۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه شيخ محمدرضا شبيبى، به سيرت شريف مرتضى پرداخته شده و در اين ميان از اشعار خود او بهره فراوان برده شده است.<ref>مقدمه، ج1، ص5-20</ref>مقدمه دوم درباره مرتضى و ديوان و مدفن و خانه اوست.<ref>همان، ص21-34</ref>محقق در مقدمه سوم پس از ترجمه مبسوط [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]]، | در مقدمه شيخ محمدرضا شبيبى، به سيرت شريف مرتضى پرداخته شده و در اين ميان از اشعار خود او بهره فراوان برده شده است.<ref>مقدمه، ج1، ص5-20</ref>مقدمه دوم درباره مرتضى و ديوان و مدفن و خانه اوست.<ref>همان، ص21-34</ref>محقق در مقدمه سوم پس از ترجمه مبسوط [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]]، نسخه‌هایى از ديوان را كه بر آنها اعتماد كرده است، معرفى و خصوصيات كار خود را تشريح كرده است.<ref>همان، ص35-146</ref> | ||
شعر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] آينه تمام‌نماى روزگارش است؛ زيرا به اندازه كافى ثروتمند بود و نيازى به سرودن اشعار متكسبانه و تملق‌گويى نداشت. وى شاعرى توانا و زبان‌آور بود، ولى در شعر به شهرت و آوازه برادرش [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] نرسيد و شايد تلاش حاسدان و دشمنانش يكى از علل آن باشد.<ref>شكيب، محمود و اسماعيل‌زاده، محمد، 1394</ref> | شعر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] آينه تمام‌نماى روزگارش است؛ زيرا به اندازه كافى ثروتمند بود و نيازى به سرودن اشعار متكسبانه و تملق‌گويى نداشت. وى شاعرى توانا و زبان‌آور بود، ولى در شعر به شهرت و آوازه برادرش [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] نرسيد و شايد تلاش حاسدان و دشمنانش يكى از علل آن باشد.<ref>شكيب، محمود و اسماعيل‌زاده، محمد، 1394</ref> | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
گرچه در دوره عباسى تلاش گسترده‌اى براى نوآورى در قالب و محتواى اشعار پديد آمد، اما شعر او همچنان بر اساس اسلوب قديم پيش رفت تا جايى كه گاهى بوى صحرا و بيابان و صداى گريه شاعر هنگام وقوف بر اطلال و دمن محبوب فضاى شعرش را فرامى‌گيرد.<ref>همان</ref> | گرچه در دوره عباسى تلاش گسترده‌اى براى نوآورى در قالب و محتواى اشعار پديد آمد، اما شعر او همچنان بر اساس اسلوب قديم پيش رفت تا جايى كه گاهى بوى صحرا و بيابان و صداى گريه شاعر هنگام وقوف بر اطلال و دمن محبوب فضاى شعرش را فرامى‌گيرد.<ref>همان</ref> | ||
از جمله ويژگى‌هاى شعر شريف مرتضى كه در اثر حاضر به‌خوبى مى‌توان آن را يافت، نمود بارز شخصيت نمادين امام حسین(ع) است. [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] 14 قصيده كوتاه و بلند و مستقل و جمعا در 696 بيت براى جدش حضرت امام حسین(ع) مرثيه سروده است. وى در اين مراثى سوزناك كه به‌طور معمول، آنها را در روز عاشورا مى‌سروده، از مبانى فكرى شيعه و از آرمان‌هاى آن دفاع كرده و تشيع مخلصانه خود را به نمايش گذارده است و ازاين‌رو، بررسى مضامين مراثى حسینى او، اهميت خاصى دارد؛ چراكه با پرداختن به آن معلوم خواهد شد وى كدامين واقعيات تاريخى را يادآور شده و چگونه بر امام حسین(ع) و ياران با وفايش گريسته و چه | از جمله ويژگى‌هاى شعر شريف مرتضى كه در اثر حاضر به‌خوبى مى‌توان آن را يافت، نمود بارز شخصيت نمادين امام حسین(ع) است. [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] 14 قصيده كوتاه و بلند و مستقل و جمعا در 696 بيت براى جدش حضرت امام حسین(ع) مرثيه سروده است. وى در اين مراثى سوزناك كه به‌طور معمول، آنها را در روز عاشورا مى‌سروده، از مبانى فكرى شيعه و از آرمان‌هاى آن دفاع كرده و تشيع مخلصانه خود را به نمايش گذارده است و ازاين‌رو، بررسى مضامين مراثى حسینى او، اهميت خاصى دارد؛ چراكه با پرداختن به آن معلوم خواهد شد وى كدامين واقعيات تاريخى را يادآور شده و چگونه بر امام حسین(ع) و ياران با وفايش گريسته و چه عبرت‌هایى را فرا روى خوانندگان اشعار خويش قرار داده است.<ref>ر.ک: شكيب، محمود و اسماعيل‌زاده، محمد، 1394</ref> | ||
اگر بخواهيم به بررسى خصوصيات امام حسین(ع) در شعر شريف مرتضى بپردازيم، بايد نخست اين خصوصيات را بررسى كرده و آنها را به دو گروه فردى و اجتماعى تقسيم كرد. از جمله نمادهاى مزبور كه در ادبيات بكايى و درعين‌حال، حماسى شريف مرتضى نمود پيدا كرده است، مى‌توان به موارد زير اشاره كرد: | اگر بخواهيم به بررسى خصوصيات امام حسین(ع) در شعر شريف مرتضى بپردازيم، بايد نخست اين خصوصيات را بررسى كرده و آنها را به دو گروه فردى و اجتماعى تقسيم كرد. از جمله نمادهاى مزبور كه در ادبيات بكايى و درعين‌حال، حماسى شريف مرتضى نمود پيدا كرده است، مى‌توان به موارد زير اشاره كرد: | ||
#نمادهاى فردى: ظلم‌ستيزى، شجاعت، مظلوميت، | #نمادهاى فردى: ظلم‌ستيزى، شجاعت، مظلوميت، تنهایى، غربت، ادب، تشنگى، صبر و استقامت. | ||
#نمادهاى اجتماعى: حماسه، ايثار، دستگيرى، هدايتگرى، رهبرى و امامت، فداكارى، عشق و نجات‌بخشى.<ref>سياوشى، صابره و شكارى‌مير، مولا، 1392، ص135</ref> | #نمادهاى اجتماعى: حماسه، ايثار، دستگيرى، هدايتگرى، رهبرى و امامت، فداكارى، عشق و نجات‌بخشى.<ref>سياوشى، صابره و شكارى‌مير، مولا، 1392، ص135</ref> | ||