۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد' به 'سيد ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
مبحث سوم به نظريه ارتباط بين نص و سياق در پژوهش‌هاى عربى مى‌پردازد در اين بحث چشم‌اندازهاى اين نظريه و ابعاد آن در عرصه‌هاى لغت و نحو، نقد و بلاغت و عرصه علوم قرآن، اصول فقه و علوم تفسير مورد بررسى قرار مى‌گيرد. | مبحث سوم به نظريه ارتباط بين نص و سياق در پژوهش‌هاى عربى مى‌پردازد در اين بحث چشم‌اندازهاى اين نظريه و ابعاد آن در عرصه‌هاى لغت و نحو، نقد و بلاغت و عرصه علوم قرآن، اصول فقه و علوم تفسير مورد بررسى قرار مى‌گيرد. | ||
مبحث چهارم به تجارب روش‌شناسى پرداخته مى‌شود و از پروژه فكرى ادوارد سعيد و نصر حامد ابوزيد صحبت مى‌شود.ادوارد سعيد در كتاب متن، منتقد و جهان، متن‌گرايى را تا حدودى خميرمايه رازآلود و ضدعفونى شده نظريه ادبى مى‌شمرد.او نقد صرفا مبتنى بر متن را رويكردى در خدمت قدرت مى‌داند.چرا كه اين‌گونه از نقد، با قراردادن متن در چارچوبهایى ادبى و كارشناسه‌گانه و مجزا كردن آن از واقعيت اجتماعى و سياسى به اصطلاح آن را پالايش متن مى‌داند. | مبحث چهارم به تجارب روش‌شناسى پرداخته مى‌شود و از پروژه فكرى ادوارد سعيد و [[ابوزید، نصر حامد|نصر حامد ابوزيد]] صحبت مى‌شود.ادوارد سعيد در كتاب متن، منتقد و جهان، متن‌گرايى را تا حدودى خميرمايه رازآلود و ضدعفونى شده نظريه ادبى مى‌شمرد.او نقد صرفا مبتنى بر متن را رويكردى در خدمت قدرت مى‌داند.چرا كه اين‌گونه از نقد، با قراردادن متن در چارچوبهایى ادبى و كارشناسه‌گانه و مجزا كردن آن از واقعيت اجتماعى و سياسى به اصطلاح آن را پالايش متن مى‌داند. | ||
تجربه ديگر مربوط به ابوزيد متفكر مسلمان مصرى است پروژه فكرى ابوزيد در دو كتاب او به نامهاى معناى متن (مفهوم النص) و متن، قدرت و حقيقت(النص و السلطة و الحقيقة) مطرح شده است.ايشان يك نوآورى دارد و آن اين است كه گفته، قرآن يك متن و محصول فرهنگى است.همانطور كه مى‌توانيم بقيّه متون را تحليل... زبان‌شناسه‌گانه كنيم، بايد بتوانيم قرآن را هم تجليل زبان‌شناسه‌گانه نمائيم.خداوند سبحان هنگام فرستادن وحى بر پيامبر(ص) نظام زبانى مخصوص همان نخستين گيرنده‌ى وحى را برگزيده است.گزينش زبان، انتخاب يك ظرف خالى نيست.زبان مهم‌ترين ابزار هر قوم، در فهم و نظام‌بخشى جهان است.بر اين اساس، نمى‌توان درباره‌ى هيچ زبانى جدا از فرهنگ و واقعيّت آن سخن گفت و به همين لحاظ نمى‌توان از متنى منفصل از فرهنگ و واقعيت سخن گفت چرا كه هر متنى در چارچوب نظام زبانى فرهنگ خود قرار دارد يعنى قرآن، نخست درفرهنگ شكل گرفته و سپس به فرهنگ شكل داده است به گمان او اساس کتاب‌هاى او همين مسئله تاريخ‌مندى و زمان‌مندى متن قرآن و ارتباط وثيق آن با فرهنگ منتسب به آن است.او معترف است كه در تمام اين مراحل، از تحليل‌هاى زبانى، زبان‌شناختى و فرهنگى-مردم‌شناختى بهره برده است و از سوى ديگر، كتاب خود را، كتابى سنّتى مى‌داند يعنى هم به موضوعى كهن در ميراث اسلامى مى‌پردازد و هم مواد و مصالح اصلى آن عمدتاً متون و نظريات تدوين يافته در سنّت گذشته ريشه دارد براى همين است كه اثر او را اثرى نوانديشانه و جديد مى‌توان به شمار آورد. | تجربه ديگر مربوط به [[ابوزید، نصر حامد|ابوزيد]] متفكر مسلمان مصرى است پروژه فكرى [[ابوزید، نصر حامد|ابوزيد]] در دو كتاب او به نامهاى معناى متن (مفهوم النص) و متن، قدرت و حقيقت(النص و السلطة و الحقيقة) مطرح شده است.ايشان يك نوآورى دارد و آن اين است كه گفته، قرآن يك متن و محصول فرهنگى است.همانطور كه مى‌توانيم بقيّه متون را تحليل... زبان‌شناسه‌گانه كنيم، بايد بتوانيم قرآن را هم تجليل زبان‌شناسه‌گانه نمائيم.خداوند سبحان هنگام فرستادن وحى بر پيامبر(ص) نظام زبانى مخصوص همان نخستين گيرنده‌ى وحى را برگزيده است.