تذییل؛ تفسیر؛ مبالغه؛ ایغال؛ تفریع؛ توجیه؛ تعلیل؛ تفریق و جمع و تقسیم؛ ائتلاف؛ ترجیع در محاوره؛ اقتسام؛ ادماج؛ تعلیق؛ تهکم؛ الهاب و تهییج؛ تسجیل؛ تلمیح؛ حذف و حسن تخلص)<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3570/1/3 ر.ک: همان، ج3، ص3-‎115]</ref> و تمام فن سوم می‌باشد. این فن، به‌منزله تتمه و تکمله علوم سه‌گانه است و از جمله مهم‎ترین موضوعات مطرح‌شده در آن، عبارت است از: بیان فصاحت قرآن و حسن تألیف آن<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3569/1/119 ر.ک: همان، ص119-‎233]</ref>.


بنابراین، جلد سوم، شامل اصطلاحات بدیعی، موضوعات بیانی، بحث مستوفایی پیرامون بیان وجه اعجاز قرآن و موضوعات مربوط به علم معانی است.<ref>ر.ک: خرمشاهی، بهاءالدین، ج2، ص1047</ref>.
بنابراین، جلد سوم، شامل اصطلاحات بدیعی، موضوعات بیانی، بحث مستوفایی پیرامون بیان وجه اعجاز قرآن و موضوعات مربوط به علم معانی است.<ref>ر.ک: خرمشاهی، بهاءالدین، ج2، ص1047</ref>.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
فهرست مطالب هر جلد، در انتهای آن آمده و در پاورقی‎ها، به میزان اعتبار احادیث و منابع آن، اشاره گردیده است.
فهرست مطالب هر جلد، در انتهای آن آمده و در پاورقی‌ها، به میزان اعتبار احادیث و منابع آن، اشاره گردیده است.


==پانویس==
==پانویس==
خط ۷۲: خط ۷۴:
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
# مقدمه و متن کتاب.
# مقدمه و متن کتاب.
# خرمشاهی، بهاءالدین، «دانشنامه قرآن و قرآن‎پژوهی»، تهران، دوستان و ناهید، چاپ اول، 1377.
# خرمشاهی، بهاءالدین، «دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی»، تهران، دوستان و ناهید، چاپ اول، 1377.
# [http://hozehbook.rozblog.com/post/3 سایت معرفی و دانلود کتب حوزوی «حوزه‌بوک»]،
# [http://hozehbook.rozblog.com/post/3 سایت معرفی و دانلود کتب حوزوی «حوزه‌بوک»]،


==وابسته‌ها==  
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[الطراز (مؤید)]]
 
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
   
   
خط ۸۸: خط ۹۲:


[[رده: مسائل لغوی و صرفی و نحوی]]
[[رده: مسائل لغوی و صرفی و نحوی]]
[[رده:25آذر الی 24 دی]]
[[رده:25 آذر الی 24 دی96]]
[[رده:25 اسفند الی 24 فروردین(98)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۷

الطراز یاالطراز المتضمن لأسرار البلاغة و علوم حقائق الإعجاز، اثر یحیی بن حمزة بن علی بن ابراهیم علوی یمنی (متوفی 705ق)، کتابی است در موضوع علم بلاغت.

الطراز
الطراز (الطراز المتضمن لأسرار البلاغة و علوم حقائق الإعجاز)
پدیدآورانمويد، يحيي بن حمزه (نویسنده) هنداوی، عبدالحمید (محقق)
عنوان‌های دیگرالطراز لاسرار البلاغه و علوم حقائق الاعجاز
ناشرالمکتبة العصرية
مکان نشرلبنان - بيروت
چاپ1
شابک9953-432-69-4
موضوعقرآن - اعجاز

قرآن - مسايل ادبي

قرآن - مسايل لغوي
زبانعربی
تعداد جلد3
کد کنگره
‏BP‎‏ ‎‏82‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏9‎‏ط‎‏4‎‏
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

اثر حاضر، کتابی دربردارنده یک دوره علوم قرآنی با شواهد قرآنی است[۱].

کتاب، توسط عبدالحمید هنداوی تحقیق شده است.

ساختار

کتاب با مقدمه محقق آغاز و مطالب در سه جلد، در سه فن و هر فن در چند مقدمه، تنظیم شده است.

گزارش محتوا

در مقدمه محقق، به نام و موضوع کتاب، اشاره گردیده است.[۲].

در مقدمه نویسنده، خلاصه‌ای از محتوای فنون مذکور در کتاب، ارائه گردیده است.[۳].

این اثر، حاوی ذکر برخی از قواعد مربوط به علم بلاغت یا معانی و بیان با رویکردی قرآنی است. در این کتاب، قوانین مختلف فصاحت و بلاغت همراه با شاهد و مثال‎های قرآنی بیان گردیده است. شرح و بررسی قواعدی مانند تمثیل، تشبیه، کنایه، استعاره، ایجاز، اطناب، مغالطه، موازنه، توریه، قلب، اطراد، تجاهل، تدبیح، توشیح، تردید، مبالغه، تذییل، استیعاب، تسمیط، تلمیح، توجیه، تفریغ، حذف و اضافه، محاوره و سایر صنایع ادبی به‌کارگرفته‌شده در قرآن کریم، از اصلی‌ترین مباحث مطرح‌شده در این نوشتار است.[۴].

