پرش به محتوا

الشماريخ في علم التاريخ: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' '''' به '''''
جز (جایگزینی متن - 'قديمي' به 'قدیمی')
جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''')
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۳۱: خط ۳۱:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''الشماريخ في علم التاريخ'''، تألیف [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، در موضوع تاریخ است.  
'''الشماريخ في علم التاريخ'''، تألیف [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، در موضوع تاریخ است.  


خط ۵۰: خط ۴۸:


در باب اول کتاب مبدأ تاریخ تعریف شده و در خلال آن به قدمت تاریخ بنی‌آدم و آنچه از حوادث بزرگ مانند مبعث و طوفان نوح و در آتش انداختن ابراهیم منتهی شده، اشاره شده است.
در باب اول کتاب مبدأ تاریخ تعریف شده و در خلال آن به قدمت تاریخ بنی‌آدم و آنچه از حوادث بزرگ مانند مبعث و طوفان نوح و در آتش انداختن ابراهیم منتهی شده، اشاره شده است.
عرب جاهلی ایام مشهور خود را به‌عنوان مبدأ تاریخ قرار می‌داد، اما تاریخ هجری توسط رسول مکرم(ص) بنیان نهاده شد و عمر از وی تبعیت کرد. علت اینکه محرم مبدأ سال هجری قرار داده شد، باآنکه هجرت در ربیع‌الاول واقع گردید، آن است که از قول ابن عباس نقل شده که در تفسیر '''والفجر''' (فجر: 1)، فرموده: مقصود، ماه محرم است که فجر سال می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص76-75</ref>.  
عرب جاهلی ایام مشهور خود را به‌عنوان مبدأ تاریخ قرار می‌داد، اما تاریخ هجری توسط رسول مکرم(ص) بنیان نهاده شد و عمر از وی تبعیت کرد. علت اینکه محرم مبدأ سال هجری قرار داده شد، باآنکه هجرت در ربیع‌الاول واقع گردید، آن است که از قول ابن عباس نقل شده که در تفسیر'''والفجر''' (فجر: 1)، فرموده: مقصود، ماه محرم است که فجر سال می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص76-75</ref>.  


در باب دوم فواید علم تاریخ ذکر شده است که عبارت است از شناخت قرن‌ها و آغاز و پایان آنها، شناخت نسل‌ها، اوقات تعالیق، زمان ولادت و وفات شیوخ و راویان از آنها که به‌وسیله آن کذب دروغگویان و صدق صادقان مشخص می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص76</ref>.  
در باب دوم فواید علم تاریخ ذکر شده است که عبارت است از شناخت قرن‌ها و آغاز و پایان آنها، شناخت نسل‌ها، اوقات تعالیق، زمان ولادت و وفات شیوخ و راویان از آنها که به‌وسیله آن کذب دروغگویان و صدق صادقان مشخص می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص76</ref>.