الصيدنة في الطب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً '
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های')
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ')
خط ۳۲: خط ۳۲:
شيوه ابوريحان در بيان داروها اين است كه نام داروها را در زبان‌ها و لغات مختلف ذكر مى‌كند و از اشعار و ابيات شاهد مى‌آورد و چنان‌كه خود در مقدمه صيدنه گفته به اوصاف درمانى و خواص داروها نمى‌پردازد. از اين جهت كار ابوريحان در كتاب صيدنه با آنچه ابن‌سينا در بخش ادويه مفرده كتاب قانون انجام داده متفاوت است.
شيوه ابوريحان در بيان داروها اين است كه نام داروها را در زبان‌ها و لغات مختلف ذكر مى‌كند و از اشعار و ابيات شاهد مى‌آورد و چنان‌كه خود در مقدمه صيدنه گفته به اوصاف درمانى و خواص داروها نمى‌پردازد. از اين جهت كار ابوريحان در كتاب صيدنه با آنچه ابن‌سينا در بخش ادويه مفرده كتاب قانون انجام داده متفاوت است.


ابن‌سينا در قسمت ادويه مفرده قانون مانند يك پزشک و داروشناس بحث مى‌كند و ابوريحان همچون يك عالم طبيعى گياه‌شناس و جانورشناس و كانى‌شناس و زبان‌شناس.البته آنچه گفتيم به معنى اين نيست كه ابوريحان به طور كلى از ذكر خواص داروها اجتناب مى‌كند بلكه شيوه وى غالباً اين‌گونه است و الاّ در بسيارى از موارد به بعضى از منافع ادويه نيز اشاره مى‌كند. شاهد اين مدعا مطالبى است كه مؤلف در اباغلس<ref>الصيدنه، ص19-20</ref>، ارطميسا<ref>همان، ص38</ref>، اروسا<ref>همان، ص39</ref>، اربيان<ref>همان، ص39-40</ref>، اسنان الذئب<ref>همان، ص47</ref>، اصابع اللصوص<ref>همان، ص59</ref>، اقاقاليس<ref>همان، ص68</ref> آورده است.
ابن‌سينا در قسمت ادويه مفرده قانون مانند يك پزشک و داروشناس بحث مى‌كند و ابوريحان همچون يك عالم طبيعى گياه‌شناس و جانورشناس و كانى‌شناس و زبان‌شناس.البته آنچه گفتيم به معنى اين نيست كه ابوريحان به طور كلى از ذكر خواص داروها اجتناب مى‌كند بلكه شيوه وى غالباً ً اين‌گونه است و الاّ در بسيارى از موارد به بعضى از منافع ادويه نيز اشاره مى‌كند. شاهد اين مدعا مطالبى است كه مؤلف در اباغلس<ref>الصيدنه، ص19-20</ref>، ارطميسا<ref>همان، ص38</ref>، اروسا<ref>همان، ص39</ref>، اربيان<ref>همان، ص39-40</ref>، اسنان الذئب<ref>همان، ص47</ref>، اصابع اللصوص<ref>همان، ص59</ref>، اقاقاليس<ref>همان، ص68</ref> آورده است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش