پرش به محتوا

السعادة و ذكر الحجج على جوهرية النفس: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
| عنوان =رسائل ابن سینا
| عنوان =رسائل ابن سینا
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله]] (نویسنده)
[[ابن سینا، حسین بن عبدالله]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BBR‎‏ ‎‏362‎‏ ‎‏1359
| کد کنگره =‏BBR‎‏ ‎‏362‎‏ ‎‏1359
خط ۱۶: خط ۱۶:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11579
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01721
| کتابخوان همراه نور =01721
| کتابخوان همراه نور =01721
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
خط ۲۲: خط ۲۲:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
 
'''السعادة و ذكر الحجج على جوهرية النفس'''، رساله‌اى است كه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى]] آن را به زبان عربى، خطاب به بعضى دوستان خود، درباره‌ى نفس و عاقبت آن نوشته است.این رساله به همراه بیست و دو رساله دیگر در مجموعه‌ای به نام [[رسائل ابن سينا (23 رساله)|رسائل ابن سينا]]، به چاپ رسیده است.
'''رسالة فى السعادة و الحجج العشرة على ان النفس الانسانية جوهر'''، رساله‌اى است كه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى]] آن را به زبان عربى، خطاب به بعضى دوستان خود، درباره‌ى نفس و عاقبت آن نوشته است.این کتاب به همراه بیست دو رساله دیگر در مجموعه‌ای به نام [[رسائل ابن سينا (23 رساله)|رسائل ابن سينا]]، به چاپ رسیده است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۷: خط ۳۶:
حجت دوم، عدم امكان وقوع حكمت در اجسام است كه نتيجه‌اش جوهريت محل حكمت كه نفس است مى‌باشد.
حجت دوم، عدم امكان وقوع حكمت در اجسام است كه نتيجه‌اش جوهريت محل حكمت كه نفس است مى‌باشد.


در حجت سوم به امتناع ادراك متضادين، متقابلين و... توسط جسم پرداخته و از آن براى تجوهر نفس بهره مى‌گيرد.
در حجت سوم به امتناع ادراك متضادين، متقابلين و... توسط جسم پرداخته و از آن براى تجوهر نفس بهره مى‌گیرد.


حجت چهارم نيز مانند حجت دوم در عدم امكان قبول حكمت توسط جسم است، زيرا اگر قرار باشد جسم پذيراى حكمت باشد، بايد از آن منفعل گردد كه محال است.
حجت چهارم نيز مانند حجت دوم در عدم امكان قبول حكمت توسط جسم است، زيرا اگر قرار باشد جسم پذيراى حكمت باشد، بايد از آن منفعل گردد كه محال است.
خط ۴۷: خط ۴۶:
حجت هفتم، هشتم، نهم و دهم را نيز به همين ترتيب بيان مى‌دارد تا به قوت هر چه تمام‌تر جوهريت نفس را ثابت نمايد.
حجت هفتم، هشتم، نهم و دهم را نيز به همين ترتيب بيان مى‌دارد تا به قوت هر چه تمام‌تر جوهريت نفس را ثابت نمايد.


فسادناپذير بودن نفس، عنوان فصل ديگرى است كه [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] بعد از اقامه حجج دانه به آن پرداخته است.
فسادناپذير بودن نفس، عنوان فصل ديگرى است كه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] بعد از اقامه حجج ده‌گانه به آن پرداخته است.


در فصلى ديگر درباره اجرام علويه و داراى نفس ناطقه بودنشان، سخن گفته، ضمن ارائه تعريفى از حركت قسريه، حركت طبیعیه و حركت نفسيه و ضمن رد دو حركت اول از حركات فلكيه، تنها راه حركت آنها را حركت نفسيه مى‌داند.
در فصلى ديگر درباره اجرام علويه و داراى نفس ناطقه بودنشان، سخن گفته، ضمن ارائه تعريفى از حركت قسريه، حركت طبیعیه و حركت نفسيه و ضمن رد دو حركت اول از حركات فلكيه، تنها راه حركت آنها را حركت نفسيه مى‌داند.


