الدرة النجفية في شرح نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'سيد رضى' به 'سيد رضى ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۳۷: خط ۳۷:


== معرفى اجمالى ==
== معرفى اجمالى ==
'''الدرة النجفية''' كتابى است، به زبان عربى در شرح نهج‌البلاغه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] كه توسط ابراهيم بن حسن خويى انجام گرفته است.
'''الدرة النجفية''' كتابى است، به زبان عربى در شرح نهج‌البلاغه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] كه توسط ابراهيم بن حسن خويى انجام گرفته است.


جلد اول اين شرح در سال 1273ق. در دهه دوم صفر و جلد دوم آن را در جمادى‌الاول 1291ق. به پايان رسيده است.
جلد اول اين شرح در سال 1273ق. در دهه دوم صفر و جلد دوم آن را در جمادى‌الاول 1291ق. به پايان رسيده است.
خط ۵۳: خط ۵۳:




اين شرح گزيده‌اى است، از شرح ابن‌ميثم بحرانى. در مقدمه شرح، مؤلف اشاره‌اى مبسوط به زندگانى و مدت عمر شريف حضرت امير عليه‌السلام نموده و از نسب و كنيه و القاب و صفات و ويژگى‌هاى حضرت و نيز كرامات ايشان و آنچه به نحوى در ارتباط با ايشان است، سخن مى‌گويد و در ادامه به معرفى نسب گردآورنده سخنان على عليه‌السلام؛ يعنى مرحوم [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] مؤلف نهج‌البلاغه و سپس شرح مقدمه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] بر نهج‌البلاغه مى‌پردازد. در باب نخست كه به شرح خطبه‌هاى حضرت اختصاص يافته، مؤلف 177 خطبه از خطبه‌هاى نهج‌البلاغه را شرح مى‌كند و در جلد دوم باقيمانده خطبه‌هاى حضرت در نهج‌البلاغه را شرح مى‌دهد. دو باب ديگر كتاب به ترتيب به شرح نامه‌ها و كلمات قصار حضرت امير عليه‌السلام اختصاص يافته است.
اين شرح گزيده‌اى است، از شرح ابن‌ميثم بحرانى. در مقدمه شرح، مؤلف اشاره‌اى مبسوط به زندگانى و مدت عمر شريف حضرت امير عليه‌السلام نموده و از نسب و كنيه و القاب و صفات و ويژگى‌هاى حضرت و نيز كرامات ايشان و آنچه به نحوى در ارتباط با ايشان است، سخن مى‌گويد و در ادامه به معرفى نسب گردآورنده سخنان على عليه‌السلام؛ يعنى مرحوم [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] مؤلف نهج‌البلاغه و سپس شرح مقدمه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] بر نهج‌البلاغه مى‌پردازد. در باب نخست كه به شرح خطبه‌هاى حضرت اختصاص يافته، مؤلف 177 خطبه از خطبه‌هاى نهج‌البلاغه را شرح مى‌كند و در جلد دوم باقيمانده خطبه‌هاى حضرت در نهج‌البلاغه را شرح مى‌دهد. دو باب ديگر كتاب به ترتيب به شرح نامه‌ها و كلمات قصار حضرت امير عليه‌السلام اختصاص يافته است.


در پايان كتاب شارح خواننده را بيدارى از خواب غفلت سفارش كرده و وصيت علماى ابرار را به وى يادآور مى‌شود كه همان وصيت به تقوا و پرهيزكارى مى‌باشد. وى همچنين از خواننده مى‌خواهد كه از مجالست با علما و مردان الهى غفلت نورزيده و در جهت دست‌يابى به قله‌هاى كمال سعى و تلاش نمايد و از نماز شب غافل نماند.
در پايان كتاب شارح خواننده را بيدارى از خواب غفلت سفارش كرده و وصيت علماى ابرار را به وى يادآور مى‌شود كه همان وصيت به تقوا و پرهيزكارى مى‌باشد. وى همچنين از خواننده مى‌خواهد كه از مجالست با علما و مردان الهى غفلت نورزيده و در جهت دست‌يابى به قله‌هاى كمال سعى و تلاش نمايد و از نماز شب غافل نماند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش