الذيل علی رفع الإصر أو بغية العلماء و الرواة: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

الذيل علی رفع الإصر أو بغية العلماء و الرواة (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۰

۱۰۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - 'ابن‌ح' به 'ابن‌ ح'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۸۰٬۶۷۲

ویرایش

@@ خط ۲۹: / خط ۲۹: @@
 | چاپ =1
 | تعداد جلد =1
-| کتابخانۀ دیجیتال نور =
+| کتابخانۀ دیجیتال نور =10314
 | کتابخوان همراه نور =10314
 | کد پدیدآور =
@@ خط ۳۵: / خط ۳۵: @@
 | پیش از =
 }}
 '''الذيل على رفع الاصر''' يا «بغيه العلماء و الرواه» نوشته [[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن|عبدالرحمن سخاوى]] (متوفى 902ق) عالم شافعى، به زبان عربى است. سخاوى اين كتاب را ذيل و مستدركى بر كتاب استادش [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] «رفع الاصر عن قضاه مصر» قرار داده و شرح حال 49 تن از علما و راويان اهل سنت را در آن آورده است.
@@ خط ۴۴: / خط ۴۳: @@
 در مقدمه كه به قلم محققین نوشته شده است، ابتدا تاريخچه‌اى از تدوين قرآن كريم، سنت نبوى و علوم نحوى و ادبى و سپس اسامى مهمترين تأليفات گذشتگان در علوم مختلف به تفكيك ذكر شده است. در ادامه، شرح حال نسبتاً مفصلى از [[سيوطى]] و آثار او آمده كه به لحاظ كثرت فعالیت‌های علمى او قابل توجه است.
-اسامى برخى از علماى مطرح شده در كتاب عبارت است از: برهان‌الدين ابن الديرى، عزالدين ابوالبركات، حافظ ابن‌حجر، شهاب‌الديندميرى، قاضى نورالدين و سراج‌الدين رازى.
+اسامى برخى از علماى مطرح شده در كتاب عبارت است از: برهان‌الدين ابن الديرى، عزالدين ابوالبركات، حافظ ابن‌ حجر، شهاب‌الديندميرى، قاضى نورالدين و سراج‌الدين رازى.
-نویسنده در صفحه 75 كتاب، به شرح حال استادش حافظ بن حجر (852-783ق) پرداخته و با كلماتى مانند: «شيخى الاستاد» و «شيخ‌الاسلام»، كمال تواضع و احترام خويش را به استاد اظهار داشته است. سپس به توصيف احوالات استادش پرداخته و در انتها چنين مى‌نويسد: محاسن وى فراوان است كه در اين مختصر نمى‌گنجد، يا من كسى نيستم كه مانند او را توصيف نمايم، بويژه اين‌كه اكابرى مانند: تقى فاسى، تقى مقريزى، علاء بن خطيب ناصرى و ديگران در كتاب‌هاى خود وى را توصيف نموده‌اند.
+نویسنده در صفحه 75 كتاب، به شرح حال استادش حافظ بن حجر (852-783ق) پرداخته و با كلماتى مانند: «شيخى الاستاد» و «شيخ‌الاسلام»، كمال تواضع و احترام خويش را به استاد اظهار داشته است. سپس به توصيف احوالات استادش پرداخته و در انتها چنين مى‌نويسد: محاسن وى فراوان است كه در اين مختصر نمى‌گنجد، يا من كسى نيستم كه مانند او را توصيف نمايم، بويژه اين‌كه اكابرى مانند: تقى فاسى، تقى مقريزى، علاء بن خطیب ناصرى و ديگران در كتاب‌هاى خود وى را توصيف نموده‌اند.
-نویسنده داراى شيوه خاصى در نگارش است. به عنوان مثال: در موارد فراوان، به هنگام شرح حال يك عالم، به ذكر مطلبى از ابن‌حجر، به نقل از فرزندانش مى‌پردازد.
+نویسنده داراى شيوه خاصى در نگارش است. به عنوان مثال: در موارد فراوان، به هنگام شرح حال يك عالم، به ذكر مطلبى از ابن‌ حجر، به نقل از فرزندانش مى‌پردازد.
-آراء و نظرات وى درباره ديدگاه‌هاى گذشتگان قابل توجه است و فراوان مطالب منقول را مورد نقد قرار مى‌دهد. در اثبات فضل و علم هر عالم، فراوان به اقوال دوستان و اساتيد خود، مانند ابن‌حجر استشهاد مى‌كند. او در نسبت دادن بدى‌ها و رذائل به ديگران، بسيار عفيف است و از اين كار پرهيز دارد. چه بسا بعضى از عبارات و مصطلحات عاميانه جارى بر زبان مردم را نيز به‌كار برد؛ مانند كلمه «الّا» كه غلط فاحش است.
+آراء و نظرات وى درباره ديدگاه‌هاى گذشتگان قابل توجه است و فراوان مطالب منقول را مورد نقد قرار مى‌دهد. در اثبات فضل و علم هر عالم، فراوان به اقوال دوستان و اساتيد خود، مانند ابن‌ حجر استشهاد مى‌كند. او در نسبت دادن بدى‌ها و رذائل به ديگران، بسيار عفيف است و از اين كار پرهيز دارد. چه بسا بعضى از عبارات و مصطلحات عاميانه جارى بر زبان مردم را نيز به‌كار برد؛ مانند كلمه «الّا» كه غلط فاحش است.
 == وضعيت كتاب==
@@ خط ۶۱: / خط ۶۰: @@
 ==منابع مقاله==
 مقدمه و متن كتاب.
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
 [[رده:کتاب‌شناسی]]