۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عمدتا' به 'عمدتاً'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'عمدتا' به 'عمدتاً') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
بحث بعدی کتاب، جایگاه نـبوت است؛ درحالىکه عدهاى از بنىاسرائیل در حق پیامبران(ع) از هیچ استخفافى فروگذار نمىکردند، برخى از مسیحیان مقام پیامبرشان را تا حـد خـدایى بالا بردند؛ بدین ترتیب هر دو گـروه از مـسیر مـیانه دور شـدند. این کتـاب در پى آن است تا این بـحث را بـهنیکى بکاود و خطاهاى رایج کتاب مقدس و پیروان آن را در اینباره به نقد کشد و نبوت حضرت محمد(ص) را ثابت کند. با بررسى این بحثها متوجه مىشویم که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در کتاب خود راه تفصیل را پوییده و از هیچ بحثى، چه ریز و چه درشت، فروگذار نکرده و به این ترتیب کتابى دائرةالمعارفگونه پدید آورده است که در آن گفتههاى پیشینان را مىتوان یافت؛ به همین سبب [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در کتاب خود بحث تصلیب و اعمال و سلوک اهل کتاب را شایسته بحثى مستقل دیده است. در حقیقت باید گفت [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابـن تیمیه]] به واقعیت و اعمال عبادى مـسیحیان در طـول تاریخ نیز توجه داشته و از این جهت کتاب او غنى است و مىتوان آن را عرصهاى براى فهم سلوک اخلاقى و عبادى مسیحیان دانست<ref>ر.ک: همان، ص251-252</ref>. | بحث بعدی کتاب، جایگاه نـبوت است؛ درحالىکه عدهاى از بنىاسرائیل در حق پیامبران(ع) از هیچ استخفافى فروگذار نمىکردند، برخى از مسیحیان مقام پیامبرشان را تا حـد خـدایى بالا بردند؛ بدین ترتیب هر دو گـروه از مـسیر مـیانه دور شـدند. این کتـاب در پى آن است تا این بـحث را بـهنیکى بکاود و خطاهاى رایج کتاب مقدس و پیروان آن را در اینباره به نقد کشد و نبوت حضرت محمد(ص) را ثابت کند. با بررسى این بحثها متوجه مىشویم که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در کتاب خود راه تفصیل را پوییده و از هیچ بحثى، چه ریز و چه درشت، فروگذار نکرده و به این ترتیب کتابى دائرةالمعارفگونه پدید آورده است که در آن گفتههاى پیشینان را مىتوان یافت؛ به همین سبب [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در کتاب خود بحث تصلیب و اعمال و سلوک اهل کتاب را شایسته بحثى مستقل دیده است. در حقیقت باید گفت [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابـن تیمیه]] به واقعیت و اعمال عبادى مـسیحیان در طـول تاریخ نیز توجه داشته و از این جهت کتاب او غنى است و مىتوان آن را عرصهاى براى فهم سلوک اخلاقى و عبادى مسیحیان دانست<ref>ر.ک: همان، ص251-252</ref>. | ||
در پایان میتوان به این نکته اشاره نمود که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] مباحث فراوانى را در کتاب خود آورده، لیکن آنها را از هم متمایز نساخته است؛ در نتیجه تداخل و همپوشانى قابل توجهى در مباحث او به چـشم مىخورد. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] | در پایان میتوان به این نکته اشاره نمود که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] مباحث فراوانى را در کتاب خود آورده، لیکن آنها را از هم متمایز نساخته است؛ در نتیجه تداخل و همپوشانى قابل توجهى در مباحث او به چـشم مىخورد. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] عمدتاً در پى دفاع از آموزههاى اسلامى و اثبات درستى آنهاست تا ابطال آموزههای مسیحی و نشان دادن تناقض درونی آنها. نویسنده از میراث کلامى مسلمانان در کار خود بهنیکى بهره گرفته، لیکن در آن حد متوقف نشده و کوشیده است هوشمندانه بر آن چیزى بیفزاید و مباحث خود را از حوزه مسائل نظرى و انتزاعى صـرف بـیرون آورده، با واقعیت زمانه خود گره بزند. این کتاب درست در زمانهاى که اعتقادات مسلمانان در معرض حمله قرار داشت نوشته شده و نویسنده دغدغه مسائل زمانه خود را داشته است. بدین ترتیب، این کتاب بیانگر اسـتمرار و تـکامل مـناظرات کلامى بین الادیانى و تحولات آن اسـت<ref>ر.ک: همان، ص253</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||