نگارنده پس از معرفی اجمالی هریک از قواعد نام‌برده‌شده و شرایط آن‌ها، به ذکر مؤونه‌های متعددی از آن‌ها در قرآن کریم پرداخته و در ذیل آیات قرآن به تبیین جزئیات مربوط به آن قاعده پرداخته است.[۵].

وی در این کتاب از روش سکاکی که مشتمل بر مبالغه در تقسیم و تقعید و تعقید و نیز ایجاز و اختصار شدید است تا حدودی فاصله گرفته و از روش ابن اثیر در تحلیل ادبی بهره جسته است. هرچند به دلیل آنکه مؤلف، «مفتاح العلوم» سکاکی را فراگرفته و تحت تأثیر آن قرار دارد، در بسیاری موارد قادر نیست خود را از قید تبعیت سکاکی رها سازد[۶].

جلد اول، فن اول و قسمتی از فن دوم را در خود جای داده است. فن اول، در تفسیر و تشریح علم بیان بوده و در آن، به ماهیت، موضوع و منزلت این علم، در میان سایر علوم و نیز طریقه وصول به آن و همچنین بیان ثمرات آن و بیان ماهیت بلاغت و فصاحت و تفاوت میان آنها، پرداخته شده است.[۷].

این فن خود مشتمل بر پنج مقدمه، در موضوعات زیر است: تفسیر علم بیان؛ تقسیم الفاظ بر اساس معانی؛ حقیقت و مجاز و بیان اسرار آنها؛ مفهوم فصاحت و بلاغت و حصر مواقع غلط در لفظ مفرد و مرکب[۸].

در فن دوم، نخست مباحث مربوط به علم معانی، مورد اشاره قرار گرفته، سپس مباحث مربوط به علوم بیان و اقسام آن تشریح شده است. مباحث علم بدیع نیز در آن تبیین شده است. این فن، دارای چهار باب به شرح زیر می‌باشد: در باب اول، به بررسی کیفیت استعمال مجاز و ذکر مواقع آن در بلاغت پرداخته شده و از جمله مباحث آن عبارتند از: ماهیت استعاره؛ اقسام استعاره؛ احکام استعاره؛ ماهیت تشبیه و..[۹].

جلد دوم، تتمه فن دوم را در خود جای داده است که برخی از مهم‎ترین مباحث آن، عبارتند از: مجاز در استعمال از حقیقت بلیغ‎تر است؛ احوال فصل و وصل؛ مباحث مربوط به حروف عاطفه؛ تقدیم و تأخیر؛ ایهام و تفسیر؛ ایجاز با حذف و بدون حذف؛ التفات؛ مراعات احوال تألیف و بیان ظهور معانی مرکب؛ اطناب و بیان معنای آن؛ اقسام اطناب؛ لف و نشر و..[۱۰].

جلد سوم، دربردارنده قسمتی از فن دوم (شامل مباحثی همچون: بیان معنای تخییل و امثله آن؛ استطراد؛ تسجیع و شروط و اقسام و امثله آن؛ تصریع و درجات آن؛ موازنه؛ مغالطه؛ منافرت بین الفاظ؛ توریه؛ توشیح؛ تجرید محض و غیر محض؛ تدبیج؛ تجاهل؛ تردید؛ تفویف؛ توشیع؛ تطریز؛ اطراد؛ قلب؛ تسمیط؛ کمال بیان و مراعات حسن آن؛ ایضاح؛ تتمیم؛ استیعاب؛ اکمال؛ تذییل؛ تفسیر؛ مبالغه؛ ایغال؛ تفریع؛ توجیه؛ تعلیل؛ تفریق و جمع و تقسیم؛ ائتلاف؛ ترجیع در محاوره؛ اقتسام؛ ادماج؛ تعلیق؛ تهکم؛ الهاب و تهییج؛ تسجیل؛ تلمیح؛ حذف و حسن تخلص)[۱۱] و تمام فن سوم می‌باشد. این فن، به‌منزله تتمه و تکمله علوم سه‌گانه است و از جمله مهم‎ترین موضوعات مطرح‌شده در آن، عبارت است از: بیان فصاحت قرآن و حسن تألیف آن[۱۲].

بنابراین، جلد سوم، شامل اصطلاحات بدیعی، موضوعات بیانی، بحث مستوفایی پیرامون بیان وجه اعجاز قرآن و موضوعات مربوط به علم معانی است.[۱۳].

وضعیت کتاب

فهرست مطالب هر جلد، در انتهای آن آمده و در پاورقی‌ها، به میزان اعتبار احادیث و منابع آن، اشاره گردیده است.

پانویس

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن کتاب.
  2. خرمشاهی، بهاءالدین، «دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی»، تهران، دوستان و ناهید، چاپ اول، 1377.
  3. سایت معرفی و دانلود کتب حوزوی «حوزه‌بوک»،

وابسته‌ها