[[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] در سرفصل بعد، به وضعيت نفس بعد از مفارقت از بدن پرداخته و نظريه دانشمندانى چون اسكندر افروديسى، ارسطاطاليس، اماثامطيوس را مطرح كرده و نهایتاً نظر اماثامطيوس را پذيرفته و با شرح و توضيح آن، اقدام به بيان سرنوشت غايى نفوس مى‌نمايد.
[[ابن سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] در سرفصل بعد، به وضعيت نفس بعد از مفارقت از بدن پرداخته و نظريه دانشمندانى چون اسكندر افروديسى، ارسطاطاليس، اماثامطيوس را مطرح كرده و نهایتاً نظر اماثامطيوس را پذيرفته و با شرح و توضيح آن، اقدام به بيان سرنوشت غايى نفوس مى‌نمايد.


آخرين فصل، در مورد راه‌هاى وصول به سعادت اخروى است كه با تقسيم قوا به قوه عرافه و قوه فعّاله و نيز تقسيم به عقليه و مدبره كه غضبيه و شهويّه نيز از آنها ناشى مى‌گردد، همراه است. ضمن تبيين جايگاه و حدود هر يك از اين قوا و اينكه هر كدام از آنها در چه موضعى به درد مى‌خورند، بيان مى‌كند كه چگونه مى‌توان با استفاده صحيح و به‌جا از آنها، از شقاوت عظمايى كه با مفارقت ملائكه در دنيا و اعراضشان حاصل مى‌شود، دورى جست و به فوز عظماى سعادت در آخرت نايل گشت.
آخرين فصل، در مورد راه‌هاى وصول به سعادت اخروى است كه با تقسيم قوا به قوه عرافه و قوه فعّاله و نيز تقسيم به عقليه و مدبره كه غضبيه و شهويّه نيز از آنها ناشى مى‌گردد، همراه است. ضمن تبيين جايگاه و حدود هر يك از اين قوا و اينكه هر كدام از آنها در چه موضعى به درد مى‌خورند، بيان مى‌كند كه چگونه مى‌توان با استفاده صحيح و به‌جا از آنها، از شقاوت عظمايى كه با مفارقت ملائكه در دنيا و اعراضشان حاصل مى‌شود، دورى جست و به فوز عظماى سعادت در آخرت نايل گشت.
خط ۶۵: خط ۶۴:
[[الحدود]]؛
[[الحدود]]؛


[[حى بن يقظان]]؛
[[حي بن يقظان]]؛


[[هدية الرئيس للامير (فى القوى النفسانية)]]؛
[[هدية الرئيس للأمير (في القوى النفسانية)]]؛


[[الفعل و الانفعال]]؛
[[الفعل و الانفعال]]؛


[[اسباب الرعد]]؛
[[أسباب الرعد]]؛


[[سر القدر]]؛
[[سر القدر]]؛


[[العرشية (فى التوحيد)]]؛
[[العرشية (في التوحيد)]]؛


[[الحث على الذكر]]؛
[[الحث على الذكر]]؛


[[الموسيقی]]؛
[[رسالة في الموسيقی]]؛


[[ماهية الصلاة]]؛
[[ماهية الصلاة]]؛
خط ۸۹: خط ۸۸:
[[تفسير سورة الناس]]؛
[[تفسير سورة الناس]]؛


[[سبب اجابة الدعاء و كيفية الزيارة]]؛
[[سبب إجابة الدعاء و كيفية الزيارة]]؛


[[الشفاء من خوف الموت]]؛
[[الشفاء من خوف الموت]]؛


[[القضاء و القدر(مناظرة الشيخ مع قدرى)]]؛
[[القضاء و القدر(مناظرة الشيخ مع قدري)]]؛


[[العشق]]؛
[[العشق]]؛
خط ۹۹: خط ۹۸:
[[الطير]]؛
[[الطير]]؛


[[الاجوبة عن مسائل ابى الريحان البيرونى]]؛
[[الأجوبة عن مسائل أبي الريحان البيروني]]؛
 
[[علة قيام الأرض وسط السماء]]؛


[[علة قيام الارض وسط السماء]]؛
[[رسالة بعض الأفاضل إلى علماء مدينة السلام]].


[[رسالة بعض الافاضل الى علماء مدينة السلام]].
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}




خط ۱۱۰: خط ۱۱۲:
[[رده:فلسفه اسلامی]]
[[رده:فلسفه اسلامی]]
[[رده:عصر صاحب نظران فلسفه اسلامی]]
[[رده:عصر صاحب نظران فلسفه اسلامی]]
[[رده:25 دی الی 24 بهمن]]
۸۱۷

ویرایش