گزينش زبان، انتخاب يك ظرف خالى نيست.زبان مهم‌ترين ابزار هر قوم، در فهم و نظام‌بخشى جهان است.بر اين اساس، نمى‌توان درباره‌ى هيچ زبانى جدا از فرهنگ و واقعيّت آن سخن گفت و به همين لحاظ نمى‌توان از متنى منفصل از فرهنگ و واقعيت سخن گفت چرا كه هر متنى در چارچوب نظام زبانى فرهنگ خود قرار دارد يعنى قرآن، نخست درفرهنگ شكل گرفته و سپس به فرهنگ شكل داده است به گمان او اساس کتاب‌هاى او همين مسئله تاريخ‌مندى و زمان‌مندى متن قرآن و ارتباط وثيق آن با فرهنگ منتسب به آن است.او معترف است كه در تمام اين مراحل، از تحليل‌هاى زبانى، زبان‌شناختى و فرهنگى-مردم‌شناختى بهره برده است و از سوى ديگر، كتاب خود را، كتابى سنّتى مى‌داند يعنى هم به موضوعى كهن در ميراث اسلامى مى‌پردازد و هم مواد و مصالح اصلى آن عمدتاً متون و نظريات تدوين يافته در سنّت گذشته ريشه دارد براى همين است كه اثر او را اثرى نوانديشانه و جديد مى‌توان به شمار آورد. | ||
===فصل دوم=== | ===فصل دوم=== | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
مرورى از بحثهاى كتاب است كه به‌طور اختصار بيان شده است و آن اينكه هر سخن داراى كاركردى اجتماعى است كه اين كاركرد از نظام خاصى پيروى مى‌كند و نمى‌توان آنرا جداى از سياق كه سخن در آن واقع شده است بررسى كرد لذا بر فهم يك متن علاوه بر دانش‌هاى متن شناختى بايد عناصر جديدى ديگر به آن بيافزايم كه بحث از تعريف نص، خطاب و سياق شروع و سپس سياق به دو نوع سياق لغوى و حالى تقسيم و بحثهاى آن بطور مفصل ذكر شد. | مرورى از بحثهاى كتاب است كه به‌طور اختصار بيان شده است و آن اينكه هر سخن داراى كاركردى اجتماعى است كه اين كاركرد از نظام خاصى پيروى مى‌كند و نمى‌توان آنرا جداى از سياق كه سخن در آن واقع شده است بررسى كرد لذا بر فهم يك متن علاوه بر دانش‌هاى متن شناختى بايد عناصر جديدى ديگر به آن بيافزايم كه بحث از تعريف نص، خطاب و سياق شروع و سپس سياق به دو نوع سياق لغوى و حالى تقسيم و بحثهاى آن بطور مفصل ذكر شد. | ||
آنچه در پایان بايد به آن توجه كرد مصادر و منابعى فراوانى است كه مؤلف در نگارش اين اثر از آنها استفاده نموده كه شامل مصادر قديمى و جديد هم به زبان عربى و غير عربى است.از كتب تفسير، كتاب تفسير كشاف از [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]]، جامع البيان [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]، تفسير الكبير [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] مى‌باشد و از كتب جديد از مؤلفان صلاح فضل، سلام مسدّى، نهاد الموسى، محمد مفتاح، نصر حامد | آنچه در پایان بايد به آن توجه كرد مصادر و منابعى فراوانى است كه مؤلف در نگارش اين اثر از آنها استفاده نموده كه شامل مصادر قديمى و جديد هم به زبان عربى و غير عربى است.از كتب تفسير، كتاب تفسير كشاف از [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]]، جامع البيان [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]، تفسير الكبير [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] مى‌باشد و از كتب جديد از مؤلفان صلاح فضل، سلام مسدّى، نهاد الموسى، محمد مفتاح، [[ابوزید، نصر حامد|نصر حامد ابوزيد]]، عبدالله غدّامى، احمد متوكّل، تمام حسّان، سعيد يقطين و عبدالقادر فهرى و...مى‌توان نام برد علاوه بر اينها از كتب نحو به ويژه كتب اعراب قرآن، معاجم و كتب نقد استفاده نموده است. | ||
==وضعيت كتاب== | ==وضعيت كتاب== | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
#گزارش سفر به هلند، دكتر سيد صادق حقيقت | #گزارش سفر به هلند، دكتر سيد صادق حقيقت | ||
#مقدمه و متن كتاب | #مقدمه و متن كتاب | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||