۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ها' به 'ها') |
جز (جایگزینی متن - 'به' به 'به') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
کتاب با دو مقدمه از محققان و نویسنده آغاز و مطالب بدون تبویب یا فصلبندی خاصی، در موضوعات و عناوین متعدد و مختلفی، در سه جلد، سامان یافته است. | کتاب با دو مقدمه از محققان و نویسنده آغاز و مطالب بدون تبویب یا فصلبندی خاصی، در موضوعات و عناوین متعدد و مختلفی، در سه جلد، سامان یافته است. | ||
هرچند | هرچند کتابهاى متعددى در نقد مسیحیت به دست مسلمانان نوشته شده است، اما اثر حاضر به سبب روشمندى خود از آنها متفاوت است و مىتوان آن را کتابى «تأسیسى» در این عرصه دانست<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/23618/246 ر.ک: همان، ص246]</ref>. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
[[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] پس از طرح و نقد بحث تثلیث، بهگونهاى مستقل، بحث تصلیب و فدیه را پیش کشیده و از گستردن بحث و بهکارگیرى همه شیوههاى عقلى و نقلى و حرکت در سطوح بحث خوددارى نکرده است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/23618/250 ر.ک: همان، ص250-251]</ref>. | [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] پس از طرح و نقد بحث تثلیث، بهگونهاى مستقل، بحث تصلیب و فدیه را پیش کشیده و از گستردن بحث و بهکارگیرى همه شیوههاى عقلى و نقلى و حرکت در سطوح بحث خوددارى نکرده است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/23618/250 ر.ک: همان، ص250-251]</ref>. | ||
موضوع مطرحشده بعدی، مسئله کتب مقدس عهدین و وحیانى بودن آنهاست. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در این بحث مىکوشد تا اصل وحیانى بودن این | موضوع مطرحشده بعدی، مسئله کتب مقدس عهدین و وحیانى بودن آنهاست. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در این بحث مىکوشد تا اصل وحیانى بودن این کتابها را نقد کرده و نشان دهد که تحریف شدهاند و قیاس آنها را به قرآن باطل شمارد. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در این بحث، شیوهاى جدلى پیش گرفته و با اصل قرار دادن قرآن مىکوشد نادرستى و تحریفات عهدین را بنمایاند. در این بحث، [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] از گستردن بىدلیل مسائل خوددارى نکرده و راه تفصیل را برگزیده است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/23618/251 ر.ک: همان، ص251]</ref>. | ||
بحث بعدی کتاب، جایگاه نبوت است؛ درحالىکه عدهاى از بنىاسرائیل در حق پیامبران(ع) از هیچ استخفافى فروگذار نمىکردند، برخى از مسیحیان مقام پیامبرشان را تا حد خدایى بالا بردند؛ بدین ترتیب هر دو گروه از مسیر میانه دور شدند. این کتاب در پى آن است تا این بحث را بهنیکى بکاود و خطاهاى رایج کتاب مقدس و پیروان آن را در اینباره به نقد کشد و نبوت حضرت محمد(ص) را ثابت کند. با بررسى این بحثها متوجه مىشویم که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در کتاب خود راه تفصیل را پوییده و از هیچ بحثى، چه ریز و چه درشت، فروگذار نکرده و به این ترتیب کتابى دائرةالمعارفگونه پدید آورده است که در آن گفتههاى پیشینان را مىتوان یافت؛ به همین سبب [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در کتاب خود بحث تصلیب و اعمال و سلوک اهل کتاب را شایسته بحثى مستقل دیده است. در حقیقت باید گفت [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به واقعیت و اعمال عبادى مسیحیان در طول تاریخ نیز توجه داشته و از این جهت کتاب او غنى است و مىتوان آن را عرصهاى براى فهم سلوک اخلاقى و عبادى مسیحیان دانست<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/23618/251 ر.ک: همان، ص251-252]</ref>. | بحث بعدی کتاب، جایگاه نبوت است؛ درحالىکه عدهاى از بنىاسرائیل در حق پیامبران(ع) از هیچ استخفافى فروگذار نمىکردند، برخى از مسیحیان مقام پیامبرشان را تا حد خدایى بالا بردند؛ بدین ترتیب هر دو گروه از مسیر میانه دور شدند. این کتاب در پى آن است تا این بحث را بهنیکى بکاود و خطاهاى رایج کتاب مقدس و پیروان آن را در اینباره به نقد کشد و نبوت حضرت محمد(ص) را ثابت کند. با بررسى این بحثها متوجه مىشویم که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در کتاب خود راه تفصیل را پوییده و از هیچ بحثى، چه ریز و چه درشت، فروگذار نکرده و به این ترتیب کتابى دائرةالمعارفگونه پدید آورده است که در آن گفتههاى پیشینان را مىتوان یافت؛ به همین سبب [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در کتاب خود بحث تصلیب و اعمال و سلوک اهل کتاب را شایسته بحثى مستقل دیده است. در حقیقت باید گفت [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به واقعیت و اعمال عبادى مسیحیان در طول تاریخ نیز توجه داشته و از این جهت کتاب او غنى است و مىتوان آن را عرصهاى براى فهم سلوک اخلاقى و عبادى مسیحیان دانست<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/23618/251 ر.ک: همان، ص251-252]</ref>. |
ویرایش