الدر الثمين في خمسمائة آية نزلت في مولانا أميرالمؤمنين(ع) باتفاق أكثر المفسرين من أهل‌الدين: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا=='
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله ==' به '==منابع مقاله==')
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا==')
خط ۴۴: خط ۴۴:
شيوه نگارش نويسنده به‌صورت مزجى بوده و مطالب تفسيرى خود را بسيار كوتاه و موجز در اثناى كلام الهى ذكر كرده و در تأييد مطالبش به روايات اهل‌بيت(ع) اشاره كرده است.
شيوه نگارش نويسنده به‌صورت مزجى بوده و مطالب تفسيرى خود را بسيار كوتاه و موجز در اثناى كلام الهى ذكر كرده و در تأييد مطالبش به روايات اهل‌بيت(ع) اشاره كرده است.


== گزارش محتوا ==
==گزارش محتوا==
درباره انتساب اين كتاب به شيخ برسى، ملا محمدتقى فرزند حيدرعلى زنجانى كه شاگرد ملا خليل قزوينى بوده، در كتاب «طريق النجاة» خود از آن مطلب نقل مى‌كند و آن را به حافظ برسى نسبت مى‌دهد. [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|صاحب رياض العلماء]] مى‌گويد: اين نسبت خالى از تأمل نمى‌باشد و حقيقت آن است كه شيخ تقى‌الدين عبدالله حلبى (يا حلى) كتاب «مشارق الأنوار» را انتخاب كرده و پاره‌اى از فوايد را به ضميمه پانصد آيه در فضل اهل‌بيت(ع) بدان پيوسته است و آن را به نام «الدر الثمين في أسرار الأنزع البطين» ناميده است.<ref>گلى زواره قمشه‌اى، غلامرضا، ص36</ref>
درباره انتساب اين كتاب به شيخ برسى، ملا محمدتقى فرزند حيدرعلى زنجانى كه شاگرد ملا خليل قزوينى بوده، در كتاب «طريق النجاة» خود از آن مطلب نقل مى‌كند و آن را به حافظ برسى نسبت مى‌دهد. [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|صاحب رياض العلماء]] مى‌گويد: اين نسبت خالى از تأمل نمى‌باشد و حقيقت آن است كه شيخ تقى‌الدين عبدالله حلبى (يا حلى) كتاب «مشارق الأنوار» را انتخاب كرده و پاره‌اى از فوايد را به ضميمه پانصد آيه در فضل اهل‌بيت(ع) بدان پيوسته است و آن را به نام «الدر الثمين في أسرار الأنزع البطين» ناميده است.<ref>گلى زواره قمشه‌اى، غلامرضا، ص36</ref>


۵۳٬۳۲۷

ویرایش