۶۱٬۱۸۹
ویرایش
الرياض النضرة في مناقب العشرة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| تعداد جلد =4 | | تعداد جلد =4 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =1842 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =1842 | ||
| کتابخوان همراه نور =00964 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۶: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
حدیث عشره، از روایات مشهور اهل سنت است که در آن، پیامبر(ص) دست‌یابی ده تن از صحابه خود را به بهشت پیش‌گویی کرده است. این حدیث، در چهار کتاب از صحاح سته به چشم می‌خورد. به نظر می‌رسد این حدیث پس از رحلت پیامبر(ص) مطرح شده باشد درست زمانی که جامعه اسلامی با مسئله جانشینی دست‌به‌گریبان بود. اولین کارکرد حدیث عشره و کارکردهای بعدی آن، گستره تفکر سیاسی مبتنی بر این حدیث و اهداف سیاسی آن را به‌روشنی آشکار می‌سازد. این عقیده | حدیث عشره، از روایات مشهور اهل سنت است که در آن، پیامبر(ص) دست‌یابی ده تن از صحابه خود را به بهشت پیش‌گویی کرده است. این حدیث، در چهار کتاب از صحاح سته به چشم می‌خورد. به نظر می‌رسد این حدیث پس از رحلت پیامبر(ص) مطرح شده باشد درست زمانی که جامعه اسلامی با مسئله جانشینی دست‌به‌گریبان بود. اولین کارکرد حدیث عشره و کارکردهای بعدی آن، گستره تفکر سیاسی مبتنی بر این حدیث و اهداف سیاسی آن را به‌روشنی آشکار می‌سازد. این عقیده بهطور گسترده –پس از قرن دهم- برای تقویت خواسته‌های سیاسی، مورد بازسازی و استفاده مجدد قرار گرفت؛ برای نمونه سیاست اهل سنت مبتنی بر این حدیث، کوشش در جهت تقویت دیدگاه سیاسی خود در مواجهه با خطر رشد عقیدتی و سیاسی شیعه قرار گرفت. اهل سنت تلاش می‌کنند تا ایده خود را با طرح این نقشه که «پیامبر(ص) ده نفر صحابی یاد شده در حدیث عشره –ابوبکر، عمر، عثمان، [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب ع]]، طلحه، زبیر، سعی بن ابی‌وقاص، سعید بن زید، عبدالرحمن بن عوف و ابوعبیده جراح- را برای رهبری کشور مسلمانان بعد از خودش مشخص کرده است» تقویت کنند. بنابراین آنان سعی کردند تا مشروعیت جانشینی اولین خلیفه از خلفای سه‌گانه را –کسی که به گروه عشره تعلق داشت- در مقابل ادعای شیعه، که مخالف با مشروعیت جانشینی وی بود تقویت کنند.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/56322/80 ر.ک: حسینی، سید مهدی، ص81-80]</ref> | ||
نخستین منبع و مرجع حدیث عشره مبشره کتاب‌های حدیثی است. عنوان عشره به‌کار رفته در این آثار از سه حدیث نبوی با گونه‌های متنوع، برگرفته است که مصدر نقل آن‌ها به دو تن از صحابه به نام‌های عبدالرحمن بن عوف و سعید بن زید بن نوفلی بازمی‌گردد. به‌طورکلی، روایت عشره منسوب به عبدالرحمن بن عوف، در مقایسه با روایت منسوب به سعید بن زید نوفلی از اعتماد و وثوق کمتری برخوردار بوده است. محب‌الدین طبری -درحالی‌که به این حدیث ارجاع می‌دهد- ادعا کرده که بخاری آن را از نقل سعید بن زید ضعیف‌تر دانسته است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/56322/82 ر.ک: همان، ص82]</ref> | نخستین منبع و مرجع حدیث عشره مبشره کتاب‌های حدیثی است. عنوان عشره به‌کار رفته در این آثار از سه حدیث نبوی با گونه‌های متنوع، برگرفته است که مصدر نقل آن‌ها به دو تن از صحابه به نام‌های عبدالرحمن بن عوف و سعید بن زید بن نوفلی بازمی‌گردد. به‌طورکلی، روایت عشره منسوب به عبدالرحمن بن عوف، در مقایسه با روایت منسوب به سعید بن زید نوفلی از اعتماد و وثوق کمتری برخوردار بوده است. محب‌الدین طبری -درحالی‌که به این حدیث ارجاع می‌دهد- ادعا کرده که بخاری آن را از نقل سعید بن زید ضعیف‌تر دانسته است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/56322/82 ر.ک: همان، ص82]</ref> | ||
[[محب‌الدین طبری، احمد بن عبدالله|محب طبرى]] در ابتدا منابع خود را که بیشتر حدیثى است معرفى می‌کند و پس‌ازآن به ذکر مناقب صحابه می‌پردازد. ابتدا با عنوان «مناقب الاعداد» مناقب و فضائلى را که درباره کل صحابه، یا تعدادى از آنان مانند اصحاب بدر و حدیبیه است ذکر کرده و پس‌ازآن به مناقب «عشره مبشره» پرداخته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد1، ص35-17</ref> وی همچنین از زبان [[امام على(ع)]] به تمجید از خلفا می‌پردازد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1843/1/399 ر.ک: همان، جلد 2، ص400-399]</ref> | [[محب‌الدین طبری، احمد بن عبدالله|محب طبرى]] در ابتدا منابع خود را که بیشتر حدیثى است معرفى می‌کند و پس‌ازآن به ذکر مناقب صحابه می‌پردازد. ابتدا با عنوان «مناقب الاعداد» مناقب و فضائلى را که درباره کل صحابه، یا تعدادى از آنان مانند اصحاب بدر و حدیبیه است ذکر کرده و پس‌ازآن به مناقب «عشره مبشره» پرداخته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1842/1/17 ر.ک: متن کتاب، جلد1، ص35-17]</ref> وی همچنین از زبان [[امام على(ع)]] به تمجید از خلفا می‌پردازد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1843/1/399 ر.ک: همان، جلد 2، ص400-399]</ref> | ||
بخش عمده کتاب یعنی سه جلد از کتاب درباره مناقب چهار خلیفه نخست است و به تفصیل مناقب ایشان را یاد می‌کند و مناقب یاد شده براى شش نفر باقیمانده از صحابه قابل توجه نیست و تنها یک جلد را به خود اختصاص داده است. | بخش عمده کتاب یعنی سه جلد از کتاب درباره مناقب چهار خلیفه نخست است و به تفصیل مناقب ایشان را یاد می‌کند و مناقب یاد شده براى شش نفر باقیمانده از صحابه قابل توجه نیست و تنها یک جلد را به خود اختصاص داده است. | ||
| خط ۵۹: | خط ۶۰: | ||
در ذکر مدت عمر [[امام على(ع)]] به هنگام شهادت به اقوال مختلف 57، 58، 63، 65 و 68 اشاره شده است. نویسنده به نظر احمد بن دارع در کتاب موالید اهل‌البیت اشاره کرده که آن حضرت 65 سال داشت و هیچ‌کس به این سن اشاره نکرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1844/1/239 ر.ک: همان، ص239]</ref> | در ذکر مدت عمر [[امام على(ع)]] به هنگام شهادت به اقوال مختلف 57، 58، 63، 65 و 68 اشاره شده است. نویسنده به نظر احمد بن دارع در کتاب موالید اهل‌البیت اشاره کرده که آن حضرت 65 سال داشت و هیچ‌کس به این سن اشاره نکرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1844/1/239 ر.ک: همان، ص239]</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#مقدمه و متن کتاب. | #مقدمه و متن کتاب. | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:صحابه و تابعین]] | [[رده:صحابه و تابعین]] | ||
[[رده:25 اسفند الی 24 فروردین( | [[رده:25 اسفند الی 24 فروردین(98)]] | ||